بررسی بازی Ghost Recon Breakpoint

گوست رکون وایلدلندز (Ghost Recon Wildlands) یک بازی تیراندازی رده متوسط اوپن ورلد بود، اما کاملاً عاری از پتانسیل نبود. با وجود مأموریت های متنوع تر، طیف وسیعی از گجت ها و توانایی های تاکتیکی و داستانی که به خوبی روی آن فکر شده بود، شاید می توانست توجیهی برای دنیای بیش از اندازه عظیم و تعداد زیاد و نامعقول فعالیت های خود داشته باشد. در ادامه ی آن، گوست رکون بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint)، هیچ یک از این موارد را شامل نمی شود. در حقیقت، بریک پوینت هیچ ارزشی را به الگوی گوست رکون نمی افزاید. درعوض، فقط چندین سیستم از سایر فرانچایزهای یوبی سافت به سیستم وایلدلندز منتقل می شود؛ سیستم هایی که جایی در بازی ای مانند گوست رکون ندارند. در عین حال، برخی از ویژگی های موجود در وایلدلندز را حذف می کند، در حالی که بقیه را به طرز چشمگیری بدتر می کند. اگر این مسئله را روشن نکرده ام، باید بگویم که من فکر نمی کنم که این خیلی هم خوب باشد.

حداقل داستان به احتمال زیاد باعث بروز یک حادثه سیاسی نمی شود. گرچه این امر عمدتاً به این دلیل است که بعید است بازی باعث ایجاد هیچگونه جرقه ای از احساسات شود. تنظیمات دنیای واقعی بولیوی واقع در وایلدلندز برای جزیره ی غیر واقعی آئورا، یک جزیره ی سیلیکون ولی که در آن همسایه ی دوست داشتنی شما، جیس اِسکِل سعی دارد با ساخت ربات های قاتل، دنیا را به جای بهتری تبدیل کند عوض شده اند. در ابتدای بازی، عملیات اِسکِل توسط یک گوست سابق به نام واکر(با بازی جان برنثال) شکست می خورد، که قصد دارد از ارتش رباتهای اِسکِل برای ابزارهای نامشخص و شرارت آمیز استفاده کند.

گیمرها نقش Nomad را بر عهده می گیرند(که اتفاقاً به معنای واکر نیز هست، و نشان می دهد که نویسندگان برای پیدا کردن دو اسم سرباز عام مشکل داشته اند) که به عنوان بخشی از تیم بزرگی از گوست ها مستقر شده اند تا وضعیت آئورا را بررسی کنند. اما هلیکوپترهای گوست توسط سیستم سلاح های خودکار این جزیره مورد اصابت گلوله قرار گرفته و از کار می افتند، و Nomad خود را تنها، و درحالی که توسط باند مزدوران واکر که خود را “گرگ” می نامند، در وسط جنگل تعقیب می شود پیدا می کند.

در تنظیمات جدید نقاط مثبتی نیز وجود دارند. بی اخلاقی و غیرقابل ارزیابی بودن غول های فناوری مدرن، به ویژه در ارتباطات آنها با سازمان های نظامی جهان، یک نقطه ی اتصال غنی برای انجام اکتشافات در یک بازی تیراندازی تاکتیکی است. متأسفانه، این پتانسیل به نفع داستان نظامی ساده تری برای کاوش در رابطه ی Nomad و Walker، که از طریق برش های طولانی و غیرقابل رد کردن به صورت فلش بک نشان داده می شود، خراب می شود. جان برنثال کار خارق العاده ای را در این نقش انجام می دهد، اما جدی گرفتن کاراکتر او درحالی که NPC های دیگر دور و برش مانند یک مانکن با یک دسته طی بر روی سرشان به نظر رسیده و رفتار می کنند، کار سختی است.

کیفیت داستان سرایی در حالت کلی ضعیف است، اما مسئله ی واقعی این است که اصرار بر اهمیت نابجای داستان بیش از اندازه است. برای بازگویی روایت خود، بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) از سیستم مکالمه ی عمومی در اساسینز کرید: ادیسه الهام گرفته است. از نظر تصویری، از زاویه دید معکوس دوربین گرفته تا انتخاب گفتگو های گاه به گاه(و در مورد بریک پوینت، تا حد زیادی بی معنی) تقریباً یکسان است. فقط به جای بازی کردن یک مزدور یونانی لاس زن که با هرودوت صحبت کرده و با سقراط بحث می کند، شما یک سرباز قوی هیکل جدی، با چشمانی مرده و لباس های خاکی هستید که در حال عبور از مسیر شرح داستان خود با دانشمند شماره 315 است.

در طول 30-40 ساعت بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint)، شاهد گفتگوهای خسته کننده و گاه خنده دار زیادی خواهید بود. دیالوگ مورد علاقه ی من، که کاملاً با جدیت بیان شد، این بود که “تو ممکن است یک شبح باشی، اما غیرقابل نفوذ نیستی!” این امر که یوبی سافت چقدر از منابع خود را به خاطر هیچ و پوچ در روایت بریک پوینت هدر داده است، بسیار تکان دهنده است چراکه این کار بیشتر از اینکه به پیشرفت جریان بازی کمک کند، مانع آن می شود. مکالمات غالباً در اواسط عملیات نفوذ رخ می دهند. بعنوان مثال، من درحالی سر صحبت را با یک دانشمند آغاز کردم که نگهبانان دشمن عملا در اطراف ما ایستاده بودند.

با صحبت از منابع تلف شده، بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) یک سیستم حمله ی دسته بندی شده را اعمال می کند، که به عنوان «سیستم دسته بندی حمله» نیز شناخته می شود. اما تمام منافع این ایده با توجه به نحوه ی عملکرد مبارزه در گوست رکون کاملا بی اثر شده است. مهم نیست که کسی چه مقدار زره پوشیده باشد، اگر در صورت آنها شلیک کنید، آنها می میرند. این به طور کلی روشی است که من ترجیح می دهم بازی های تیراندازی عمل کنند، و خوشحالم که گوست رکون به این قضیه وفادار است. اما همچنین این بدان معناست که اولین اسلحه ای که انتخاب می‌کنید، از نظر عملکردی بسیار شبیه به آخرین آنها است. تلاش یوبی سافت برای جالب تر کردن تجهیزات نظامی کسل کننده به اندازه ی سیستم حمله، آنها را به سمت بعضی از نقاط پوچ سوق می‌دهد، در حالی که کلاه یک راننده ی کامیون میزان محافظت بیشتری نسبت به کلاه ضد گلوله دارد.

مانند وایلدلندز، بریک پوینت با حداکثر چهار نفر قابل بازی است. من شخصاً آن را با دو نفر ترجیح می دهم، چرا که با بیشتر از دو نفر دشوار است که در محیط بازی در خفا عملیات هایتان را انجام دهید. به طور دقیق، یکی از ما به عنوان یک تک تیرانداز برای پوشش حرکات دشمن و نابود سازی آنها انتخاب می شد، در حالی که دیگری عملیات سخت نفوذ به پایگاه ها و تکمیل اهداف را انجام می داد.

با استفاده از این روش، ما به سرعت در مسیر لذت بردن از بازی قرار گرفتیم، درحالی که قبل از حمله، در داخل هلیکوپتر از بالا نقشه و موقعیت پایگاه ها را بررسی می کردیم، و بعد تک تیرانداز در یک نقطه ی مرتفع در نزدیکی پایگاه با یک نمای کلی قرار می گرفت. تک تیر انداز گشت های دشمن را کشته و نگهبانان سرسخت را از پا در می آورد، در حالی که بازیکن دیگر در نقطه ی ورود قرار گرفته و سعی می کرد به هدف حمله کند. اگر زنگ هشدار به صدا در می آمد(که اغلب اوقات این اتفاق می افتاد)، تاکتیک ما به حمله ی همه جانبه تبدیل می شد، که گوست رکون با استفاده از اسلحه های هدفمند و کشنده، به زیبایی این کار را تسهیل می کند.

با استفاده از این روش، بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) برای تفریح های کوتاه مدت سرگرم کننده است. با این حال، لذت بردن از بازی خیلی طول نمی کشد. تلاش برای پیمودن آئورا با پای پیاده، به دلیل زمین لرزان آن و شبیه سازی عجیب و غریب و پیچیده ی بریک پوینت از دامنه های شیب دار، بسیار دشوار است. اگر خیلی سریع به سمت پایین حرکت کنید یا سعی کنید از تپه هایی صعود کنید که خیلی شیب دار هستند، شروع به سر خوردن می کنید، و در نهایت شروع به غلت خوردن می کنید که کاهش دهنده ی میزان سلامتی شما است. وسایل نقلیه ی مستقر در زمین نیز به طور کلی غیرقابل استفاده هستند، زیرا آنها به راحتی دشمنان را از حضور شما مطلع می کنند.

بریک پوینت به ویژه برای بازیکنان انفرادی ضعیف عمل می کند. همراهان هوش مصنوعی که شما را در بولیوی همراهی می کردند کاملاً از کار افتاده اند، اما بازی این نقص را در بازی انفرادی جبران نمی کند. بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) یک بازی کاملا سخت نیست، اما قسمت هایی در بازی وجود دارند که بازی انفرادی را بیش از حد دشوار می کنند. بعنوان مثال، جایی که من مجبور بودم از دانشمندی دفاع کنم که در انتهای یک راهرو ایستاده بود، تنها راهی که می توانستم موقعیت خود را در برابر دشمنان حفظ کنم، سقوط عمدی یک هلیکوپتر جلوی در ورودی بود که دشمنان از آنجا داخل می شدند. انتقاد از یک بازی گروهی برای عملکرد ضعیف در بازی انفرادی شاید به نظر منصفانه نرسد، اما بازی های گروهی زیادی در بازار وجود دارند که هنگام بازی کردن به تنهایی لذت بخش هستند، مانند رمننت: فرام اشز( Remnant: From Ashes) یا دویژن 2 از یوبی سافت(Ubisoft’s own The Division 2).

حتی وقتی که به طور صحیح در حالت گروهی بازی می‌کنید، بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) هرگز فراتر از کار اصلی تیمی که من بیان کردم نمی رود. درخت به روز رسانی، که در غیاب حمله‌ی قانع کننده یا متمایز، به محور اصلی پیشرفت تبدیل می شود، بسیار ضعیف است. جالب ترین ابزار قابل آنلاک کردن مشعلی برای برش نرده ها است و حتی استفاده از آن چنان آهسته است که پیدا کردن یک نقطه ی ورودی دیگر، بسیار راحت‌تر است. در عین حال، اهداف شما تقریباً همیشه شامل جمع آوری «داده‌ها» از یک پایگاه هستند، که معمولاً شما را به پایگاه دیگری ارجاع می‌دهد که باید داده های بیشتری از آنجا جمع شود. گاهی اوقات لازم است فردی را از یک منطقه خارج کنید یا یک هدف خاص را ترور کنید، اما در مقایسه با بقیه ی ماموریت ها، اینها بسیار نادر هستند و اگر خوش شانس باشید، ساختارهای مأموریت های سفارشی بیشتر از یک در ده هستند.

گوست رکون بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) یک بازی عجیب و غریب تیراندازی فرانکنشتاین مانند است که درحالت کلی کارآمد است اما اساساً با هر ثانیه از وجود خودش مغایرت دارد. تنها نقطه ی برجسته ای که در اینجا نشان داده شده است برای طراحی اوپن ورلد کارته بلانچه(carte-blanche) ی یوبی سافت است، که حتی آنهم فرصت ارئه ی تجربه ی اصلی که قرار است گوست رکون ارائه دهد را، کاملا از دست می دهد. سیستمهایی که از سایر بازی های یوبی سافت الهام گرفته شده اند، به همان اندازه مناسب یک بازی تاکتیکی تیراندازی هستند که یک لباس دلقک و یک مگافون مناسب آن است، در حالی که جعبه ابزار موجود برای بازیکنان به هیچ وجه به اندازه کافی عمیق نیست که بتواند تمامی صدها فعالیت مشابه این جهان را پر کند.

در صورت تمایل شما می توانید از فروشگاه سی دی کی اورجینال آرسان گیم سی دی کی بازی گوست رکون بریک پوینت (Ghost Recon Breakpoint) را خریداری کنید.

منبع: آرسان گیم