بررسی بازی Shadowlands

با بررسی بازی Shadowlands با آرسان گیم همراه باشید

از وقتی بازی World of Warcraft در سال 2004 به بازار ارائه شد، من در این بازی انواع افول و صعودهایی که فکرش را بکنید را دیده ام. این بازی در نسخه های Burning Crusade و Wrath of the Lich King در دوره ی اوج خودش بود، بعد در نسخه های Cataclysm، Pandaria و بیشتر قسمت های Draenor افت کرد – به نظرم بدترین دوره هم نسخه ی Pandaria بود، وقتی پاندای کونگ فو کار تصمیم گرفت به بازی World of Warcraft سری بزند.

ولی هرجور هم که در مورد این بازی قضاوت بکنید، من از وقتی نسخه ی World of Warcraft: Legion را بازی کردم – مخصوصا در نقاط اوج داستانش – دوباره به آن علاقمند شدم. با اینکه Shadowlands از نظر کیفیت در حد Legion نیست، ولی توانسته روح بازی را زنده و سلامت نگه دارد، آنهم بعد از بیست سال خدمت…به نظرم این خودش یک رکورد است.

بعد از اینکه کارهایم در منطقه ی Bastion یا همان شهر فرشته ها انجام دادم، راهی Maldraxxus شدم – همان شهر پر از استخوان های تیز – و بعد Ardeweald یا شهر الف ها، و بعد هم Revendreth که محل اختفای خون آشام هاست. البته این معانی همه اش متعلق به خودم است ( و فکر می‌کنم این اسامی توضیحی کامل درباره ی هر منطقه می‌دهند).

Bastion یک منطقه ی استثنایی است. مثل یک Suramar که زیباتر شده باشد، این منطقه مثل نقطه ی نور امیدی است که بعد از مدت زمان زیادی وقت گذراندن در مناطق خشن و تاریک بازی World of Warcraft – که تعدادشان هم کم نیست و قدمتی به اندازه ی Warlords of Draenor دارند – حتما به آن نیاز خواهید داشت. از اینجا بود که بازهم شیوه ی داستان گویی Blizzard مرا جذب خودش کرد. این توانایی که یک کاراکتر کوچک و کم اهمیت را بزرگ و کم کم وارد چرخه ی داستان اصلی کنند. البته Shadowlands هم از بلای دایلوگ های بی ربط در امان نبوده ( حتی بعضی وقت ها خنده دار هم می‌شود )، حتی در بعضی صحنه های اصلی و احساسی اش هم شاهد آنها هستیم، ولی این توانایی نویسنده ها برای قضاوت درباره ی تمام کاراکترها و تعیین مسیرشان برای تشکیل یک داستان کلی واقعا اعجاب برانگیز است. فقط امیدوارم دوباره آن حرکت ” در حقیقت تمام این ماجراها تقصیر یکی از آن هیولاهای هزار چشم به اسم Old God بود” را از آنها شاهد نباشیم.

شهر استخوان های تیز آنقدرها جذاب نیست. این منطقه بیشتر شبیه ترکیبی از Undercity و چندتا منطقه ی قدیمی دیگر بازی World of Warcraft است. ولی داستان مردم اسپارتان گونه ی ساکن آن واقعا شما را محو تماشا خواهد کرد، داستانی که بازهم رد پای یک داستان اساطیری عالی را در خود دارد. و ورود به این منطقه، آنهم با پریدن وسط میدان مبارزه ی گلادیاتری اش، واقعا حسی عالی داشت. من وقتی به انتهای داستان رسیدم دوباره به این منطقه برگشتم، و آنجا بود که واقعا جذبش شدم. این منطقه معتاد کننده است.

Ardenweald شاید آشناترین منطقه از لحاظ بصری باشد ( من بعد از ورود به آن متوجه شباهت های زیادی در آن با Val’Sharah شدم)، ولی با این حال هنوز هم تکان دهنده است. اینجا هم شاهد چند داستان بزرگ هستیم، همانطور که سنت همیشگی بازی World of Warcraft برای اهمیت قائل شدن برای نیروهای وابسته به طبیعت بوده. هر موقع که به این منطقه برمی‌گردم، چیز جدیدی پیدا می‌کنم، ماموریت ها هم عالی هستند.

Revendreth…همان محل اختفای خون آشام ها، چهارمین و آخرین قسمت داستان، شهری است که حالا در آن سکونت دارم. اینجا Covenant من است (همان چیزی که برای ملحق شدن به یکی از این جناح ها در پایان داستان باید انتخاب کنید). اینجا پر شده از سمفونی های ترسناک، پیرمردهایی که لباس دراکولا به تن دارند، و داستان های خیانتی که هرکدامشان می‌تواند یک سریال عالی باشد. ضمنا اینجا یکی از پر تنوع ترین مناطق هم هست، پر شده از چیزهای ترسناک و مناظر کاخ ها. به شکلی منزجر کننده هم هست، نه فقط بخاطر رفتار ساکنینش با بقیه ی طبقات، که بخاطر مرکز اصلی داستان این منطقه. با این حال، شاهد این هستیم که برخی از خنده دارترین ماموریت های ارائه شده در این چند نسخه ی اخیر، در این منطقه قرار دارند. واقعا یک منطقه ی جالب است … من هم اصلا بخاطر علاقه ی خودم به داستان های خون آشامی آن را انتخاب نکردم…اصلا.

خب پس مناطق خوب هستند، ولی این مسیر Level Up کردن است که واقعا لذت بخش است (با اینکه به نسبت کمی ساده است) آنهم بخاطر تمرکز بالای کمپانی سازنده روی ساخت این جهان زیبا. Phasing، یا رفتن از یک واقعیت به یک واقعیت دیگر – شبیه کاری که در ماجرای منطقه ی Highmountain و خیلی جاهای دیگر بازی World of Warcraft شاهدش بودیم – اینجا در World of Warcraft: Shadowlands هم هست و نویسندگان بازی از آن برای تعریف چند داستان بدون عوض کردن منطقه ی جغرافیایی بازیکن بر روی نقشه به خوبی استفاده کرده اند. همچنین حالا شاهد اضافه شدن چیزهایی مثل آثار هنری در صفحه ی توضیحات ماموریت ها هم هستیم. این بازی روی یک موتور گرافیکی قدیمی اجرا می‌شود، ولی بعضی از صحنات و مناظر آن به حدی زیبا هستند که هیچوقت از ذهنتان بیرون نخواهند رفت. و من بخاطر وجود کلاس Demon Hunter با آن بالهایش خیلی خوشحال هستم، چون به من این توانایی را می‌دهد که تمام این مناظر را از آسمان تماشا کنم.

اگر یکی از بازیکنان تازه وارد به دنیای World of Warcraft یا همان WoW خودمان هستید، خبر جدید این است که این بازی اخیرا شاهد چیزی به اسم “کم کردن Level” بود که باعث شد سقف Level کاراکترها از 120 به 50 کاهش یابد، و حالا در World of Warcraft: Shadowlands این سقف به 60 افزایش یافته. این کم شدن سقف Level در نسخه ی قبلی به خوبی توانست از عهده ی کاری که بخاطر آن لحاظ شده بود بربیاید – آنهم این بود که باعث شود شما با Level Up کردن به قابلیت های جدیدی برسید و دیگر شاهد Level Up شدن های بی معنی نباشیم. ولی حالا با رفتن از Level 50 به Level 60 در Shadowlands هیچ چیز جدیدی برایتان باز نمی‌شود. در واقع تا وقتی که به یکی از جناح ها ملحق نشوید هیچ توانایی جدیدی در این نسخه در انتظارتان نخواهد بود…فقط قابلیت های قبلی قوی تر می‌شوند که آن هم چندان دلچسب نیست.

ضمن اینکه قابلیت جدیدی که با ملحق شدن به یک جناح بدست می‌آورید هم همیشگی نیست…بگذارید بیشتر توضیح بدهم. Blizzard در World of Warcraft: Shadowlands همان رویه ای را پیش گرفته که در Legion و Battle for Azeroth پیش گرفته بود: دادن قدرتی موقتی به بازیکن ها و کاراکترهایشان که بعد از اتمام نسخه، از انها پس گرفته خواهد شد. قابلیت جدیدی که با ملحق شدن به یکی از جناح های Shadowlands بدست می‌آورید هم یکی از همین قدرت هاست. مکانیک این قدرت ها خیلی بهتر و سرگرم کننده تر از Heart of Azeroth است، ولی اینکه تمام این جناح ها چیزی شبیه یک تایمر هستند خیلی مایوس کننده است. البته این تایمر تا مدتها کار خواهد کرد و چنین چیزهایی برای این نسخه مشکل محسوب نمی‌شوند، ولی همین طرز فکرم باعث شد وقتی از Battle for Azeroth به Shadowlands آمدم و با مکانیک جدید این قدرت ها آشنا شدم برایم حس توخالی بودن داشته باشند، ضمن اینکه باز نشدن قدرتی جدید بین Levelهای 50 تا 60 هم کسل کننده بود.

با تمام اینها، وقتی به سقف Level رسیدید، کارهای زیادی برای انجام دادن هست، و من تا اینجای کار خیلی جذب داستان Covenantها شده ام. هروقت دلتان بخواهد می‌توانید جناحتان را عوض کنید (در ازای مقداری پول)، ولی من که فعلا سرگرم منطقه و داستان Revendreth هستم. Covenantها خیلی شبیه داستان Suramar در Legion هستند، با این تفاوت که می‌توانید از بین چهارتا یکی را به دلخواه انتخاب کنید. جدای از مشکلات تایمر داشتن قدرت شما، سیستم Covenantها راه خیلی عالی ای برای سرگرم کردن بازیکنان و جایگزینی سیستم World Quest است – البته سیستم World Quest به قدرت در جای خود باقیست. ضمن اینکه حالا، با وجود این سیستم جدید، به معنای واقعی کلمه چهار پایان برای بازی دارید.

Torghast Tower of the Damned (که چیزی شبیه Deep Dungeon بازی Final Fantasy XIV است) هم ایده ی جالبیست، حداقل تا الان که جالب بوده، و برای وجودش هم داستانی وجود دارد – بر خلاف آن جزیره های Battle for Azeroth. ساختن Covenantام فعلا مرا سرگرم نگه می‌دارد، و برای دیدن ادامه ی داستان خیلی هیجان زده ام (ضمن اینکه می‌خواهم جناحم را بعد از تمام کردن داستان این یکی عوض کنم تا اتفاقات داستان را از زاویه ای دیگر هم ببینم)

صد البته که تمام اینها خیلی آشنا هستند، هرچه نباشد بازی World of Warcraft: Shadowlands هم بر روی پایه های Battle for Azeroth بنا شده و مکانیک های آن را به ارث برده، در واقع این نسخه یک انقلاب در سری بازی های WoW نیست. ماموریت ها معمولا شامل کشتن تعداد مشخصی از فلان موجود می‌شود، و World Questها هم همان سادگی قبلی را دارند. چنین چیزی ذاتا بد نیست، در واقع خیلی از بازی های MMO دیگر هم همین کار را می‌کنند( مثل Final Fantasy XIV)، ولی این شباهت ها ممکن است برای تشویق بازیکنان قدیمی به تجربه ی یک داستان طولانی ناکافی باشد. ولی اگر یکی از این افراد هستید، باید بگویم که Shadowlands ارزشش را دارد، پس اگر قصد خرید بازی World of Warcraft: Shadowlands را دارید می‌توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید…این بازی در فروشگاه آرسان گیم موجود است.

بازی World of Warcraft: Shadowlands آن طور که Legion شگفت زده ام کرد، مرا تکان نداد. ولی این بازی به نوعی ایده های Battle for Azeroth را دنبال می‌کند و آنها را ارتقا می‌دهد. داستان بازی به شکلی قوی تر و واضح تر است، و در مناطقی روایت می‌شود که هرکدامشان دنیایی متفاوت و مستقل هستند. پشتیبانی طولانی مدت و محتواهای بعدی ای که برای آن ارائه خواهند شد را باید منتظر ماند و دید، ولی فعلا WoW هنوز هم بهترین بازی MMORPG ای است که وجود دارد.

منبع: آرسان گیم