بررسی بازی Halo : Reach
در این تاپیک به بررسی بازی Halo : Reach پرداختیم. که آن را با شما نیز در میان میگذاریم !
اگر صادقانه بگويم ، اولين باری که اسلحه اسنايپ را در بازي Halo : Reach برداشتم و شليک کردم ، تازه متوجه شدم که اسلحه و شليک کردن چه معنايي دارد ! دو گلوله شليک کردم و از قضا هر دو هم بدون نقص بود . بازي هايي که تاکنون زمان زيادي را براي تجربه کردن آن ها اختصاص دادم ، نسخه هاي مختلف Halo بودند که در طي 15 سال گذشته بر روي پلتفرم هاي مختلف منتشر شده اند . اينکه گلوله هايي که شليک کردم ، مستقيما به هدف برخورد کردند ، وقتي عجيب تر مي شود که بدانيد تا همين الان اصلا تک تيرانداز خوبي نبوده ام ! بله ؛ خودم هم تعجب کردم که چطور هر گلوله اي که شليک کردم ، به جمجمه اصابت کرد . کشتن وقتي در اين بازي برايم لذت بخش تر شد که به راحتي ماوس را روي هدف تنظيم مي کردم ، نفس عميق ميکشيدم و انگشتم را فشار ميدادم !
در بررسی بازی Halo : Reach ؛ بودن اسلحه هاي گوناگون ، نقشه ها جذاب و مهارت هايي که در اين بازي مشاهده خواهيد کرد ، ابدا به اين معني نيست که Halo : Reach بازي کاملا متعادلي است اما اگر بخواهم به طور خلاصه بگويم ، هيچ چيز باعث نمي شود تا دست از کشتن با مهارت هاي فوق العاده اي که وجود دارد ، بردارم و به روش ديگري بازي را انجام دهم.
بازي Halo : Reach در سال 2010 ميلادي براي کنسول XBOX 360 عرضه شد و توانست در مدت کوتاهي به محبوبيت بالايي برسد . نه سال پس از آن ، در سال 2019 ميلادي ، کالکشني با عنوان ” Halo : Master Chife Collection ” منتشر شد که نسخه هاي پيشين Halo را شامل مي شد و با خريد آن مي توان Halo : Reach ، Halo CE : Anniversary ، Halo 2 : Anniversary ، Halo 3 : ODST، Halo 4 را تجربه کرد . تا قبل از سال 2019 ، Halo : Reach در انحصار کنسول xbox بود تا اينکه بالاخره براي pc هم منتشر شد . در طول حدود 6 ساعت بخش داستاني اين بازي ، شايد هيچوقت از تجربه بازي اي تا اين حد لذت نبرده بودم ! هر ماموريتي که انجام ميدادم ، آنقدر غرق نبردهاي مهيج و بزرگ مي شدم که حتي اگر دشمني هم نمي ديدم ، دلم مي خواست شليک کنم و براي يک لحظه هم سکوت را تجربه نکنم.
در طول بازي گاهي اوقات روشم را براي کشتن دشمن که معمولا شليک رگباري بود را تغيير مي دادم و از اسلحه با گلوله هاي ليزري استفاده مي کردم . هرچند کشتن دشمن ها از نظر زماني کمي سخت تر ميشد اما لذت خاصي داشت . گاهي اوقات هم وقتي jackals ها را ميکشتم ، اسلحه اسنايپشان را بر ميداشتم و کشتن را از ديد آن ها تجربه مي کردم و وقتي قدرت اسلحه را ميسنجيدم ، تازه متوجه مي شدم که چرا انقدر jackals ها به دنبال کشتنم بودند ! jackals ها يک سپر دفاعي دارند و تنها راهي که براي کشتن آنها به ذهنم مي رسيد ، شليک يک گلوله به دستشان بود تا از پشت سپر بيرون بيايند و گلوله آخر را به سرشان شليک کنم .
Nedller يک اسلحه کوچک است که وقتي از آن استفاده مي کردم ، هم لذت ميبردم و هم دچار مشکل ميشدم . Nedller همانقدر که قابليت انفجار بالايي دارد و خيلي سريع خشاب عوض مي شود ، همانقدر هم سريع تير ها تمام مي شود و اگر بدموقع اين اتفاق رخ بدهد ، بهترين کار همان کاري خواهد بود که من کردم ؛ ماوس را کنار گذاشتم تا شاهد مرگ خودم باشم ! اما اگر دقيق از اين اسلحه استفاده کنيد ، مي توانيد تعداد زيادي از دشمنان را بکشيد و درواقع قدرت اين اسلحه وقتي به طور کامل مشخص مي شود که کاملا دقيق و در جاي مناسب شليک کنيد تا انفجار آن ، دشمنان را از پاي در آورد .
در بررسی بازی Halo : Reach با آنکه تا کنون ، شمار زيادي از elite را کشتم اما در بازي Halo : Reach هميشه احساس مي کنم آن چيزي که واقعا به من لذت مي بخشد ، کشتن دشمناني است که از سپر براي دفاع از خود استفاده مي کنند . درواقع چيزي که من را براي کشتن آنها وسوسه مي کند آن است که با مهارت و ترفند هاي خاصي بايد اين کار را انجام داد . به طور کلي ، کشتن دشمناني که از سپر استفاده مي کنند ، کار راحتي نيست و اگر همانند elite ها سريع باشند ، قطعا شرايط بسيار سخت تر مي شود . علاوه بر شليک به دست و سر ، يکي ديگر از روش هايي که براي کشتن آن ها استفاده مي کردم ، خالي کردن خشاب اسلحه ام روي آن ها بود تا بالاخره از پشت سپر بيرون بيايند و بتوانم شليک کنم .
در بازي Halo : Reach راه هاي مختلفي براي کشتن دشمنان داريد ؛ مثلا اسلحه Energy Sword ، مي تواند يکي از بهترين سلاح هايي است که با يکبار شارژ شدن آن ، مي توانيد تعداد بالايي از دشمنان را بکشيد و فرقي هم نمي کند که دشمن شما سپر داشته باشد يا نه
در بسياري از بازي هاي شوتر ، ممکن است از سلاح هاي مختلفي استفاده کنيد تا در آخر متوجه شويد که کدام يک مناسب کشتارگاهي است که مي خواهيد براي دشمنان رقم بزنيد و به بهترين شکل ممکن در برابر دشمنان خاص بايستيد . اين مسئله براي Halo هم صادق است اما بايد بدانيد که در طول بازي فقط مي توانيد دو اسلحه به صورت همزمان داشته باشيد و خبري هم از مهمات جنگي دائمي که در بازي هايي مانند DOOM شاهد آن بوديم ، نيست .
در يکي از قسمت ها ، وقتي آنقدر نبرد به اوج رسيده بود که از هر طرف تيري شليک مي شد ، رهبران يکي از گروه ها Brute را قبل از آنکه ديگران او را بکشند ، کشتم و اگر هم بخواهم حقيقت را بگويم ، آنقدر ذوق زده شده بودم که يک خشاب را بدون هدف روي در و ديوار خالي کردم.
بهترين مراحلي که واقعا از بازي کردن آن لذت بردم ، مراحلي شامل يک محيط کاملا باز و حضور وسايل نقليه بود که واقعا عظمت نبرد را متوجه مي شدم . پيوند يک محيط باز ، اسلحه ، وسايل نقليه و دشمناني که براي کشتنم هر کاري مي کردند ، حس هيجان انگيزي را القا مي کرد و لحظه به لحظه به انگيزه من براي کشتن آنها مي افزود .
در تمام سري هاي بازي Halo که تاکنون بازي کرده ام ، حداقل يک يا دو ماموريت وجود داشت که در آن ها وسايل نقليه در کنار مهمات جنگ براي نبرد حاضر بودند اما خب ، اين بازي هم همانند برخي بازي هاي ديگر ، ماموريت هاي خسته کننده اي هم دارد که واقعا از بازي کردن آنها لذت نمي بردم .
در بررسی بازی Halo : Reach . داستان بازي ، شما را در يک شخصيتي نشان مي دهد که در برابر گروه دشمن که خود به چندين گروه تقسيم مي شوند ، مبارزه مي کنيد و در همان ابتدا هم شخصيت هاي دشمن نشان داده مي شود تا بتوانيد دشمنان خودتان را بشناسيد . براي مثال اسپارتان ، شخصيت سرسختي است چرا که هميشه با چاقو مبارزه مي کند و در بعضي مواقع مي تواند کار شما را بسيار سخت کند و به دنبال راه حلي مناسب براي مبارزه با آن بگرديد . يکي از تاثيرگذارترين و احساسي ترين بخش هاي بازي زماني اتفاق مي افتاد که يکي از دوستانم را از دست مي دادم و موسيقي غم انگيزي ، غرق در صداي شليک ها مي شد . اما براي تک تک آن لحظات وقت نيست و بايد هر طور که شده ، ضربه سنگيني را براي جبران به دشمن وارد کرد .
دشمنان شما موجودات فضايي هستند که به جهان انسان ها حمله مي کنند و هر چيزي را که دوست داشته باشيد و نداشته باشيد را نابود مي کنند . نجات غيرنظاميان از شهر محاصره شده و يا نجات و نابود کردن يک پايگاه دريايي ، بخش هايي از بازي هستند که مي توانند بازي کننده را تحت تاثير قرار دهند . در اين بازي ، پس از آنکه براي نجات يک شهر جنگيديد ، يک اسلحه هسته اي آن را براي هميشه محو مي کند .
خيلي برايم دشوار بود که جنگي نااميد کننده را بازي مي کنم اما با بازي Halo : Reach علاوه بر احساس نااميدي ، يک حس عاطفي سنگين را هم تجربه کردم که به نظرم در هيچ بازي به اين اندازه با آن مواجه نشده بودم . البته Wolfenestain : The New Order تنها بازي اي است که فکر مي کنم از بازي Halo : Reach بهتر بوده باشد .
در بررسی بازی Halo : Reach ؛ پس از تجربه داستان بازي ، به سراغ بخش مورد علاقه ام يعني بخش چند نفره بازي رفتم تا حس و حال نبرد با فضايي ها را به شکل ديگري تجربه کنم . يکي از مواردي که واقعا از اهميت بالايي برخوردار است ، اختصاصي بودن سرورهاي بازي در سري Halo : The Master Chief Collection است که در همين 10 – 12 ساعتي که بازي کردم ، کوچکترين لگي را حس نکردم و بدون هيچ مشکلي ، بازي کردم . نداشتن لگ در بازي مانند Halo که در نبرد ها بايد ده ها هوش مصنوعي و موارد ديگر را کنترل کند ، يک ويژگي فوق العاده محسوب مي شود . قبل ها که بازي Halo : Reach تنها براي کنسول XBOX 360 منتشر شده بود ، به دليل اختصاصي نبودن سرور و مشکلاتي که بازي با آن ها دست و پنجه نرم مي کرد ، لگ هاي زيادي وجود داشت و نميشد مانند الان که براي pc منتشر شده ، آنلاين بازي کرد .
عملکرد اين بازي روي سيستم هاي مختلف ، متفاوت است . روی سیستم من با i7-6700K و GTX 980 ، بازي Halo : Reach با رزولوشن 1440p و بیش از 200 فریم در ثانیه اجرا شد . به طور پیش فرض ، این بازی روی 60 فریم در ثانیه تنظیم شده است و با وجود frame rate آنلاک نشده ، هنوز هم مشکلاتي وجود دارد . اگر VSync خاموش شود ، بازي Halo : Reach با کمي انحراف نمايش داده مي شود که در صورتي اين مشکل را تجربه نخواهيد کرد که مانیتور G-Sync یا FreeSync داشته باشید . البته جالب است بدانيد که حتی با وجود G-Sync هم مشکلات بسيار نادري را تجربه کردم که در ابتدا فکر می کردم مشکل خاصي نيست و مربوط به کمپين بازي است اما وقتي وارد بخش چند نفره شدم ، باز هم متوجه آن ها شدم . اما خب این مسئله آنقدر واضح نيست که بخواهيم از بازي کردن آن صرف نظر کنيم و سازندگان بازي بار ها و بار ها گفته اند که در حال کار بر روي frame rate ها هستند . نکته منفي ديگري که در بازي Halo : Reach pc شاهد آن خواهيد بود ، مشکلات ميکس صوتي است که به نظر مي رسد آن طور که بايد قوي نيست . اين مشکل صوتي ، ممکن است کمي اذيت کننده باشد اما وقتي هدفون را گذاشتم و صدا را تنظيم کردم ، متوجه شدم که صدا آنقدري که هيجان را تجربه کنم ، کافي است و تجربه بدي را برايم رقم نمي زند .
در بررسی بازی Halo : Reach ؛ تفاوت اساسي که ممکن است متوجه بازي Halo : Reach در xbox 360 و pc بشويد ، آن است که درواقع همانند بسياري از بازي هاي ديگر ، نشانه گرفتن با ماوس و شليک کردن ، برتري بيشتري دارد و با دقت بالاتري مي توان به هدف شليک کرد . بخش چند نفره بازي همانند بازي هاي cod : Black Ops فقط مهارت و دقت نياز دارد چرا که پس از گذشت مذت زمان کوتاهي ، تقريبا هر نوع سلاحي در اختيار بازي کنندگان قرار دارد و آن چيزي که گروه برنده و بازنده را مشخص مي کند ، سرعت ، دقت و مهارت آن هاست . به دليل تشابه سلاح هاي افراد ، از بخش چند نفره بازي Halo : Reach آنقدر ها هم لذت نبردم و به نظرم اين بخش مي توانست بسيار لذت بخش تر باشد .
اگر از طرفداران اسلحه اسنايپ باشيد ، حتما مي دانيد که تعادل هنگام شليک بسيار اهميت دارد . به همين دليل به نظر من گان پلي بازي در pc نسبت به کنسول xbox 360 قابليت کنترل بيشتري دارد و بهتر مي توان روي هدف تمرکز کرد . اگر از ماوس خوبي هم استفاده کنيد که داراي تنظيماتي براي اسلحه اسنايپ باشد ، امکان ندارد موجود زنده اي را نتوانيد بزنيد !
با انتشار Halo : The Master Chief بهتر مي توان نسخه هاي متفاوت اين بازي را با يکديگر مقايسه کرد . شما هم ممکن است در ابتدا مانند من Halo 1,2,3 را نسبت به Halo : Reach ترجيه دهيد . البته تمامي نسخه هاي Halo ، اسلحه ، نقشه و فضاي بسيار خوبي را براي لذت بردن فراهم مي کنند . اما نکته جالب آن است که بازي Halo : Reach پس از غيبت يک دهه اي ، توانايي رقابت با ديگر نسخه ها را دارد و حتي در بعضي موارد بهتر هم عمل کرده است و اين همان چيزي است که باعث مي شود تا وقت بيشتري را براي Halo : Reach نسبت به ديگر نسخه هاي Halo در نظر بگيريد .
شما می توانید از فروشگاه سی دی کی اورجینال آرسان گیم بازی Halo : The Master Chief را خریداری کنید.
منبع : آرسان گیم