بررسی بازی F1 2019

با داستانی تحلیل شده و مجموعه مسابقات F2، بازی F1 2019 داستانی از دنیای ورزش های موتوری برای گفتن دارد

آلان که بررسی بازی F1 2019 را تمام کرده ام، میبینم راه حلش به نظر خیلی واضح است. بهترین راه برای یک بازی سالانه، و تحت لیسانس ورزش های موتوری، برای تازه و جدید ماندن، این است که یک سری مسابقات دیگر هم جزو بازی باشد. با گنجاندن بازی 2018 F2 Championship، بازی F1 2019 برای اولین بار در تاریخش، بازی ای بزرگتر و وسیعتر به نظر میرسد. این بازی با ارائه دادن آن علاقه ی غیرقابل کنترلِ رسیدن از فرش به عرش در مد داستانی اش و سبک هدایت خودروها که مخصوص این سری است، برگ برنده ای برای خود دارد.
شکی در این نیست…کمپانی Codemasters این سبک هدایت و هندلینگ خودروها را سالهاست که در بازی هایش لحاظ میکند که خیلی شبیه خود ماشین های F1 هم هست. هندلینگی عصبی و ترسناک که وقتی مشغول کلنجار رفتن با خودروی خود برای عبور دادنش از پیچ های پیست مسابقه هستید لرزه به اندامتان می اندازد. انگار آنها توانسته اند در بازی F1 2019، مثل تمام بازی های قبلی این سری، ترکیبی جادویی از فیزیک جزئیات و شبیه سازی رانندگی خودروهای F1 را کشف کنند.
ولی سازندگان بازی F1 2019 به چیزی بیشتر از یک سیستم هندلینگ خوب و بخش تک نفره ی شامل نوعی داستان نیاز داشتند. در بازی های دیگر اقتباسی از ورزش های موتوری، این پیشروی از رتبه ی پایین به جمع بزرگان به نوعی اجبار تبدیل شده. و برای افرادی که به همان شکلی که این بازی را انجام میدهند، در بازی MotoGP هم وقت میگذرانند باید بگویم، به شکلی لذت بخش است که ببینیم بازی F1 2019 ایده ای را از کمپانی Milstone برداشته ــ سالهاست که بازی MotoGP شامل این ایده است.
نسخه ی داستانی بازی F1 2019 به نوعی غافلگیر کننده است. چون بجای اینکه شامل یک فصل کامل در مسابقات F2 شود، مجبورتان کند خود را در این کلاس ثابت کنید و بعد در صورت موفقیت به F1 راه یابید، فقط شامل بخش های مهمی از یک رشته مسابقات است که شما در آن حضور دارید و در کل داستانی را تعریف میکند که در پایان به نشستن شما در پشت فرمان خودروی F1 ختم میشود. درست مثل بازی دیگر شرکت Codemasters به نام TOCA: Race Driver، راننده هایی اقتباسی از دنیای واقعی به نام لوکاس وبر و دوان باتلر همراه با اسامی واقعی ای مثل راسل، نوریس و گیوتو در بازی حضور دارند. نقش منفی بازی هم با آن ابروهای عجیبش مردی انگلیسی با ادابی ایتالیاییست!
ولی در بررسی بازی F1 2019 متوجه شدم که اینها به بخش F2 این بازی صدمه نمیزنند. چیزی که به آن صدمه میزند این است که مدتش خیلی کم است. کمتر از نیم ساعت از شروع بازی نگذشته که پشت فرمان F1 نشسته اید. البته خیلی ها ممکن است نخواهند تمام سال مسابقه بدهند تا به صندلی F1 برسند. گرچه میتوان در قسمتی جدا از بازی که به سیر داستانی هیچ ربطی هم ندارد به مسابقات F2 برگشت، ولی ترجیح میدادم برای کسب آن صندلی F1 تلاش بیشتری کرده بودم. این را هم بگویم که انتخاب تیم F2 تان روی رابطه ی بقیه ی تیم ها با شما تأثیر میگذارد، پس حداقل انتخابتان تأثیری معنادار در بازی دارد، حتی اگر زیاد در آن مسابقات نمی مانید.
وقتی از ماشین های کوچک F2 فارغ التحصیل شدید و پشت فرمان برادران بزرگترشان، خودروهای F1 نشستید، فرمت حالت داستانی بازی F1 2019 با بازگشتی به شکل نسخه ی سال قبل، تغییر میکند. اینجا دوباره میتوانید با عملکرد خوبتان حس اعتماد تیمتان را جلب کنید. همینطور که جلوتر میروید به حالتی از بازی های RPG ، ولی اینبار برای خودروتان، میرسید که در آن با خرج امتیازات میتوانید خودروتان را تقویت کنید.مثلا خودروی ویلیامز من احتیاج شدیدی به قطعات آیرودینامیک داشت که بدلیل بدهی تیم، روی آن نصب نشده بود. یا تیم رنو احتیاج به عملکرد بهتر موتور دارد تا با خودروهای مرسدس رقابت کند. اینجور خرده ریز جزئیات مدت زیادیست که بازی F1 را از همه ی بازی های تحت لیسانس رقابتی جدا کرده، و هنوز هم جذاب است.

ولی داستان بازی F1 2019 فقط این نیست، وبر و باتلر همراه شما از دسته ی F2 بالا میایند و جای 2 راننده ی واقعی در دسته ی F1 را میگیرند. میتوانید آنها را در صحنات مختلف ببینید که باعث بالا رفتن حس رقابت میشود (من هم که خوره ی اینجور چیزها هستم). آنها آزادند هرجا که بازی به آنها گفت مسابقه دهند. حتی ممکن است هم تیمی شما باشند.
بله ممکن است کمی احمقانه به نظر برسد، انگار که از پایان داستان مطمئن هستید و به تماشایش نشسته اید! ولی ایجاد این حس رقابت واقعاً اثر داشته. شما میخواهید نه تنها قرداد با تیم های برنده را از آن خود کنید، که قبل از رقبایتان میخواهید اینکار را انجام دهید. بردن مسابقات قهرمانی در F1 2019 همینقدر اثرگذار است، و دیدن صحنات پیروزی تکراری هم بهاییست که برایش باید بپردازید.
در قسمت چند نفره هم تغییراتی وجود دارد، که تمرکزش بیشتر روی جلوه های بصری است. با معرفی جزئیات اتاق قابل شخصی سازی، همراه با لباس تیم و دستکش هایی که قابل شخصی سازی هستند، میتوانید بدون تبدیل پیست مسابقه به رقابت مد لباس، خودتان را نشان دهید. البته اگر بتوانید بهای این لباس ها را بپردازید. بیشترشان را با پولی که در حالت های دیگر در داخل بازی بدست میاورید میتوان خرید. ولی بعضی هایشان به نظر میرسند که فقط با پول واقعی قابل خریداری هستند. و در زمان نگارش این مقاله قابلیتی در سرویس استیم برای دیدن قیمت آنها وجود ندارد.

سیستم لیگ ارتقا یافته و مد گزیده ی مسابقات همه به زیاد شدن اعتبار بازی F1 2019 کمک میکنند، که خبر خوبی برای علاقمندان به بازی های شبیه سازی مسابقات است. البته من بعد از بررسی بازی F1 2019 و تمام کردنش، هنوز هم نمیتوانم ناظران مجازی و طرز خطا گرفتن هایشان را هضم کنم، گرچه تا به حال بازی شبیه سازی مسابقاتی بازی نکرده ام که بتواند این ناظران را درست به تصویر بکشد.
بازی F1 2019 جهشی عظیم به جلو برای این سری بازی ها نیست ــ مخصوصاً که هندلینگ و گرافیک بازی تقریباً نسبت به سال قبل بدون تغییر باقی مانده، که باید گفت عالی هم هست. چیزی که کمپانی Codemasters موفق شده در چنین مدت کوتاهی به بازی اضافه کند، مقدار زیادی محتوای تک نفره است که حالت داستانی را به شدت تقویت میکند و چالشی به کل جدید ارائه میدهد. لازم است ساعت های زیادی پای حالت چند نفره ی آن بگذرانیم تا بشود قدرت های این بخش را هم بشناسیم و از آنها تعریف کنیم، ولی موقع عرضه، بازی F1 2019 مثل همیشه به شدت زیبا، بی اشکال، و هیجان انگیز بود.
 
منبع آرسان گیم