پیش نمایش بازی Elden Ring
وقتی در اوایل ژوئن سال 2021 مصاحبه ی Hidetaka Miyazaki درباره ی Elden Ring را تماشا میکردم، یکی از چیزهایی که بیشتر از همه نظرم را به خودش جلب کرد این بود که چقدر تمام جواب هایش روی هسته ی اصلی بازی که آزادی انتخاب است تاکید دارد. حالا، بعد از تماشای حدود 15 دقیقه از گیم پلی قسمت های مختلف بازی، باید اعتراف کنم که کاملا منظورش را درک میکنم و میفهمم بازی Elden Ring بیشترین انتخاب ها و انعطاف را نسبت به تمام عناوینی که کمپانی Software تا به حال رویشان کار کرده، ارائه میدهد.
نسخه ی نمایشی گیم پلی بازی Elden Ring با یک منظره از اولین منطقه ی باز بازی شروع شد، منطقه ای که از هر سمت گسترده شده و نقاط جذابش را به راحتی میتوان تشخیص داد. در سمت چپ یک برجک دیدبانی قرار داشت، در دور دست و درست روبروی کاراکتر، درخت عظیم و درخشنده ی Erda Tree دیده میشد و درست جلوی پای کاراکتر هم یک نقطه برای ذخیره ی بازی – که بی شباهت به Bonefire های بازی Dark Souls هم نیست. ولی نکته ای که درباره ی اینها جالب بود این بود که این منطقه های ذخیره ی بازی نوری را به سمت مسیری که باید طی کنید میفرستند، که البته اینکه آن مسیر را دنبال کنید یا نه کاملا به عهده ی خودتان است.
یکی از چیزهایی که بعد از تماشای نسخه ی نمایشی بازی Elden Ring و فضای بازش متوجهش شدم این بود که شما ممکن است در زمان گشت زدنتان در این دنیا با هر چیزی روبرو شوید. در یک قسمت، بازیکن به یک دسته از دشمنان که دور آتشی جمع شده بودند نزدیک میشد که ناگهان یک اژدهای عظیم – به سبک بازی های Dark Souls – از آسمان پایین آمده و همه ی آنها را با یک حرکت کشت، که البته بعد هم مبارزه با اژدها که یکی از باس های بازی است، شروع شد. در یک قسمت دیگر گروهی از دشمنان در حال حمل و نگهبانی محموله ای را میتوان دید که احتمالا میتوانید به آنها حمله کرده و محموله را بدزدید، البته اگر آنقدر مهارت داشته باشید که زنده بمانید. در یک منطقه ی دیگر، یک محموله ی دیگر را میتوان دید که این بار در میان چادرهای دشمنان نگهداری میشود و بازیکن با دقت و بدون دیده شدن توسط دشمنان به سمتش میرفت، حتی از تیرهای خواب آور برای بیهوش کردن یک نگهبان هم استفاده کرد.
صد البته که برای طی مسیر چنین فضای عظیمی میتوانید از یک موجود به نام Spirit Steed هم استفاده کنید، که با استفاده از یک پرش مخصوص میتواند از روی کوه ها و قله ها بپرد و به این شکل راه های جدیدی برای جا به جا کردن شما در راستای عمودی را هم در این دنیای آزاد و بزرگ در اختیارتان بگذارد. یک تغییر بزرگ نسبت به بقیه ی بازی های Souls – که البته تغییری است که وقتی به ابعاد دنیای بازی Elden Ring به نام The Lands Between دقت کنید، کاملا قابل درک است – این است که حالا شما به یک نقشه هم دسترسی دارید. این نقشه با پیدا کردن تکه هایش وقتی در حال گشت و گذار در دنیای بازی هستید بزرگتر هم میشود و ظاهری شبیه به نقاشی های یک نقشه نگار واقعی دارد که در این The Lands Between ساکن است. میتوانید از این نقشه برای مشخص کردن مکان دشمنان سر سخت، NPC ها، گنج ها، یا ورودی دخمه ها استفاده کنید. همانطور که انتظار میرود، مکان هایی که روی نقشه علامت میزنید باعث نمایش نوری در خود بازی میشوند که به راحتی قابل مشاهده است، با این قابلیت حالا میتوانید مسیر خود را به راحتی مشخص کرده و بدون نگرانی از یک نقطه به نقطه ی دیگر بروید.
دخمه ها را میتوانید در جای جای دنیای باز بازی Elden Ring پیدا کنید، که البته مملو از دشمن، تله، گنج و حتی دیوارهای نامرئی هستند. تنها دخمه ای که من توانستم ببینم طراحی خیلی ساده ای داشت، یک اتاق که پر از تله های گیوتین شکل بود و یک اتاق که گنج در آن بود، البته از این گنج توسط چند دشمن نگهبانی میشد و در صورت پیشروی بازیکن به سمتش این دشمنان آماده ی حمله بودند.. ولی باید اعتراف کنم که بخاطر اینکه فیلمی که من دیدم به قسمت های مختلف قسمت شده بود، نتوانستم آنطور که باید حس ابعاد یا تاثیر این دخمه را درک کنم.
اما ابعاد و تاثیر Legacy Dungeons را کاملا درک کردم. این دخمه ها نقاط جذاب تمام شش منطقه ی The Lands Between هستند و من موفق شدم اولینشان را ببینم: Stormveil Castle. این Legacy Dungeon بخصوص با یک انتخاب شروع میشود، شما میتوانید یا از درب اصلی وارد شده و زحمت روبرو شدن با یک مسیر چالش برانگیز با دشمنانی که از حضورتان آگاهی دارند را به جان بخرید، یا با مخفی کاری از مسیر کناری وارد شوید که گرچه کمتر نگهبانی میشود، اما کماکان بسیار خطرناک است – مسیر خیلی بازیک است و هر جاخالی نابجایی باعث سقوط مرگ آفرین خواهد شد.
دخمه ی Stormveil Castle واقعا باعث شد به یاد Boletarian Palace در بازی Demon’s Souls بیافتم، مخصوصا آن قسمتش که بشکه های قابل انفجار زیادی چیده شده بود و دشمنی منتظر بود ت اآنها را با رویت شمت منفجر کند. لحظاتی مانند این بیش از هرچیز مثل یک مرور خاطرات بودند و چیزی که بیش از همه نظرم را جلب کرد این بود که چند مسیر کشف نشده هیجان انگیز برای پیشروی ممکن است وجود داشته باشد که اصلا در این نسخه ی پیش نمایش بازی Elden Ring حتی نشان داده نشده اند. در افق دور یک خانه ی تنها روی یک کوه با مسیری باریک جا خوش کرده بود و من با خود فکر میکردم چطور باید به آن برسم؛ وقتی بازیکن برگشت و از بالای دره پایین را تماشا کرد، من چندین مسیر کشف نشده و چیزهای درخشنده را میتوانستم ببینم؛ و با وجود قابلیت پرش آزاد که حالا در اختیارمان قرار گرفته، تمام مدت در این فکر بودم که آیا میتوانم از روی برخی دره ها بپرم و چیزی را آنطرف دره پیدا کنم یا نه. به من گفته شده بود که دخمه های Legacy Dungeons با چنین تفکری ساخته شده اند تا پیچیده و چند لایه باشند، چیزی که واقعا امید داشتم بشنوم.
این دخمه ی Legacy Dungeon وقتی تمام شد که بازیکن به بالای سقف رسید و تواسنت مسیر اصلی را ببیند که اگر آن را برای پیشروی انتخاب کرده بود باید با ارتش عظیم دشمنان که در دروازه ی اصلی انتظارش را میکشیدند روبرو میشد. اما از آنجا که دشمنان از حضور بازیکن بیخبر بودند، او توانست با یک تیر خواب آور غول نگهبان را بیهوش کرده و از دربی که او نگهبانش بود – دربی به که باس این دخمه ختم میشد – بدون جلب توجه دیگران، عبور کند.
درنهایت کمی هم از مبارزه با آن غول چند دستی که در تریلر بازی دیده بودیم را تماشا کردم و باید بگویم که این باس نهایت باس های بازی های Souls است، با حملات عظیمی که یک منطقه را جارو میکنند، ضرباتی که زمین را میشکافند، ضد ضربه هایی که وقتی درحال صدمه خورد از ضربات شماست ممکن است رخ دهند و در نهایت یک شکل نهایی که از دستی اژدها مانند که آتش از آن بیرون میریزد و ضربه هایش غیر قابل دفع هستند شکل گرفته، که در نهایت بازیکن بدبخت را کباب کرد. این مبارزه نهایت بی رحمی بود و من نمیتوانم برای تجربه اش صبر کنم.
به هسته ی بازی Elden Ring، یعنی آزادی انتخابات بازیکن برگردیم؛ در طول کل این نمایش، تمام مدت به من یادآوری میشد به بازیکن چقدر آزادی داده شده. آزادی اینکه از همان ابتدا هر راهی را که خواست برود، آزادی درگیر شدن با آن دشمنانی که محموله ای را میبردند، آزادی انتخاب اینکه فرار کند یا مانده و با اژدهایی که از آسمان نازل شده بود بجنگد، انتخاب مسیر مخفی کاری یا خشونت بی مورد در هنگام حمله به قرارگاه دشمن، و انتخاب اینکه از درب ورودی برود یا از درب کنار. هیچکدام از اینها انقلاب جدیدی در بازی های نقش آفرینی جهان باز نیستند، ولی اگر از منظر بازی های نقش آفرینی کمپانی Software نگاه کنیم مسلما مقدار زیادی آزادی محسوب میشوند، مخصوصا وقتی که بدانیم تمام اینها را باید به شخصی سازی قابلیت ها، اسلحه ها و جادو هم اضافه کنیم.
با دیدن هر چیز کوچکی از بازی Elden Ring، صبر کردن برای ارائه اش دارد سخت تر و سخت تر میشود. ولی گمانم بتوانم تحملش کنم، چون این بازی قرار است روز 21 ام ژانویه ی 2022 ارائه شود.