بررسی بازی Shadow of the Tomb Raider

بازی Shadow of the Tomb Raider زمانی می‌درخشد که به عظمت همه ی قسمت هایش دقت کنید. مثل وقتی از تاریکی خارج شده و پا به محوطه ی یک معبد مایایی که با رنگ طلایی دیوار ها و سبز شیشه هایش چشماتان را کور می‌کند می‌گذارید. صورت عظیم الجثه ی بتی فراموش شده را می‌بینید و حس می‌کنید که به شما خیره مانده. روستایی را می‌بینید که در سایه ی آتش فشانی خاموش دامن گسترده. مکانیزم های باستانی ای که بوسیله ی شما و همراه با لرزش های زیاد دوباره جان می‌گیرند تا برایتان راهی به سمت مقبره ای فراموش شده را باز کنند. دنیای این بازی را واقعا باید کشف کرد. با بررسی بازی Shadow of the Tomb Raider همراه باشید.

پایانی هیجان انگیز برای داستان شکل گیری شخصیت Lara

معمولا وقتی Lara Croft یک شیئ باستانی پیدا می‌کند، به معنی این است که بازی در ازای زحماتتان برای زنده ماندن در مواجهه با مقبره ای مملو از تله ها و پشت سر گذاشتن انواع معماها و مسیرها، به شما جایزه ای داده است. ولی اینبار، وقتی Lara آن خنجر پر زرق و برق را در بازی Shadow of the Tomb Raider پیدا می‌کند و از داخل سنگ بیرون می‌کشد، داستانی متفاوت است. این کار باعث براه افتادن یک سری اتفاقات تکان دهنده می‌شود، اتفاقاتی که قرار است منجر به پایان جهان شوند – حداقل پیش بینی که اینطور می‌گوید – مثلا سیل یک شهر کامل را نابود می‌کند. حالا Lara باید به جنگل های پرو برود تا جلوی پایان دنیا را بگیرد و پیش بینی ای که اتفاقی موجب تحققش شده را متوقف کند.

خرید بازی Shadow of the Tomb Raider

و اینجاست که آن مقبره ها، معابد و بت های عظیم الچثه را پیدا می‌کند. حس اندازه و وسعت این اماکن در بازی Shadow of the Tomb Raider بیشتر مواقع متعجب کننده است. مکان هایی که به آن ها سفر می‌کنید حس کهن، اسرار آمیز و خطرناک بودن را القا می‌کنند. تمام گوشه ها، مقابر و زوایای این محیط ها با کنده کاری ها و خطوط مناسب پوشانده شده. صد البته که اگر این مکان های بزرگ در دنیای واقعی وجود داشتند، به صرف همین عظیم بودنشان، هیچوقت نمی‌توانستند پنهان بمانند. ولی همین سایز و عظیمت آنهاست که به داستان حس اکتشافات را اضافه کرده است. یک داستان تاریخی ولی به سبک Indiana Jones و نه به سبک علمی Simon Schama.
جدای از زیبایی و عظمتشان، این خرابه های بازی Shadow of the Tomb Raider برایتان معماهایی ظریف و به اندازه ی یک اتاق را فراهم می‌آورند تا حلشان کنید. این معماها بعضی از بهترین طراحی های بازی هستند، و با اینکه آنقدرها سخت نیستند ولی حس حل کردن آنها و رسیدن به نتیجه به شدت راضی کننده است. مخصوصا یکی از آنها که در اتاقی به بزرگی یک برج قرار دارد و شما را مجبور می‌کند برای چرخاندن یک ستون بلند با استفاده از طناب ها و نیروی باد راه خودتان را به بالای اتاق پیدا کنید، خیلی سرگرم کننده است. ولی معماهای کوچکتر هم سرگرم کننده اند، و حس استفاده درست از فیزیک در بازی را القا می‌کنند، چیزهایی مثل رمزگشایی از نوشته های باستانی، راه یابی از هزارتوهای زیر آبی، چرخ آب هایی که یا حرکتشان مسیر آب را هدایت می‌کنند، یا به آتش کشیدن مخازن نفت.

اگر بازی Shadow of the Tomb Raider چیزی جز پرسه زدن یک سری اماکن زیبا و حل کردن این معماها نبود من کاملا از آن راضی بودم. ولی حضور Trinity، که یک نیروی شبه نظامی بدکار است و به دنبال اشیای قدیمی می‌گردد، به معنی این است که Lara باید هر از چندگاهی دستانش را به خون بعضی ها آلوده کند. خوشبختانه تعداد مبارزات بازی تا جایی که امکان داشته کم نگه داشته شده و بیشتر این مقابله ها شامل استفاده از گل برای استتار و مخفیانه حرکت کردن در پایگاه دشمن است، مثل یک Ramo ی کوچک … و البته زن. بعضی وقت ها حس می‌کنید پناهگاهی ندارید و اوضاع خطرناک است، ولی همین حس کثیف کردن بدن با گل و بعد شکار کردن یک به یک افراد دشمن، در حالی که دوستانشان هر لحظه بیشتر دارند از ترس دیوانه می‌شوند، ارزشش را دارد.
در کل مخفی کاری بازی Shadow of the Tomb Raider بهتر از بازی های قبلی این سری است. اگر یک خط بالای سر یک دشمن در حال پر شدن باشد به معنی این است که او شما را دیده، ولی اگر قبل از اینکه پر شود از خط دید او خارج شوید، در امان هستید. راه هایی برای سرکار گذاشتن هوش مصنوعی بازی هم هست، مثل تیرهای سرگرم کننده ی ترس. یکی از این تیرها را به دشمناتن بزنید تا ببینید او چطور شروع به هذیان گفتن کرده و با اسلحه اش به هر کسی که نزدیکش باشد شلیک می‌کند، دشمن یا دوست هم فرقی نمی‌کند، بعد از آن هم در تبی با عرق سرد سکته کرده و از پا درمی‌آید. همچنین می‌توانید در درختان پنهان شده و دشنانتان را با طنابی بهم بدوزید. در حقیقت Lara در این نسخه تبدیل به ترکیبی از Batman و Predator شده، که به شکلی با ذات بازی که سعی دارد او را به شکل انسانی با مشکلات خودش نشان دهد جور هم هست.

تنوع بالا در بازی Shadow of the Tomb Raider

در تمام مدت بازی قبلی یا همان Rise of the Tomb Raider، هرجا که به مبارزه ای برمی‌خوردم حس ناراحتی می‌کردم و فقط سعی در تمام کردن این مبارزات خسته کننده و تکراری داشتم. ولی در Shadow of the Tomb Raider بین این مبارزات فاصله ای وجود دارد و بجز چند مورد کوچک سرگرم کننده هستند. حالا اگر بخواهید مثل نسخه ی قبل مبارزات را به صورت یک بازی اول شخص اکشن پیش ببرید، کار خیلی سختی خواهید داشت. حتی بعد از ارتقای شاتگان و بقیه ی اسلحه های Lara، این به این معنی است که مخفی کاری بهترین راه حل است.گرچه هنوز مشکلاتی هم هستند، مثلا یکی از دشمنان که در قسمت های پایانی بازی وارد مبارزات می‌شود، باعث می‌شود بعضی از مبارزات تبدیل به اکشن های سوم شخص شوند. و آن قسمت مخفی کاری زیر آب که باید از دید دسته های ماهی های Piranha گرسنه مخفی شوید هم به همان اندازه ی تعریفش روی کاغذ مسخره است.

خرید بازی Shadow of the Tomb Raider

دنیای بازی Shadow of the Tomb Raider بزرگ و متصل بهم است، صد البته که بعضی از قسمت های این دنیا تا وقتی آیتمی را بدست نیاورده باشید غیر قابل دسترسی هستند، ولی شما می‌توانید بین آتش هایی که روشن کرده اید Lara را حرکت دهید. قسمت هایی با اتمسفر متفاوت هم در بازی وجود دارند شامل یک شهر کوهپایه ای به اسم Paititi. طراحی و ساخت دنیای این مناطق واقعا عالی است و پرسه زدن و صحبت با ساکنین این مناطق (و نوازش شترهایشان) تغییر دلچسبی هم هست. اینجا می‌توانید ماموریت های جانبی هم بگیرید و به ساکنین در مشکلاتشان کمک کنید، ولی هیچوقت هیچ کدامشان برایم جذاب نبودند. کارهای زیادی برای انجام دادن در Shadow of the Tomb Raider هست، مثل ساخت لباس های جدید، گشتن دنبال مواد لازم برای ساخت و ارتقای اسلحه ها، یا کشف مقابر جدید و مخفی. ولی سرگرم کننده ترین و ارزنده ترین قسمت بازی همان چالشی است که مقبره ها ارائه می‌دهند – محیط هایی بزرگ، جالب، با معماهایی مخصوص به خودشان که در نهایت به شما برای انجامشان جایزه می‌دهند و هرکدام شامل داستانی هستند که به شکل دفترچه ها و اشیای باستانی برای شما روایت خواهد شد.

در طول این سه بازی که به نوعی سری بازی های Tomb Raider را دوباره سازی کرد، شاهد معرفی شکل ظاهری جدیدی برای این عنوان بودیه ایم. اگر دیواری با سوراخ های زیاد را ببینید به معنی این است که می‌توانید برای بالا رفتن از آن از تبر کوه نوردی استفاده کنید، یا اگر روی یک دیوار رد سفیدی باشد یعنی می‌توانید از آن بالا بروید. شیئ که طناب پیچی شده را می‌توانید پایین کشیده یا به آن طناب وصل کنید. این باعث شده که بازی های Tomb Raider جدید یک سیر روان داشته باشند چون به محض اینکه یکی از این عناصر را ببینید می‌فهمید باید چکار کنید. ولی دقیقا همین مورد باعث می‌شود حس کنید گشت و اکتشافات شما ساختگی هستند، انگار که می‌توانید دستان کارگردان بازی را در حال جا گذاری این وسایل در بازی تصور کرده باشید.یکی از امتیازات بازی Shadow of the Tomb Raider این است که می‌توانید بعضی از این عناصر را کم یا به کل حذف کنید که باعث شده اکتشافات و حل معماها طبیعی تر نسبت به دو نسخه ی قبلی باشند.
شنا کردن نقش بزرگتری در بازی Shadow of the Tomb Raider بازی می‌کند، که البته اضافه شدن حباب های هوا باعث شده بتوانید مدت بیشتری زیر آب باقی بمانید. بیشتر مقبره ها مناطقی دارند که زیر آب فرو رفته اند و شما مجبورید برای راه انداختن وسایلی که جایی زیر آب گیر کرده اند یا آیتم هایی که درون آب هستند به داخل این دریاچه ها شیرجه بزنید. Lara درخت مهارت های بزرگی دارد که می‌توانید در آن پیشروی کنید و خرج امتیازات برای ارتقای قابلیت شنا کردن یا طولانی تر کردن زمان نگه داشتن نفسش می‌تواند شنا کردن را لذت بخش تر هم بکند. می‌توانید طنابی را به یک جا بسته و از آن پایین بیایید، یا از آن برای تاب خوردن روی یک پرتگاه استفاده کنید. پرش ها بعضی وقت ها حس بی وزنی و غیر دقیق بودن به من می‌دادند ولی تعداد راه های زیادی که برای رفتن از یک نقطه به نقطه ی دیگر در اختیار شما هست باعث شده این مشکلات به چشم نیایند. ایستادن پایین یک سازه ی عظیم و فکر به اینکه چطور باید راهتان را به بالای آن پیدا کنید همیشه هیجان انگیز است و از این  لحظات در بازی Shadow of the Tomb Raider زیاد پیدا می‌شود.

این بار Lara یک قهرمان ماهرتر و با اعتماد به نفس بیشتر است، ولی هنوز هم لحظاتی هست که می‌توان شک و ضعف را در او دید، همین لحظات هستند که باعث شده اند داستان قابل درک تر باشد. البته این شکل شخصیت سازی اصلا با آن صحنه ی مبارزات که Lara چپ و راست افراد دشمن را با چاقو یا خفه کردن در آب و شلیک های مکرر، به شکلی بی رحمانه می‌کشد اصلا جور نیست…ولی خب این یک بازی کامپیوتری است. در حقیقت بازی Shadow of the Tomb Raider یک بازی اکشن است که قصد دارد بازار را تسخیر کند، این یعنی بازی ای با صحناتی همچون فرار از یک سکوی پالایش نفت در حال انفجار، یا پریدن از یک تکه ساختمان تخریب شده با سیل به تکه ی دیگر…آنهم وقتی سیل در حال جا به جا کردن آنهاست. اینجور صحنات به شدت هیجان انگیزند ولی تعامل چندانی در آنها نیست. و البته اشکالی هم ندارد، چون این بازی آنقدر معما، مخفی کاری و اکتشافات دارد که می‌توان آن چند لحظه ای را که تبدیل به یک فیلم هالیوودی می‌شود را هم بخشید. حتی در بدترین حالت ممکن هم مناظر این بازی ارزش تماشا کردن دارند.

خرید بازی Shadow of the Tomb Raider

سخن آخر بررسی بازی Shadow of the Tomb Raider

در این نسخه ی آخر Tomb Raider بالانس بین معماها، اکتشافات و اکشن آنقدرها حفظ نشده و حتی به نظرم در انتهای بازی، به سمت اکشن بیش از بقیه گرایش دارد. ولی بازی Shadow of the Tomb Raider مقداری خودداری از خود نشان می‌دهد و به ندرت از مبارزات برای تعریف داستان استفاده می‌کند. در عوض روی چیزی تمرکز داد که باعث خاص شدن این سری شد؛ مثل سرقت مقبره ها. بله، اینجا مقبره ها ستاره ی اصلی بازی هستند، و شاید حتی بهترین های این سه نسخه باشند. حس نفوذ به یک مکان کهن و نفرین شده وحشت آور است و شنیدن صدای باز شدن درب سنگی بعد از حل معمایی که چند ساعتی برایش وقت گذاشته اید همیشه راضی کننده. و همین لحظات هستند – نه آن انفجارهای بزرگ، مبارزه ی هلیکوپترها یا انیمیشن های اکشن بین بازی – که باعث ارزشمند شدن این بازی شده اند.
منبع: آرسان گیم