بررسی بازی SnowRunner
در این بخش از وبلاگ آرسان گیم به بررسی بازی جذاب و هیجان انگیز SnowRunner می‌پردازیم.
در بازی های کامپیوتری انواع و اقسام سختی ها وجود دارد. بعضی از آنها سرعت عمل و دقتتان را به چالش می‌کشند، برخی دیگر سراغ قدرت ساخت استراتژی تان می‌روند و بقیه هم صبرتان را تا حد نهایی زیر فشار می‌برند. سختی بازی SnowRunner یک نوع سختی خاص و کند است که ترکیبی اعتیاد آور با راضی کننده بودن هم دارد: این بازی یک بازی جهان باز است که در این جهان برای شما رانندگی خودروهای سنگین شبیه سازی شده ولی دشمنتان دیگر زمان نیست، بلکه دشمن اصلی مسیرهای صعب العبود هستند.
این بازی از اینکه شما را مجبور کند که بخاطر هر سانتیمتر پیشروی در مرداب های آب گرفته اش، زمین های گل آلودش، و مسیرهای پوشیده از برفش زحمت بکشید، هیچ خجالتی نمی‌کشد. گرچه بعضی جاها زاویه ی دوربین، بسته های ارتقای غیر منطقی و برخی انتخاب های عجیب در منوها به آن صدمه زده.
بازی SnowRunner چیزی فراتر از انتقال بار از یک شهر در آمریکا به جایی دیگر است – که معمولا فکر می‌کنید مقصدها آن طرف کره ی زمین هستند. ولی برخلاف خیلی از بازیها که بخاطر سختی زیادشان معروف هستند، موفقیت در این بازی بیش از اینکه بسته به عکس العمل های سریع شما باشد، وابسته به صبر و تحمل و قدرت تصمیم گیری شما است. موفقیت یعنی شما ابزارهای لازم را برای انجام کار در اختیار داشته باشید، مصرف سوختتان را مدیریت کنید و مسیری مناسب را انتخاب کنید. شکست به معنی دست کم گرفتن یک مانع، حمل مقدار بیش از حدی بار، یا گرفتن لقمه ای بزرگ تر از دهانتان است.
افتادن در این اشتباهات هم خیلی راحت تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید. گل خودرو را به درون خودش می‌کشد، آب های عمیق موتور خودرو را از کار می‌اندازد و شیب های زیاد باعث می‌شد که خودروی شما چرخیده یا حتی چپ کند. بازی SnowRunner به خاطر استفاده اش از همان سبک هدایت سنگین نسخه های قبلی اش – MudRunner و Spintires – و زمینی که موادش با وزن خودرو تغییر شکل می‌دهند، خیلی به بازیکن سخت می‌گیرد و حتی برخی مواقع حس می‌کنید بی‌رحم است، ولی به ندرت در موقعیتی قرارتان می‌دهد که بتوانید بگویید نامردی بوده. هوشمندانه رانندگی کنید تا این دنیا را فتح کنید، احمقانه برانید تا در نهایت تبدیل به فسیل شوید.
کامیونی در دشت در بازی SnowRunner
بازی SnowRunner شما و کامیون هایتان را در چند مسیر متفاوت رها می‌کند، از میشیگان پر از گل گرفته تا آلاسکای یخ زده و در نهایت Taymyr در روسیه. تمام اینها بزرگتر از نقشه های بازی MudRunner هستند، پس مسیرای خیلی بیشتری برای کشف کردن وجود دارد. همچنین انواع و اقسام بارهای جدید را هم داریم، که هرکدام در در دل اهداف متنوع و مختلف هر مرحله جای داده شده.
یک پل شکسته ممکن است برای تعمیر به چوب و آهن برای تعمیر نیاز داشته باشد، در حالی که ممکن است یک کارخانه ی دور افتاده غذا و سوخت لازم داشته باشد. جدای این مراحل رساندن بار می‌توانید بارهای جا مانده ای را پیدا کنید که منتظرند تا کسی آنها را به مقصدشان برساند، کامیون های غرق شده یا حرابی که به کمک نیاز دارند و کارهای دیگری که می‌توانید انجامشان دهید. با توجه به زمانی که لازم است تا با وزن کامل بار از یک تپه بالا بروید، باید گفت که اینجا ساعت ها و ساعت ها رانندگی با خودروی سنگین در انتارتان است، شاید صدها ساعت.
از طرفی برخی چیزها برای من خیلی اذیت کننده بود، مثلا اگر از مسیر خارج می‌شدم تا به بار دیگری را کشیده و آن را هم در مسیرم به مقصدش برسانم، سیستم هدف یابی بازی آنقدر باهوش نبود تا مرا از تغییر مطلع کرده و مسیر جدیدی برایم مشخص کند. یا مجبورید به لیست کارهایتان بروید – که لیست کوتاهی هم نیست – مرحله را به صورت دستی پیدا کنید و از آنجا فعالش کنید و یا مرحله را از نقطه ی مقصد و قبل از اینکه به شما اجازه ی تحویل بار را بدهد دنبال کنید!
طبق معمول، کامل کردن مراحل و اهداف برایتان پول به همراه خواهد داشت و با آن پول می‌توانید کامیون های جدیدی که برای فتح این سرزمین وحشی مناسبتر هستند را تهیه کنید. گرچه در نقشه ی بازی SnowRunner کامیون های خوبی مخفی شده اند و من تمرکزم را بیشتر روی کشف و آوردنشان به گاراژم گذاشتم تا خرید کامیون جدید چون حقوق مراحل بازی آنقدرها زیاد نیست و با تکرار مراحل هم نمی‌توانید امیدی به کسب پول بیشتر داشته باشید (گرچه بعضا چالش های تحویل بار زمانی هم وجود دارند که می‌توانید تکرارشان کنید).
از پول نقد می‌توانید برای ارتقای کامیون فعلی تان هم استفاده کنید، ولی این کار در ابتدا کمی عجیب است چون برخی ارتقاها مثل ارتقای سطح کاربری تا وقتی به یک Level بخصوص نرسیده باشید قفل هستند. این کار راه خوبی برای جلوگیری از بازیکن یک بازی مسابقه ای برای بدست آوردن قدرت های زیاد در همان ابتدای بازی است، ولی در بازی ای که ساخته شده تا رانندگی آهسته روی مسیرهای مختلف را شبیه سازی کند، چیزی بیش از یک قفل روی تایرهای زمستانی ای که همین الان هم می‌توانم بهایشان را پرداخت کنم نیست.
کامیون سواری کن تا دردهایت را فراموش کنی
بزرگ ترین نکته ی منفی بازی SnowRunner این است که هدایت خودروهای کوچکتر مثل SUV ها، آنقدرها جالب نیست. هدایتشان روی گل و برف به اندازه ی کافی خوب است، اما روی مسیرهای صاف قسمت عقب این خودروها هدایت ناپذیر است و انگار اصلا به زمین وصل نیست، جوری که فکر می‌کنید تایرهای این خودروها مدام در حال چرخیدن به چپ و راست است. صدایشان هم جالب نیست، گاز را تا انتها باز کنید تا با صدایی شبیه جارو برقی دور موتورشان بالا رفته و دنده ها را تا بینهایت برایتان عوض کنند.
خوشبختانه فیزیک هدایت کامیون ها راضی کننده است و حس بزرگ و سنگین بودن دارند، ضمن اینکه ذات بازی SnowRunner می‌طلبد که شما بیشتر وقتتان را در این خودروهای زیباتر و خوش صداتر بگذرانید. چه در حال حرکت روی جاده های ترک خورده باشید و چه در حال بالا رفتن از سربالایی، سایز بزرگ این غول ها در بازی به خوبی حس می‌شود.وقتی بارهای بزرگی را با خود می‌کشید، دوربین بازی گاهی اوقات به اطراف می‌پرد و اگر دیسک بازی را خریداری کرده باشید برای دستکاری جهات حرکت دوربین روی محور عمودی باید تا ارائه ی بروزرسانی اول بازی صبر کنید. اگر چنین چیزی برایتان لازم است، پس منتظر بسته ی بروزرسانی بمانید. برای من که بازی بدون این قابلیت مغزم را له کرد.
بازی SnowRunner از ابتدا تا انتها می‌تواند به صورت یک بازی تیمی چهار نفره انجام شود و حتی برخی مراحل این حس را می‌دهند که برای چهار نفر ساخته شده اند تا برای یک نفر. چپ کردن، تصادف یا تمام کردن سوخت در نقشه هایی که هیچ گاراژی برای Respawn شدن ندارید بدجور حس تنهایی به انسان می‌دهد؛ ولی داشتن یک دسته از رانندگان که منتظرند به شما کمک کنند می‌تواند خیلی به شما در موفق بودن در این بازی کمک کند.
حرف آخر
یک بازی بدون شوخی، به شدت پر نکته و زمان بر که برای شبیه سازی رانندگی خودروهای سنگین ساخته شده. شیوه ی Off-road بازی SnowRunner به شکل عجیبی اعتیاد آور، عمیق و با جزئیات و راضی کننده است – مخصوصا وقتی به شکل درست انجامش دهید. معمولا به بازی ای که این طور به اصول بازی های شبیه سازی تحویل کند ولی سالم بار پایبند باشد بر نمی‌خوریم، ولی SnowRunner اصلا شوخی بردار نیست.
منبع: آرسان گیم
