بررسی بازی Halo: Combat Evolved Anniversary

امروز بررسی بازی Halo: Combat Evolved را داریم. 16 سال بعد از اینکه مایکروسافت این بازی را به عنوان بهترین بازی کنسول XBOX خود در آن زمان، به بازار بازی های سیستم کامپیوتر ارائه کرد، حالا سرباز تنومند و سبز پوش کمپانی Bungie با آخرین نسخه ی بازی به نام Halo: master Chief Collection پا به دنیای تکنولوژی های جدید کامپیوتری گذاشته. گرچه بعضی از جزئیاتی که در این 20 سال کسی در بازی های اول شخص به آنها توجه نمیکرد از بازی حذف شده و روی جزئیات میتوان به وضوح رنگ آمیزی سال 2011 را مشاهده کرد، با این حال Halo خیلی عالی به نظر میرسد. با ارائه ی این بازی در قابلیت های جدید دنیای کامپیوتر، میتوان گفت کمپانی 343 Industries دوباره این بازی را تعریف کرده.

با بررسی بازی Halo: Combat Evolved با ما همراه باشید:

همین اول بگویم که در بررسی بازی Halo: Combat Evolved آن را بازی ای روان در سبک اول شخص یافتیم. هر دشمنی که با شما روبرو میشود قابلیت خاص خود را دارد، از آن Jackal های سپر بدست گرفته تا آن شکارچی های غول پیکر آهنی که شکست دادنشان احتیاج به قابلیت های یک گاوچران دارد. ممکن است به اندازه ی DOOM پر پیچ و خم و عمیق نباشد، ولی کیفیت طراحی مراحلش به آن میماند ــ هر مبارزه ای با ترکیب متفاوتی از دشمنان مهارت شما را آزمایش میکند.
حتی هر تفنگی هم استفاده ی خاص خود را دارد، خب البته بیشتر تفنگ ها. تفنگ های معمولی بازی Halo: Combat Evolved نقش خود را درست ایفا میکنند ( شات گان ها، تک تیر انداز ها، موشک انداز ها هر کدام استفاده ی مشخص خود را دارند)، تفنگ های فضایی بازی کمی کمتر این حالت را دارند. مثلا اسلحه ی کمری با تیر های پلاسما که وظیفه اش شکستن سپرها با یک تیر است، در سطوح بالاتر سختی بازی یکی از ملزومات است، ولی تیربار ها و میخ پرتاب کن ها به سختی هدف مشخصی دارند.

بعد به اسلحه ی کمریِ بازی Halo: Combat Evolved میرسیم. اسلحه ای که سری بازی های Halo از همان ابتدا با آن شروع شدند و به معنای واقعی افسانه ایست، چون با آن دقت کشنده و قدرت ماورای تصورش میتواند با یک یا 2 تیر به سر هر دشمنی، او را بکشد. گرچه مثل اسلحه ی DMR بازی Halo Reach، شدت لگد تفنگ بعد از هر شلیک آن را منحرف میکند، ولی تا وقتی میتوانید با اشاره و یک کلیک موس همه مبارزات را پیروز شوید دیگر دلیلی برای تعویض اسلحه وجود ندارد!
بازی های بعدی پیچیدگی های بیشتری به مبارزات اضافه کردند، دشمن های جدید، اسلحه های عجیب، ولی سادگی دلپذیری در سیستم مبارزات بازی Halo: Combat Evolved وجود دارد؛ سادگی ای که در آن راهرو های مرگبارش و محیط های مبارزه ی بازش هم میتوان دید. جزئیات معمولی و مربعی بودن همه چیز سن بازی را لو میدهند، ولی بازهم Halo: Combat Evolved به آن هدف خود که ایجاد آن حالت استرس دلپذیر در بازیکن است به خوبی میرسد. بین مبارزات و صدای تفنگ ها فاصله ی زمانی زیادی است، که باعث میشود در دنیایی عجیب و بیگانه و کهن، احساس تنهایی کنید. دنیاهای فضایی باستانی در بازی های کامپیوتری تکراری شده اند، ولی حتی بازی های بعدی سری Halo هم نتوانستند دنیایی به این پیری را به خوبی Halo: Combat Evolved به تصویر بکشند.
با اینکه ترس واقعی بازی Halo: Combat Evolved تا اواخر بازی خودش را نشان نمیدهد، بازی از همان اوایل به شما اخطار میدهد که به خود مغرور نشوید، چون چالش حقیقی هنوز شروع نشده. جنگل های این دنیا گرچه انبوه، ولی به شکل اخطار دهنده ای بی جان به نظر میرسند. همان اندازه که زمان زیر نور آفتاب تند بازی سپری میکنید، در راهرو های زیر زمینی و هزارتوی بی پایان این دنیا با آن صداهای گُنگ ماشینهای عظیم در دوردستش، که آنقدر پیر به نظر میرسند که دیگر دوست ندارید حتی سنش را حدس بزنید هم سپری خواهید کرد. هر مبارزه ای با دشمنان، روی در و دیوار این ساختمان ها که گویا میلیون ها سال دست نخورده مانده بوده اند آثار مخرب خود را به جا میگذارد.

حالا بگذارید در این بررسی بازی Halo: Combat Evolved به بزرگترین مسئله ی موجود بپردازیم: Halo به عنوان Halo: Combat Evolved Anniversary به دنیای سیستم کامپیوتر برگشته، که بروزرسانی ای روی بازسازی سال 2011 توسط Sabre Interactive است. این “تعمیرات” روی بازی Halo، برای طرفداران پر و پا قرص بازی نکاتی مثبت خواهند بود. چون هر چیزی در بازی از اول طراحی و پردازش شده تا جزئیات بیشتری داشته باشد و هر مرحله با نورپردازی حرفه ای و جذاب تزئین شده.
استثنائاً این تغییرات اینجا خیلی هم خوب کار میکنند. تماشای دور شدن خورشید در حالی که با جنگنده ای مشغول پائین رفتن در دره ای کم نور هستید خیلی لذت بخش است. مناظر طبیعی بیشتر تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته اند و بیشتر خودی نشان میدهند. منظره ی اولیه ی طراحی شده توسط بانجی زیبایی خاص خود را در زمان خود داشت، ولی الآن اگر به آن بازی نگاه کنید به نظر مربعی و خشک میاید و این تغییرات که کمپانی Sabre اعمال کرده راضی کننده هستند. ولی آن حس بازی Halo که به شما میگفت در این دنیای عظیم تنها هستید در طراحی کمپانی Sabre در بازی Halo: Combat Evolved گم شده.
ساختارهای خاکی که قبلاً احساس میشد احتمالاً از چیزی مثل سیمان ساخته شده اند حالا ترکیبی از آهن، نور و جلوه های تصویری اند.مرحله ای که دشمنان زامبی مانند بازی در آن معرفی میشدند و زمانی یکی از استادانه ترین صحنات ترسناک بازی ها بود، حالا با این جلوه های بصری بیش از اندازه، حس خود را از دست داده. و بخاطر اینکه هر 2 مد های گرافیکی از یک مدل سایه زنی استفاده میکنند، خیلی پیش میاید که دور درختان بازی Halo: Combat Evolved دیواری نامرئی پیدا کنید، که ضمناً آن قطرِ جدِ سال 2001 خود را هم ندارند.

تمام این تغییرات در ظواهر بازی Halo: Combat Evolved هم نتوانستند مرا برای تغییرات در صداگذاری آن آماده کننده. صدای تغییر یافته ی تفنگ های این بازی باعث میشوند بیشتر متوجه این شوم که کمپانی Bungie چقدر خوب حس یک اسلحه ی واقعی را بازسازی کرده بوده.
ولی حداقل Halo: Combat Evolved آن نکات بازی اصلی را نگه داشته. با زدن دکمه ای میتوانید بین جلوه های بصری بازسازی شده و مدل اصلی ساخت Bungie یکی را انتخاب کنید. با نرخ فریم 60 فریم بر ثانیه، و با صفحه نمایش پهن و همچنین قابلیت محوطه دید که موتور گرافیکی Gearbox 2003 هیچوقت ارائه نمیداد، به خوبی بازی اجرا میشود. البته این نسخه هم متأسفانه بعضی از افکت های حذف شده ی نسخه ی 2003 را با خود به همراه دارد ــ از من به شما نصیحت، در مأموریت حمله به اتاق کنترل بالا را نگاه نکنید.
حالت چند نفره ی بازی Halo: Combat Evolved از دستکاری های نسخه ی جدید آن در امان مانده.و شامل تمام نقشه ها، اسلحه ها و خودروهای نسخه ی 2003 کامپیوتر هم میشود. ولی چیزی که ندارد، قابلیت دستکاری است. بهترین نقشه های بازی Halo، به نظر من، متعلق به نسخه ی قابل دستکاری کامپیوتر، که به شکل رایگان در کنار نسخه ی Gearbox ارائه میشد، بودند. مجموعه ی the Master Chief Collection در زمینه ی دستکاری هنوز حرف زیادی برای گفتن ندارد، ولی بجایش میتواند تجربه ی کاملتری از حالت چند نفره ارائه کند. مخصوصاً از آنجا که نسخه ی Gearbox بازی به سختی گیر میاید و سرور های چند نفره اش تمام مدت شما را وادار به بازی در نقشه ی Blood Gulch میکند.

در اکوسیستم یار کشی بازی Halo: Combat Evolved من توانستم بازی ها را روی نقشه ها و حالاتی انجام دهم که به کل از خاطر برده بودم. معمولاً از نبود سرور اختصاصی خیلی شاکی میشوم، ولی این بازی با آن حالت چند نفره اش و آن نقشه های قدیمی خیلی خاطره انگیز است.
و نکته ی جذاب برگشت بازی Halo به کامپیوتر هم همین است. در مجموع بازی Halo: Combat Evolved همراه با بقیه ی بازی های مجموعه ی the Master Chief Collection، راهی آسان برای این است که بفهمید بازی Halo بعد از 20 سال چرا انقدر طرفدار دارد و داستانش از چه قرار است. اگر 20 سال گذشته را صرف بازی Halo کرده باشید احتمالاً راضی کردن شما برای خرید این بازی کمی سختتر است، ولی چیزی که Halo: Combat Evolve ارائه میدهد، یک شروع تازه است.
یادآور می‌شود که این بازی در ریجن های مختلف برای پلتفرم استیم در فروشگاه آرسان گیم موجود است.
منبع آرسان گیم