بررسی بازی Rust

بازی Rust در سال 2013 به صورت Early Access در دسترس قرار گرفت و از همان اول از چند جهت نظر همه را جلب کرد. چه منتقدان و چه بازیکنان، یک بازی در سبک Survival اول شخص اکشن که همیچوقت متوقف نمی‌شود…می‌پرسید منظورم چیست؟ نگران نباشید، در بررسی بازی Rust توضیح خواهیم داد.
در واقع بازی Rust یک عنوان از ژانر Survival است، بازی هایی که کاراکتر شما را بدون هیچ وسیله یا لباسی در یک دنیای بزرگ که همه چیزش قصد کشتنتان را دارد رها کرده و بعضا هیچ توضیحی هم درباره ی اعمال مورد نیاز برای جان سالم بدر بردن از این جهنم زیبا نمی‌دهند. بله، Rust دقیقا چنین بازی ای است. گرچه در ابتدای بازی می‌توان توضیحات مختصری مثل “چوب جمع کن” یا “یک تبر بساز” را در گوشه ی بالای تصویر دید، ولی بعد از آن خودتان هستید و دنیایی وحشی… و دیگر هم خبری از توضیحات و آموزش نیست.
اما این تمام ماجرا نیست و فقط موجودات جزیره، گرسنگی و تشنگی، یا سرما نیستند که ممکن است موجب مرگ شما شوند…در واقع شما در این جزیره تنها نیستید و خونخوارترین موجود شناخته شده در این دنیا در کمینتان نشسته. بله درباره ی بازیکنان دیگر حرف می‌زنم.

خرید بازی Rust

شانس خود را در بازی Rust امتحان کنید

اگر شانس بیاورید چند ساعت ابتدایی تان در بازی Rust به این شکل سپری خواهد شد: ساخت لوازم عصر غار نشینی، ساخت یک سرپناه، روشن کردن آتش…و بعد از آن است که احتمال زیاد صدایش را می‌شنوید. صدایی که در ابتدا مانند یک زمزمه است و خیلی طول نمی‌کشد که به خود آمده و می‌بینید یک نفر تا دندان مسلح با شات گانش به جنازه ی شما شلیک می‌کند… و ضمن اینکار، یک دیکشنری کامل از انواع بد و بیراه ها را هم به شما آموزش خواهد داد.
شاید یکی از مشکلات بازی Rust به نظر خیلی ها همین باشد که در این بازی چیزی به اسم هم سطح بودن بازیکنان وجود ندارد. شما در دنیایی رها می‌شوید که قصد کشتنتان را دارد و تنها موجوداتی که می‌توانند شما را راهنمایی کنند هم بازیکنان دیگر هستند، بازیکنانی که خودشان با ساعت ها آزمون و خطا و کشته شدن به دست بقیه ی بازیکن ها به اینجا رسیده اند. پس چه انتظاری دارید؟ که کمکتان کنند؟ اینجا چیزی جز گلوله و فحش در انتظار افرادی که از دیگران کمک می‌خواهند نیست – البته اکثر اوقات.
ولی افرادی که چنین دیدی به بازی Rust دارند کمی در اشتباهند. این بازی یکی از عناوین ژانر Survival است، یعنی وقتی در این بازی به شما خوش می‌گذرد که کسی را در کنارتان داشته باشید. در حقیقت برای زنده ماندن یا حداقل تحمل کشته شدن های متعدد در این بازی باید از دوستانتان بخواهید به شما ملحق شوند.

در عین حال با توجه به سال ارائه بازی Rust شاید بگویید چرا باید در سال 2021 مقاله ای درباره ی یک بازی اینچنینی که در سال 2013 ارائه شده نوشته شود؟
جواب این سوال کمی عجیب است، بگذارید توضیح بدهم. با وجود بیماری COVID – 19، این ویروس که همه ی ما را خانه نشین کرده و با وجود قوانین فاصله گذاری اجتماعی، در چند مدت اخیر شاهد بازگشت یا ارائه ی عناوینی بودیم که حتی فکرش را هم نمی‌کردیم روزی به چنین موفقیتی برسند. مثل Among Us یا Valheim، بازی Rust هم جزو این دسته است. ولی این بازی با رقیبان هم سبک خودش یک تفاوت دارد.
شما در بازی Rust آزادی کامل دارید، یعنی می‌توانید هرکار خواستید بکنید. اگر چیدن صندلی دور آتش و گیتار زدن برای دوستان گرفته تا غارت و قتل و آزار غریبه ها. چیزی که درباره ی این بازی و حس آزادی اش دوست دارم هم همین است، سازنده ی بازی – Facepunch Studios – می‌توانسته با تعیین یک هدف PVE بازیکنان را تشویق به همکاری و چیدن تیم کند، ولی این کار را نکرده و شما را رها کرده تا تصمیم بگیرید می‌خواهید چه نوع شخصیتی باشید. دوست دارید تنهایی گلیم خودتان را از آب بکشید و کاری به دیگران نداشته باشید؟ خب چنین امکانی خیلی سریع توسط بازیکنان دیگر نابود شده، پس برایتان آرزوی موفقیت می‌کنم. می‌خواهید فردی باشید که وقتی یک نفر تازه وارد را دید که بدون لباس مشغول گشتن راهی برای سیر کردن شکمش است به او یک تیر و کمان داده و راه شکار را به او آموزش بدهد؟ چرا که نه، فقط مراقب باشید بعد از اینکه رویتان را برگرداندید تا به آهویی که باید شکار شود اشاره کنید، دوست جدیدتان با تیر و کمان شما را نکشته و بقیه لوازمتان را به سرقت نبرد!

خرید بازی Rust

کاش می‌توانستم بگویم از این قابلیت خوشم نیامده ولی بازی Rust این امکان را به شما می‌دهد که با همکاری بقیه ی بازیکنان جزیره ی محل رخداد بازی را تبدیل به بهشت کنید، ولی به حدی از بشریت ناامید است که می‌داند شما این کار را نخواهید کرد! کاش می‌توانستم بگویم که از بین بردن افراد ضعیف در ذات انسان نیست، کاش می‌شد بگویم که وقتی آن فرد تا دندان مسلح در نیم ساعت اول بازی ام مرا بدون دلیل کشت و بعد هم کلی ناسزا روانه ی جنازه ام کرد متعجب شدم، کاش می‌توانستم بگویم که وقتی خودم با چنین صحنه ای مواجه شدم و یکی از بازیکنان تازه وارد به خیال اینکه من هم وسیله ی دفاعی ای ندارم در حال ناسزا گفتن با سنگ به من حمله کرد، از کشتنش با تبری که ساخته بودم لذت نبردم و ای کاش می‌توانستم بگویم تمام اینها را برای تشویق شما به تجربه ی بازی Rust نمی‌گویم، ولی اگر اینطور گفته باشم چیزی جز دروغ نگفته ام.

سازندگان بازی Rust در طول این سالها بیکار ننشسته اند و این بازی از زمان ارائه اش شاهد بروزرسانی های متعددی بوده، ولی فقط این بروز رسانی ها نیستند که موجب محبوبیت این عنوان در سال 2021 شده اند. در واقع این بازی هم همان سیری را طی کرده که Among Us طی کرد. بازی ای که در ابتدا چندان از طرف بازیکنان مورد استقبال قرار نگرفت – لااقل نه آنطور که فکرش را می‌کردند – اما حالا و به لطف بازیکنانی که تجربه ی خود را روی Twitch به اشتراک می‌گذارند، اسمش سر زبان ها افتاده و به یک عنوان موفق تبدیل شده. چقدر موفق؟ کافی است نگاهی به امار فروشش در سرویس Steam بی‌اندازید تا متوجه عدد 9.5 میلیون نسخه در سال 2020 بشوید. چنین رقمی برای یک بازی، آنهم فقط یکی از پلتفرم های فروش، یک رقم نجومی محسوب می‌شود. اما این را هم در نظر داشته باشید که بازیکنان Twitch تجربه ی خود را به همراه دوستانشان انجام داده اند و اگر شما هم به همان تعداد آشنا ندارید که علاقه به کشتن و کشته شدن داشته باشد، احتمالا به اندازه ی آنها از بازی Rust لذت نخواهید برد.
سرورهای بازی Rust با خارج شدنتان از بازی یا بخواب رفتنتان متوقف نمی‌شوند، شاید برای همین است که این بازی انقدر اعتیاد آور است. بله، قلب تپنده ی بازی Rust همان حس نیاز به زنده ماندن است که در همه ی ما به شدت موج می‌زند. هیچ هدفی بالاتر و مهمتر از این نیست، شاید برای همین است که بازیکنان زیادی هستند که باهم تیم های بزرگی ساخته و جنگ های بزرگی را در سطح دنیای بازی انجام می‌دهند؛ زیرا یکی از مهمترین اصول بازی Rust، همانطور که گفتم، بدون توقف بودنش است. اگر یک بازیکن تنها هستید، با خروجتان از بازی بقیه ی بازیکن ها به راحتی می‌توانند به پایگاه شما دستبرد بزنند. برای همین بازیکنان باهوش دور تا دور خانه شان میدان مین کار گذاشته و از انواع و اقسام وسایل حفاظتی مانند قفل های رمزدار استفاده می‌کنند. حتی بعضی تیم ها سعی می‌کنند از تمام مناطق دنیا بازیکن جمع کنند تا در هر لحظه ی شبانه روز حداقل یکی از افراد تیم آنلاین بوده و از پایگاه مراقبت کند.
ولی من ترجیح می‌دهم تعاملم با بازیکنان دیگر در بازی Rust بر مبنای اتفاق باشد، چنین تعاملی برای من حسی واقعی تر و بهتر دارد. بله من هم آن کسی بوده ام که سعی داشته تنهایی گلیم خود را از آب بکشد، هم آنکه کسی دلش برایش سوخته و تیر و کمانش را برای او پرت کرده و هم آنکس که بعد از آموزش دادن طرز شکار با تیر و کمان خودش کشته شده. ولی دقیقا همین اتفاقات است که بازی Rust را ساخته و من دلیلی برای مقابله با آنها نمی‌بینم، حتی برعکس، به نظر من این اتفاقات به شدت خنده دار و سرگرم کننده هم هستند – و می‌دانم که برای انجام بیشترشان باید احساس گناه کنم.

خرید بازی Rust

سخن آخر در بررسی بازی Rust

با توجه به چنین نکاتی – و البته ذات بازی – وقتی متوجه شدم بیشتر جمعیت بازیکنان بازی Rust را نوجوانان تشکیل می‌دهند اصلا تعجب نکردم. اینجا با کلی ناسزای نژاد پرستانه و فحاشی در گفتگوها روبرو خواهید شد، آنقدر که در نهایت تصمیم گرفتم بلندگو را خاموش کنم!
همانطور که گفتم خبری از توضیحات یا به اصطلاح Tutorial هم نیست – که شاید با توجه به سن بازی دلیلی هم برای وجودش نباشد، ولی حالا که بازیکنان توجهشان به این عنوان جلب شده کمبودش به شدت احساس می‌شود. سیستم ساخت و ساز لوازم بازی هم تا حدودی تازه است و توضیحات مختصر و مناسبی برای هر آیتمی که داشته باشید وجود دارد. اگر خوش شانس باشید با کمی تلاش و لوازم اولیه به راحتی می‌توانید لوازم مورد نیازتان برای زنده ماندن را بسازید. رقابت های PVP هم آنقدرها عالی نیستند، ولی انتقام گیری از یک بازیکن سادیست دیگر لذتی وصف ناپذیر دارد – مخصوصا با آن صدای خرد شدن جمجمه ها زیر تبرتان. در حقیقت بازی Rust از خیلی جهت ها عالی است ولی مبارزات شبه Counter Strike جزو این دلایل نیستند.
با این حال فکر می‌کنم هر بازیکنی در طول عمرش باید مدتی را با بازی Rust بگذراند. واقعا بازی دیگری نیست که چنین جهان بینی ای داشته باشد و من شیفته ی این اعتماد کمی که سازندگانش به نسل بشر دارند شده ام. عاشق اینم که Facepunch Studios این امکان را که اسلحه را کنار گذاشته و باهم کنار بیاییم تا از این جهان یک بهشت بسازیم را در بازی گنجانده و در عین حال نشانمان می‌دهد که چقدر احتمال کمی برای این امر وجود دارد. در ابتدا ممکن است مثل من ساده باشید و قصد کمک به دیگران را در ذهنتان بپرورانید، ولی خواهید دید که طمع انسان چقدر سریع باعث نابودی افراد خوش قلب خواهد شد و باور خواهید کرد که برای زنده ماندن در یک دنیای بی قانون باید جنگید. خیلی ها این بازی را به یک بازی Minecraft با نابودی کمتر اجسام تشبیه کرده اند ولی شبیه حس هرج و مرج و وحشی گری ای که در بازی Rust هست را در هیچ بازی دیگری که در بازار باشد پیدا نمی‌کنید و با وجود تمام نکات منفی اش باید این را قبول کنید که ما انسان ها همیشه در جنگ هستیم و همیشه در جنگ خواهیم بود.
منبع: آرسان گیم