بررسی بازی Wolcen: Lords of Mayhem
Wolcen هیچ ویژگی منحصر بهفردی ندارد و صرفا یک بازی نقش آفرینی (RPG) ساده با قابلیت شخصی سازی بالا است.
اگر بازی Wolcen: Lords of Mayhem (ولکن: ارباب هرجومرج) کمی آراستهتر بود و باگهای برنامه نویسی کمتری داشت میتوانست مفرحتر باشد. نسخه دسترسی زود هنگان (Early Access) این بازی نقش آفرینی اکشن (ARPG) تقریبا چهار سال است که در فروشگاه Steam قرار داده شده بود و نسخه اصلی آن بالاخره دیروز منتشر شد؛ البته بنظر میرسد بهتر بود توسعه دهندگان این بازی حداقل شش ماه دیگر صبر میکردند. بدلیل استقبال بازیکنان در روزهای اول، وجود مشکل اختلال در شبکه قابل قبول است اما اشکالات برنامه نویسی، قطع و وصل شدن صدا و گاهی اوقات مبارزات این احساس را به بازیکنان القا میکند که سازندگان Wolcen با تنبلی فرصت ساخت یک بازی مهیج را از دست داده اند.
در زمان شروع ساخت بازی در سال 2015، Wolcen نوید بخش انقلابی بزرگ در سبک بازیهای نقش آفرینی اکشن بود. قرار بود بازیکنان بتوانند ساعتها در یک بازی جهان باز عظیم اکتشاف کنند و به غارت منابع (loot) بپردازند. حتی قرار بود حالت خانه سازی شخصی و یک مینیگیم ساخت و ساز هم در این بازی وجود داشته باشد. هیچکدام از این ویژگیها در Wolcen که امروز میبینیم وجود ندارد درعوض تنها چیزی که من بعد از شش ساعت وقت صرف کردن روی آن دیدم یک بازی نقش آفرینی اکشن ساده با مراحل پیچیده شخصیت سازی و مبارزه (combat) متحرک بود.
این موارد الزاما صفات بدی نیستند. Wolcen حتی نزدیک انقلابی که وعدهاش را داده بود نشد با این وجود، روی این سبک بازی مانور زیادی نمیتوان داد و برای بازیکنان انجام همان کارهای همیشگی کافی است. در دخمهها و صحراهای مخوف در جستوجوی شیاطین میچرخیم تا آنها را پیدا کنیم و بعد آنها را منفجر میکنیم تا loot از آنها به بیرون فوران کند. این فرمول ثابت بازیهای سبک نقش آفرینی اکشن است که از زمان انتشار بازی Diablo 2 به آن اتکا کردهام و با گذشت چندین دهه، هنوز دیدن صحنههای مبارزه میتواند ما را راضی و خوشحال کند.
حس کندی ملموس
نکته آزاردهنده اصلی Wolcen، وجود اشکالات فنی متداول و در مجموع صیغلی نبودن بازی است که جلوی گذراندن اوقات خوش ما را میگیرد. از دیشب که شروع به بازی کردم، چندین بار پیش آمده که درجه صدای بازی پایین بیاید یا قطع شود و تا وقتی که به یک صحنه جدید بروم در همان حالت بماند. بعد از یک ساعت پیشرفت یکی از سرورهای بازی دچار مشکل شد و من را دوباره به منوی اصلی پرتاب کرد و مجبور شدم دوباره از اول شخصیتم را بسازم ولی اینکار باعث شد صورتش در حین بازی مخالف جهتی که میدود قرار بگیرد.
علاوه بر مشکلات فنی بیشمار، کل ساختار بازی احساس بیمسئولیتی اذیت کنندهای به بازیکنان منتقل میکند. هنگام انتخاب چیزی از داخل فهرست موجودیها (inventory) یا برداشتن lootها، گاهی اجسام واکنشی نشان نمیدادند و مجبور میشدم چند بار روی آنها کلیک کنم. اینکار امری خسته کننده است، بخصوص درمورد lootها که فقط با ” Helmet” و “Sword” مشخص شدهاند و برای دیدنشان باید آنها را برداشت. اکثر اوقات برای اینکه چیز با ارزشی را از دست ندهم مجبور میشوم همه وسایل را بردارم ولی بیشتر آنها زبالههای بدرد نخور است.
مبارزات بازی Wolcen هم از سهم مشکلات بی نصیب نمانده و کندی تشخصی ورودیها باعث تاخیر در حرکاتم میشود. این مشکل در بازیهای اکشن RPG آرامتر خیلی به چشم نمیآید اما حرکات پرشتاب اساس مبارزات Wolcen است.
برای مثال، غلت زدنهای بهموقع و جاخالی دادن نقش مهمی در زنده ماندن دارد.بسیاری از دشمنان و همه bossها حملات خشن و سریعی دارند که برای فرار از آنها فقط میلی ثانیه زمان دارم؛ اما بعضی اوقات بین زدن دکمه space کیبورد تا جاخالی دادن شخصیت بازی تاخیر وجود دارد. این تاخیر درباره استفاده از معجونها برای افزایش health هم صدق میکند و چند باری من را به کشتن داده است. من بیصبرانه منتظر بودم Wolcen واکنش پذیری سریعی مشابه بازی Dark Souls داشته باشد اما صرفا با تنبلی ساخته شده است.
واقعا جای تاسف دارد چرا که قابلیتهای Wolcen هیجان انگیز است و من از ساختن سبک بازی شخصی خودم در هر مرحله لذت میبرم. برخلاف اکثر بازیهای نقش آفرینی اکشن، هیچ کلاسی وجود ندارد و شخصیتها میتوانند تنها با کسب مهارتها و سلاحهای متفاوت سبک بازی خود را تغییر دهند. من مرحله اول را با یک rogue خنجر بهدست شروع کردم ولی الان با یک mage هفت تیرکش بازی میکنم.
مانند بازی Path of Exile یک درختواره مهارتها (skill tree) عظیم با چندین ترکیب مختلف وجود دارد که شخصیت مورد نظرم را شکل میدهد. Skillها با توجه به آیتمهایی که در حین اکتشاف پیدا میکند تقسیم شده اند. هنگامی که از skillها استفاده کنم، شخصیتم ارتقا پیدا میکند و میتوانم در بخشهای اصلاح کننده انواع رفتارهای آنها را تشدید وتقویت کنم، مثلا بارانی از تیرهای آتشین روی سر دشمنان بریزم و damage وارد کنم یا تیغ ستارهای پرتاب کنم و stunشان کنم.
با در دست داشتن جهار ability میتوانم skillهایم را به میل خودم تغییر دهم و سبک بازیهای جدیدم را در زندانهای Wolcen مورد آزمایش قرار بدهم. یک طلسم (spell) به من تفنگ ریلی با دامنه بالا میدهد که هربار که از آن ability استفاده کنم محدودهاش کوچکتر میشود. spell دیگری به من اجازه میدهد مانند بازی Red Dead Redemption 2 سریعا وجود دشمنان را تشخیص بدهم و نابودشان کنم. پایدار ماندن فقط به یک سبک بازی کار سختی است وقتی با پیدا کرد زیان هر ability جدید دوست دارم آن را امتحان کنم.
خیلی از این قابلیتها جالب و جذاباند اما خیلیهای دیگر اینطور نیستند. یکی از دلایلی که باعث شد دیگر از rogue خنجر دار استفاده نکنم طاقت فرسا بودن حمله melee در بازی Wolcen بود. با دکمه چپ ماوس شخصیت بازی هم حرکت میکند هم حمله اتوماتیک (auto-attack). و هیچ راهی ندارد برای تغییرات تنظیمات کنترل بازی وجود ندارد. وقتی صفحه نمایش از دشمنان اشباع شده – یعنی اکثر مواقع – سخت است که با هرکلیک بجای auto-attack فقط راه بروید. مثل دیگر شخصیتهای melee این است که برای هربار استفاده از auto-attack باید Rage، که منبع اصلی melee skillها است را احیا کنید. در مقایسه با skillهای کشنده پر زرق و برقتر، سلاحهای melee کندتر و با دامنه کوتاهتری عمل میکنند و بهاندازه کافی سرگرم کننده نیستند.
ایدههای نویدبخشی در این بازی وجود دارد اما بنظر نمیرسد Wolcen هنوز برای چیزی بیشتر از Early Access آماده باشد. حتی با صرف نظر از اشکالات فنی، منوهای واکنش ناپذیر و بعضا مبارزات کند، پویشها طولانی و خطیاند، دیالوگها یا مسخرهاند یا کلیشهای و صحنههای نمایشی با آب و تاب بیش از حد و انیمیشن ضعیف ساخنه شدهاند و ترجیح میدادم Wolcen اصلا روایت داستانی نداشت.
اگر همه بازیهای بهتر را قبلا تمام کردهاید و بهدنبال کلیک کردن و loot کردن بیشتر میگردید، احتمالا Wolcen این بخش از مغز شما را میتواند برانگیخته کند. درست است که اشکالات فنی و پرش گرافیکی دارد و بعضی اوقات اعصاب خرد کن میشود؛ در عوض چند خصوصیت خوب هم دارد که مانع نادیده گرفتن کامل بازی میشود؛ البته فعلا.
شما می توانید از فروشگاه سی دی کی اورجینال آرسان گیم بازی Wolcen: Lords of Mayhem را خریداری کنید.
منبع : آرسان گیم