بررسی نسخه‌ی اولیه بازی Phasmophobia
بازی Phasmophobia مثال بسیار عالی برای موفقیت‌های صنعت بازی‌های مستقل است که نشان می‌دهد این صنعت میزان قابل توجه‌ای مخاطب را به خود جلب کرده است.
اگر شما یک بازیساز باشید یا می‌خواهید بازیساز شوید، بدون شک با یک حساب کتاب ساده متوجه خواهید شد که توانایی ساخت یک بازی فوق‌العاده مانند بازی‌های AAA را نخواهید داشت. به همین دلیل باید مغز خود را به کار بگیرید تا بتوانید، یک اثر مینیمال ولی با قابلیت بسیار بالا خلق کنید. این داستانی است که بازی Phasmophobia گریبانگیر آن است. ایده‌ی بازی بسیار ساده و حتی کلیشه‌ای است. شکار روح قرن‌ها در جوامع مختلف مخصوص کشور‌های اروپایی و آمریکایی رواج دارد و داستان‌های مختلفی از آن‌ها در اینترنت پر شده است. اگر کمی مطالعه کنید، متوجه خواهید شد که این افراد ابزار‌های بسیار گران قیمتی با خود حمل می‌کنند و در برنامه‌هایی به دنبال این ارواح می‌روند.
.
حقیقت یا دروغ بودن این ماجرا چیزی است که شما باید آن را به ما بگویید اما هر چی که هست، دیدن این ویدیو ها و ترسی را در ذهن ما می‌گذارد و باعث می‌شود که به اتفاق‌های دور اطرافمان بیشتر توجه کنیم. با این حساب ترسیدن به این شکل حس خوبی در ما ایجاد می‌کند. در کنار این موضوع بازی‌هایی که در مورد شکار روح باشد، تا آنجایی که من به خاطر دارم چیزی از این عناوین در بازار موفق نبودند اما بازی Phasmophobia موفق شد و علت این موفقیت را می‌توان خلق مکانیک‌های درست و به اصطلاح هسته‌ی اصلی بازی دانست.
در بازی Phasmophobia شما در نقش یک شکارچی روح هستید که باید وارد خانه، مدرسه یا محل متروکه می‌شوید. ماموریت اصلی شکارچیان ارواح، پیدا کردن نوع روح است اما در این عنوان ماموریت‌های دیگری هم وجود دارد. مانند پیدا کردن یک شاهد یا تجربه‌ی یک اتفاق که شدیدا بازیکنان را به چالش می‌اندازد. اگر در دنیای شکارچی ارواح کمی آشنا باشید، در می‌یابید که آن‌ها از دستگاه‌های خاصی استفاده می‌کنند. مانند Sprit Box که در اندازه‌ها مختلف هستند تا بتوانند با ارواح حرف بزنند. یا دستگاهیی که نیروی محرکه الکتریکی استفاده می‌شود تا بتوانند نیروی الکترونیکی آن را پیدا کنند. زیبایی بازی هم اینجاست، در این اثر تعداد بسیار زیادی دستگاه پیدا کردن روح وجود دارد که در آن می‌توانید به شکل‌های مختلف این روح‌ها را پیدا کنید.
در کنار این موضوع، تعداد 12 نوع روح در بازی Phasmophobia وجود دارد که هر کدام از آن‌ها دارای شواهد و ویژگی‌های عجیبی هستند. خوشبختانه هوش مصنوعی این اثر را می‌توان بخش مثبت این قضیه به شمار آورد. تمام روح‌ها یک ویژگی‌های منحصر به فردی دارند، به عنوان مثال یک نوع روح در بازی وجود دارد که به هیچ عنوان صدای پا نداشته اما در طول مسیر کاوش، صدای پا تولید می‌کند که بتواند بازیکنان را گمراه کند یا هوش مصنوعی را در زمان حمله، جوری عمل می‌کند که انگار افراد تیم برای هر کدام از آن‌ها کد‌ها متفاوتی تعریف کردند.
اگر اهل بازی‌های ترسناک باشید، می‌دانید که صدا تاثیر بسیار مهمی در روند ساخت آن‌ها دارد. عناوینی مانند Dead Space به خوبی با استفاده از صدا و محیط توانستند که یک اثر فوق‌العاده خلق کنند. حال به لطف قدرت پردازنده‌های صدا، ما در نسل‌های جدید شاهد بازی‌هایی بودیم که از صدای داینامیک استفاده می‌کنند. بهترین این اثر که شدیدا روی صدا تمرکز دارد، بازی Hunt Showdown است که در آن 12 بازیکن باید با توجه به اتفاق‌ها اصرافشان شدیدا گوش به زنگ باشند تا در مبارزه‌ها بتوانند بهترین عملکرد را پیاده کنند. استفاده از صدا در بازی‌ها ممکن است کمی برای بسیاری عجیب و سخت باشد اما لذت آن را دوچندان می‌کند. بازی Phasmophobia هم روی صدا شدیدا تمرکز دارد. در حدی که صدای داخل و خارج از خانه تفاوت‌هایی زیادی دارد همچنین اگر شما بخواهید با هم تیمی‌هایتان صحبت کنید ولی در طبقه‌ی دیگر هستید، باید فریاد بزنید تا صدای شما به آن‌ها برسد. البته که شما بی‌سیم هم دارید و این موضوع هم مانند قبل به خوبی ساخته شده است و احساس یک بی‌سیم واقعی را به شما القا می‌کند.
اگر بخواهیم صادق باشیم، نمی‌توانیم Phasmophobia را یک بازی بی عیب و نقص بدانیم، بازی در حال حاضر مشکلات و باگ‌های زیادی دارد همچنین کمبود محتوی کمی آن را تکرار می‌کند اما این را باید در نظر بگیریم که اثر در نسخه‌ی اولیه به سر می‌برد. فروش بازی‌های کوچکی مانند Phasmophobia درواقع یک شوک بسیار قوی به سازندگان آن وارد می‌کند، به همین دلیل، تغییر و برنامه‌ریزی جدید با میزان پول پیش از حد کمی زمان می‌برد تا تیم بتواند جای خود را پیدا کند. در واقع به صورت خلاصه بخواهیم بگوییم، بازی Phasmophobia توانسته‌ی هسته‌ی اصلی بازی را به خوبی به ما نشان دهد ولی هنوز جای کار زیادی دارد که به زودی این مشکلات رفع می‌شود.
از قابلیت‌های فوق‌العاده‌ی این بازی می‌توان به استفاده کردن سیستم VR اشاره کرد. در کمال ناباوری سازندگان این قابلیت را در بازی گذاشتند تا بازیکنان می‌توانند از هدست‌های واقعیت مجازی استفاده کنند و به طرز بسیار خوبی، در بازی جواب داده است. ترس این اثر را دوچندان می‌کند. لازم به ذکر است که پیش از این بازی نبود که بتواند به صورت گروهی ترس را به جان چندین نفر به صورت همزمان بی‌اندازد، شاید تلاش‌های بازی‌هایی نظیر F.E.A.R 3 و یا Resident Evil 6 را بتوانیم در این باره تقدیر و تمجید کنیم اما هیچ کدام از آن‌ها ترسی را القا نکردند ولی Phasmophobia این کار را انجام داد، و به بهترین شکل ممکن هم ادامه می‌دهد در واقع زمانی که چند نفره وارد بازی می‌شوید، شدیدا ترس محیط را حس می‌کنید، که این به دلیل صدای فوق‌العاده‌ی محیط و طرز چت کردن در بازی است.
با این حساب خرید بازی Phasmophobia شدیدا توصیه می‌شود، قیمت ارزان و نداشتن مشکلاتی اینترنتی برای کاربران ایرانی، تجربه‌ی این اثر را راحت کرده است.
