بررسی بازی Stronghold: Warlords

در این مقاله قصد داریم که بازی Stronghold: Warlords محبوب بررسی کنیم، استراتژی همزمانی که همه‌ی ما با آن خاطره داریم.
بازی Stronghold اصلی جای ویژه ای در قلب من دارد. باید یک دهکده قرون وسطی ای می‌ساختید، سپس دور تا دورش را با دیوارهای غیرقابل نفوذ می‌پوشاندید و از آن جلوی حملات دیگران دفاع می‌کردید تا ساکنانش در شادمانی زندگی کرده و سیر باشند و به شما مالیات پرداخت کنند. این بازی کاراکترهای واقعی ای هم داشت، با یک موسیقی عالی و صداگذاری های جذاب و نقش منفی هایی بیاد ماندنی. حالا باید دید که بازی Stronghold: Warlords در حد و اندازه ی آن هست یا نه.
همیشه فکر می‌کنم که دلیل دوام چند ده ساله ی این عنوان این است که بازیکنان امید دارند که نسخه ی بعدی بازی Stronghold به همان سبک ساخت قلعه و دفاع از آن در برابر حملات برگردد و شاید نسخه ی بعدی با بازگشتی به عقب ما را به جلو ببرد.

خرید بازی Stronghold: Warlords

بازی Stronghold: Warlords اصلا شبیه چنین بازی ای هم نیست. در واقع این بازی پیچیده ترین نسخه ی این بازی تا به حال است که آن سبک ساخت شهری فئودال و دفاع از آن در برابر امواج دشمنان را کنار گذاشته و سراغ سبک RTS یا همان Real Time Strategy مرسوم رفته که نقشه هایی بزرگتر و مقرهای دشمن معینی دارند. ساده بگویم، این بازی بیشتر به Age of Empires شبیه است تا Stronghold، ولی آن پیشرفت های تکنولوژی، یا دیده بانی ها، یا جناح های جدا، یا جنگ بر سر منابع را ندارد. همچنین این بازی در شرق دور اتفاق می‌افتد و باید از بین چهار رهبر تاریخی چین، ژاپن، ویتنام و مغولستان یکی را انتخاب کنید.

عنوان Warlords در اسم بازی Stronghold: Warlords اینجا خودش را نشان می‌دهد. بین مقر شما و مقر دشمن مناطق و شهرهایی کوچکتر هستند که هرکدامشان توسط رهبران یا به اصطلاح Warlord هایی بی طرف اداره می‌شوند. با شکست دادن این Warlord ها آنها به شما ملحق می‌شوند و بعد از آن می‌توانید برایتان منابع می‌فرستند، یا به نیروهای شما اجازه می‌دهند در قلعه های کوچکشان پناه بگیرند و حتی بر ضد دشمنان شما خواهند جنگید.
ایده ی عالی ای است ولی در چند جا شکست می‌خورد. اولا وجود چنین مکانیکی به این معنی است که قلعه ی اصلی شما که برای ساخت و ایمن کردنش کلی زحمت کشیده و وقت گذاشته اید آنقدرها وارد مبارزات نمی‌شود. بیشتر وقتتان در بازی صرف مبارزه با این Warlord ها می‌شود که شما دستی در ساخت قلعه هایشان نداشته اید و ارتقاهایی هم که با خرج کردن Diplomacy Points بدست خواهید آورد هم از پیش ساخته هستند. محاصره های پر هیجان اتفاق می‌افتند ولی اینبار مثل قبل قلب بازی را نمی‌سازند.
می‌توانید با استفاده از Diplomacy Point هایتان این Warlord ها را راضی به همکاری کرده و با آنها نجنگید. وقتی در یکی از بازیهایم مشغول بودم و هر تیم مقدار زیادی از این امتیازات بدست آورده بود، متوجه شدم که به ناچار وارد جنگی بی پایان در صفحه ی Diplomacy شده ام و این Warlord ها مدام از یک جناح به جناح دیگر رفته و برمی‌گردند. مکانیک Diplomacy در بازی Stronghold: Warlords هم ساده است و هم پر اشکال، آخرین چیزی که من در هنگام بازی و دفاع از قلعه ام در حین حمله به جایی دیگر نیاز دارم این است که مجبور باشم روی دکمه ای بزرگ کلیک کنم تا عددی را بالاتر ببرم.

مبارزات در اکثر مواقع حس خوبی دارند. ابزارهای محاصره متنوع هستند، منجنیق ها که نه تنها سنگ های آتشین که حیوانات مرده را هم به قلعه ی دشمن پرت می‌کنند، افراد نردبان به دست که منتظرند تا به فرمان شما از دیوارهای قلعه بالا بروند و سپر داران که نیروهایتان را جلوی تیرباران دشمن محافظت می‌کنند. تماشای شهری در حال سوختن درست قبل از اینکه نیروهای پیروز بالاخره به داخلش ریخته و تصرفش کنند هنوز هم لذت خودش را دارد و من چند باری با آن نیروهای کامیکازه که با منفجر کردن خودشان ابزارهای محاصره ی با محافظ کم را از بین می‌برند صحنات خاطره انگیزی ساختم.
نیروهای معمولی، مثل نیروهای سواره نظام و تیراندازها با چیزهایی از شرق دور مانند سامورایی ها، موبدان جنگجوی چینی، تیراندازان سوار بر اسب و نینجاها ترکیب شده اند – نینجاها می‌توانند از دیوارها بدون استفاده از نردبان بالا بروند. از طرف دیگر آتش افکن ها را داریم که با آن اسلحه های قرون وسطی ای شان می‌توانند یک تنه یک گردان را به آتش بکشند. این روانی ها وقتی انتخابشان می‌کنید مانند دیوانه ها می‌خندند و باعث می‌شوند با خودتان فکر کنید آیا سپردن خطرناک ترین اسلحه ی موجود به دست فردی با چنان ضعف روانی ای می‌تواند کار درستی باشد؟ آیا ممکن نیست روزی آنها قصد صدمه زدن به افراد خودی را بکنند؟ در کل مجموعه ی این سربازان بسیار خوب است و ترکیبشان با هم تنوعی را به بازی Stronghold: Warlords می‌دهد که در نسخه های قبلی پیدایش نمی‌کنید، با این حال حسی که این سری در بهترین نسخه هایش داشته را هم حفظ می‌کنند.

خرید بازی Stronghold: Warlords

به قلعه ی خودتان که برگردید به یاد خواهید آورد که برای شاد نگه داشتن ساکنینش باید آنها را غذا و لباس و چای داده و برایشان معبد تاسیس کنید تا حاضر شوند به شما مالیات پرداخت کنند. عجیب است که فقط می‌توانید از مساحت تقریبا محدود داخل قلعه ی خودتان مواد اولیه بدست بیاورید چون این مکانیک به این معنی است که باید بیشتر مواد اولیه ی لازم در بازی Stronghold: Warlords را از داخل قلعه یا از فروشگاه ها تهیه کنید، فروشگاه هایی که در آنها می‌توانید چیزهایی را در بازی خریده یا بفروشید. پس یعنی خبری از جنگیدن در نقشه بر سر منابع نیست، یعنی کمی از استراتژیک بودن بازی کاسته شده.

با وجود عجیب بودن در ابتدای کار ولی بالاخره موفق شدم جای خودم را در این سیستم اقتصادی پیدا کنم، مواد اولیه ی اضافی را وقتی به مقدار مشخصی می‌رسیدند در فروشگاه می‌فروختم و مواد اولیه ی مورد نیازم را به صورت اتوماتیک می‌خریدم تا با این کار هر دوی این مواد به مقدار مشخصی باقی بمانند.
می‌توانید انتخاب کنید که می‌خواهید رهبری محبوب باشید یا اینکه با ترس حکم رانی کنید، آنهم با ساختمان هایی که در قلعه ی خود قرار می‌دهید – مثلا برای محبوبیت می‌توانید یک سالن تئاتر بسازید و برای ترساندن مردم می‌توانید شکنجه گاه راه بی‌اندازید. هر کدام از این رویکردها استفاده های خودشان را دارند و در سیستم ساخت و سازی لذت بخش ترکیب می‌شوند که وقتی درست کارتان را انجام داده باشید تماشایش خیلی جذاب است.معدنی چی ها سنگ آهن را از معادن به مخازن می‌برند، کشاورزان روی زمین ها کار می‌کنند، مردمی که در خیابان ها و کوچه هایی که با نوری نارنجی روشن شده اند قدم می‌زنند و با کلیک رویشان واکنشی نشان می‌دهند که به انتخاب های شما برمی‌گردد. مثلا من با کلیک روی مردم شهرم می‌توانم شکایتشان از زیاد بودن مالیات را بشنوم. مدیریت و ساخت چنین شهرهایی همیشه نقطه ی قوت این سری بازی ها بوده و بازی Stronghold: Warlords هم از این قاعده مستثنا نیست.
خب تا اینجا حرفی از قسمت داستانی بازی نزدم، قسمتی که حتما بازیکنانی که نسخه ی قدیمی را با آن نقش منفی های عالی اش و آن انیمیشن هایش بازی کرده اند، درباره اش سوال دارند. ولی واقعا اینجا حرف زیادی برای گفتن نیست و قسمت داستانی بیشتر حکم بخش آموزشی و آماده سازی بازیکن برای ورود به آن سبک RTS و قسمت Multiplayer را بازی می‌کند.

پنج داستان نسبتا طولانی در بازی وجود دارد که همگی در شرق دور اتفاق می‌افتند و در هریک شما نقش یکی از رهبران تاریخی هر منطقه را به عهده دارید. هرکدامشان کمی با دیگری فرق دارد – از یورتمه رفتن با اسب به عنوان چنگیزخان روی کوه های مغولستان گرفته تا ماموریت Thuc Phan برای رسیدن به پادشاهی Au Lac در جنگل های ویتنام فعلی.
اینجا ساعت های زیادی را باید صرف کنید، ولی محتوای زیادی نخواهید دید – انیمیشنی در کار نیست، شخصیت بزرگی که خودتان را در برابرش قرار دهید هم وجود ندارد و خبری از تغییر روند داستان در وسط مرحله هم پیدا نمی‌کنید. رهبران جناح ها و رقبایشان بیش از اینکه کاراکترهای خاص باشند، صورتک هستند و فقط گوشه ی صفحه سر و کله ی خودشان را نشان می‌دهند تا سرتان داد بکشند یا بهتان دستوری بدهند.
ماموریت های قسمت داستانی معمولا تعداد نیروها و ساختمان هایی که بتوانید استفاده کنید را محدود می‌کنند تا مجبورتان کنند از همان منابع محدودی که دارید بیشترین استفاده را بکنید. این محدودیت ها همچنین باعث می‌شوند حس کنید جناح های مختلف با هم تفاوت دارند، ولی وقتی شروع به بازی در حالت Skirmish کردید – که حالت اصلی بازی است – متوجه می‌شوید که تمام جناح ها مشابه هم هستند، با همان نیروها و ساختمان ها که تنها تفاوتشان رنگ های روشنی است که دورشان پیچیده شده. حتی اگر این شباهت در واقعیت هم وجود داشته و به فرض محال قبول کنیم که طراحی ساختمان های شرق دور که وسعتی چند هزار کیلومتری دارد( و هرکدام از تمدن هایش قدمتی چند هزار ساله دارند و رهبری متفاوت داشته اند) دقیقا مشابه هم است، وجود چنین چیزی در بازی Stronghold: Warlords، که در ژانری قرار دارد که یکی از جذابیت هایش وجود تفاوت ظاهری در چنین چیزهایی است، نا امید کننده است.

سخن آخر
با ترک منطقه ی امن پشت دیوارهای قلعه اش، سری بازی های Stronghold وارد منطقه ای شده که هنوز هم بازی Age of Empires صاحب بی تردید آن است. انتخاب بازی Stronghold: Warlords کار سختی است، مخصوصا که در هنگام نوشتار این مقاله با تعداد زیادی خارج شدن از بازی و وجود نداشتن Autosave هم دست به گریبان بود. انگار برای بازی ای که می‌خواهد باشد هنوز آماده نیست.

خرید بازی Stronghold: Warlords

البته بازی Stronghold: Warlords هنوز هم در محاصره های قلعه ها می‌درخشد، وقتی کوهی از دشمنان زیر تعداد بیشماری از تیرها به زانو درمی‌آیند، نردبان ها و نینجا ها شروع به بالارفتن از دیوارهای قلعه می‌کنند و سربازان از برج هایی که با منجنیق تخریب شده اند بیرون می‌ریزند. در قسمت Skirmish آنقدر قابلیت شخصی سازی وجود دارد که می‌توانید رقابت هایی سخت و نفس گیر خلق کنید، ولی بیشتر قسمت های دیگر بازی کوتاه و کم عمق هستند. هنوز هم منتظرم که این سری به سبک اصلی خود برگشته و بر اساس تاریخچه اش شروع به خلق اثر کند، بجای اینکه سعی کند آن را با RTS و سیستم های دیگری که اصلا با آن جور نیستند آلوده کند.
منبع: آرسان گیم