بررسی بازی Ace Combat 7: Skies Unknown

بازی های مبارزات هوائی را میتوانید تقریباً از وسط به 2 نیم تقسیم کنید، دسته ی بازی های سرعتی با قابلیت دور و چرخ و شیرجه های شدید و آزادانه، و دسته ی بازی های شبیه سازی سختگیر که حتی باز کردن چرخ برای نشستن هم برای خودش چالشی محسوب میشود و اسمشان هم معمولاً از روی هواپیمائی جنگنده برداشته شده. احتیاجی نیست که به شما بگویم که بازی Ace Combat 7 از کدام دسته است، ولی در هر حال میگویم که این بازی به دسته ی دوم تعلق دارد. از عکس های همین مقاله ی بررسی بازی Ace Combat 7 میتوانید ببینید که تمام این بازی روی فرستادن شما به آسمان و تبدیل کردنتان به یک خلبان کار کشته تمرکز دارد، قانون های فیزیک هم طرف دیگر قضیه هستند. این آخرین نسخه ی این بازیِ 23 ساله است که تمام مدت هدفش همین بوده و در این راه هم به شدت موفق است.

مثل نسخه های قبلی، بازی Ace Combat 7 هم 2 سبک هدایت دارد، یک مدل روی هدایتی ساده شده تمرکز کرده در حالی که مدل دوم هدایتی دقیقتر و سختتر دارد. حقیقتش را بخواهید، هیچکدام آنقدرها سخت نیستند و تنها تفاوت اصلی آنها هم احتیاج به کنترل دم و دماغه در حالت شبیه سازی یا همان مدل پیشرفته است. بعد از بلند شدن هم هدایت هواپیماها مثل بازی Need for Speed است و اینهم چیز بدی نیست. ولی بعد از یکی دو ساعت پرواز با این هواپیماهای کارتونی، حس میکنید که دوست دارید مهارت خودتان را کمی بیشتر به چالش بکشید که البته هیچکدام از این مدل ها زمینه ی برآورده کردن این خواسته ی شما را فراهم نمیکنند.
نه، در عوض مأموریت ها این حس چالش را به خوبی در بازی Ace Combat 7 فراهم میکنند، این مأموریت ها در سطحی به شدت ساده شروع میشوند و بعد از 3 یا 4 مرحله روی اصلی خودشان را نشان میدهند و به حالت داستانی ای بی نقص تبدیل میشوند. چیزی که با 15 دقیقه شلیک به برج های رادار و جنگنده های عجیب دشمن شروع میشود، خیلی سریع تبدیل به مبارزه با ساختمان های پر مدافع و تعداد زیادی هواپیماهای بدون سرنشین در کنار هواپیماهای بزرگ و غول های هر مرحله میشود که انگار از فیلم های هالیوودی بیرون آمده اند.
این مبارزات نیاز به تمرکز، دقت و عکس العمل سریع دارد که در طول بررسی بازی Ace Combat 7 مشخص شد این نیازهای بازی به خوبی توسط سیستم شبیه سازی پروازش پشتیبانی میشود و بازی هروقت دلش بخواهد انواع و اقسام دشمنان و جنگنده های مختلف جلوی شما میگذارد. هر کس که بازیکن قدیمی بازی H.A.W.X بوده باشد (و من هم هیچوقت معنی این لقب را نفهمیدم) میداند که ترکیب درست تم سازی و بازی سازی مکانیکی چقدر میتواند مهم باشد. تغییراتی که توسط Clancy در این بازی داده شده بود، باعث میشد اسمش آنقدرها خنده دار به نظر نرسد و در نتیجه بازیکن بازی را جدی میگرفت. البته اینجا چنین خطری وجود ندارد.
اگر بتوانید بعد از یکی از این مأموریت های خطرناک سلامت به پایگاه برگردید، پول کافی برای خرید ارتقا برای هواپیما، سلاح جدید یا حتی هواپیماهای جدید به شما داده میشود. سیستم ارتقای هواپیما و خریدش هم توسط سیستم تکنولوژی ای بزرگ و دقیق پشتیبانی میشود. وقتی یک هواپیما را ارتقا میدهید، ارتقای قابلیت مانور خیلی کم دیده میشود، از آن طرف اگر سیستم سلاح آن را تقویت کنید در مأموریت های خاص تغییرش قابل توجه خواهد بود ــ به علاوه، هرکدام از این هواپیماها با آن بچه ی 5 ساله ی درونمان که آنها را به شدت جذاب میداند، به خوبی ارتباط برقرار میکنند. بازی Ace Combat 7 هم این را خیلی خوب میداند، چون در صفحه ی بارگذاری مأموریت ها همیشه عکس های مختلف این هواپیماها را میبینید.
ولی شاید بپرسید به اندازه ی کافی هواپیماهای مختلف در بازی Ace Combat 7 وجود دارد؟ شاید اگر بعد از اینکه مأموریتی که از شما میخواهد که آسمان خراشی در حال سقوط را بررسی کنید را رد کرده اید این سوال را بپرسید کمی احساس عذاب وجدان کنید ولی حقیقتاً نه، واقعاً به اندازه ی کافی نیست. با وجود هیجانش، به سختی میشود حس خستگی را بعد از صدمین نبرد هوایی یا حمله ی هوا به زمینتان نادیده بگیرید. جزئیات مراحل تغییر میکنند و بعضی وقتها خود محیط هم میتواند خطرناک باشد، ولی هسته ی اصلی بازی هیچوقت از هدف گیری، قفل کردن هدف و شلیک فراتر نمیرود. البته این مشکل کلی این ژانر است و اگر اشکالی در بازی Ace Combat 7 میبینید محال است در بقیه ی بازی های این ژانر وجود نداشته باشد، با این حال این حس خستگی وجود دارد و غیرممکن است که بتوان نادیده اش گرفت. شما هم اگر در حال خواندن این نقد هستید حتماً با این مشکل بازی های این ژانر کنار آمده اید.

قسمت منفی بررسی بازی Ace Combat 7 نکات بزرگتری دارد، مثلاً آن نمایش 10 دقیقه ای اول بازی که در طول آن هیچکار نمیتوانید بکنید، و در آن درباره ی کشور های تخیلی ای که سالهاست با آنها در جنگید و مسئله ی بمب بزرگی که منفجر شده آشنا میشوید. و تعداد زیادی ویدئوهای دیگر بین مأموریت ها که قسم میخورم تمام سعیم را کردم که دنبال کنم ولی از جائی به بعد صبر و تحملم تمام شد تا جائی که کلمات برای توصیف احساسم کم بودند و باید بازی را مدتی کنار میگذاشتم. نسخه های قبلی Ace Combat به خاطر داشتن دایلوگ های عجیب معروف بودند و باید به طرفداران قدیمی این سری بگویم نگران نباشند چون این دایلوگ ها در Ace Combat 7 هم هستند و حتی بیشتر هم شده اند. با همه ی اینها به نظر میرسد بازی Ace Combat 7 سعی میکند تا مقدار زیادی جدی گرفته شود، و شخصیت لازم برای آن را ندارد، نه بگذارید بگویم آنقدر بین جزئیاتش شباهت دارد که باعث میشود این تلاشش کمی نادیده گرفته شود.
ولی بگذارید زیاد درباره ی چیزی که بخش اصلی بازی نیست صحبت نکنیم . در عوض بگذارید از این بگوییم که بازی Ace Combat 7 بدون اینکه فشار زیادی روی کامپیوترتان بیاورد عالی به نظر میرسد و روان اجرا میشود و حتی قابلیت کم کردن حجم گرافیکی بازی را هم دارد. و از آن برای زنده نگه داشتن سبک مبارزات هوائی دهه 90 میلادی و زیباتر و عجیبتر کردن آن تشکر کنیم.
شما می توانید در صورت تمایل از فروشگاه آرسان گیم، سی دی کی بازی Ace Combat 7 را خریداری کنید. یادآور می‌شود که این بازی در ریجن های مختلف برای پلتفرم استیم در فروشگاه آرسان گیم موجود است.
منبع : آرسان گیم