بررسی بازی Forza Horizon 5
بعد از اینکه به همراه یک AMG One از یک هواپیما بیرون می‌پرم، به یک فستیوال پر از آتش بازی و مملو از جمعیت می‌رسم. گردانندگان فستیوال آنقدر از اینکه بالاخره ابرخودروی خود را دریافت کرده اند خوشحالند که تصمیم می‌گیرند به عنوان جشن گرفتن، به من اجازه بدهند که خودروی ابتدایی خودم را انتخاب کنم. در نتیجه من هم با یک Corvette Stingray فستیوال را ترک می‌کنم تا به سمت اولین مسابقه ام بروم. این اولین چیزی است که در بررسی بازی Forza Horizon 5 توجهم را جلب کرد، چون بازی های مسابقه ای به این شکل شروع نمی‌شوند – حتی به نظر من نباید اینطور شروع شوند. من باید برای رسیدن به مقام های بالاتر بجنگم، آن هم با یک هاچ بک عهد باستان و در حالی که برای رسیدن به قله ی ابرخودروهای موجود در بازی خیال پردازی می‌کنم. اما اینجا در همان ابتدای بازی سوییچ یک ابرخودروی 500 اسب بخاری را به من می‌دهند تا خیابان های مکزیک را به آتش بکشم.
البته با اینکه از نظر منطقی جور در نمی‌آید که به عنوان مزد کسی یک Corvette Stingray دریافت کند و از نظر منطق بازی های دیگر هم چنین چیزی غریب است، اما با منطق بازی Forza Horizon جور درمی‌آید. ببینید، این بازی لازم نیست خودش را با کاری که بازی های مسابقه ای دیگر انجام می‌دهند وفق دهد. تنها کاری که این بازی باید بکند این است که یک Forza Horizon باشد، چون تعداد خودروهای کلاسیکی که این سری ارائه می‌دهد کاملا بی رقیب است.
بازی های شبیه سازی مسابقات، زمینه ی رقابتی جالبی هستند، ولی اگر بحث از جنبه ی مبارزه ای و Arcade به میان بیاید، اوضاع آنقدرها جالب نیست. بازی Burnout Paradise شمایلی از یک بازی مسابقه ای جهان باز را در سال 2008 نشان داد، اما به دلایلی کاملا نامعلوم EA هیچوقت این مسیر را پیگیری نکرد. سری بازی های Need For Speed سال هاست که بین درجات مختلفی از شبیه سازی و مبارزه ای در حال جا به جا شدن است و به همین دلیل هیچوقت نتوانسته هویت درست حسابی ای برای خودش دست و پا کند. بازی Dirt هم به همین شکل گیج است؛ قدرت زیر شاخه ی Dirt Rally آنقدر زیاد بوده که باعث شده بازی اصلی درباره ی هویت خودش شک کند. بازی Forza Horizon هم آنقدرها از این جمع فاصله نگرفته اما همین الان هم مسابقه را تمام کرده و فقط باید سعی کند سرگرم کننده باشد.
این نکته در طول بررسی بازی Forza Horizon 5 برایم کاملا مشهود بود. این بازی می‌داند که بی رقیب است. برای همین هم سعی نمی‌کند که انقلابی به راه بیاندازد، نمی‌خواهد چرخ را از اول اختراع کند و محتواهایش فقط طوری بهینه سازی و بهبود یافته شده اند تا بتواند بهترین بازی Forza Horizon ای که تا به حال دیده اید باشد.
اگر هرکدام از نسخه های قبلی سری بازی های Forza Horizon را بازی کرده باشید، دقیقا می‌دانید از چه چیزی حرف می‌زنم. نقشه ای که با تعداد آیکون هایی حتی بیشتر از آیکون هایی که روی نقشه ی بازی های Ubisoft دیده اید پر شده و هرکدام از این نشانه ها یا برای شروع یک مسابقه هستند یا یک حرکت نمایشی به اسم PR Stunt، یا شایعه ای درباره ی یک حودروی کلاسیک، شاید هم برای نشان دادن یک سری چالش ها که به صورت تکه هایی از داستان منظم شده باشند. با بردن مسابقات بیشتر آیکون های بیشتری باز خواهید کرد، ماشین های بیشتری در دسترستان خواهند بود و پول بیشتری خواهید داشت. موقع رانندگی هم برای هرکاری، از دریفت گرفته تا کوبیدن به موانع قابل تخریب، Skill Point دریافت خواهید کرد.
گاراژتان با سرعتی غیرقابل باور پر می‌شود. من برای بررسی بازی Forza Horizon 5 حدود 20 ساعت بازی اش کردم – زمانی کافی برای اینکه تمام مکان های فستیوال و همه ی ارتقاها را باز کنید – و توانستم 93 تا از 526 خودروی قابل دسترسی در زمان ارائه ی بازی را جمع کنم. بعد از برنده شدن در هر مسابقه یا Event، بازی شما را با انواع جوایز بمب باران می‌کند. با برنده شدن، چیزی به اسم Accolades دریافت می‌کنید – پاداشن های کوچکی که به عنوان سیستم پیشروی در داستان بازی Forza Horizon 5 عمل می‌کنند – برخی از اینها خودروهای جدید یا تکه کلام هایی که می‌توانید از آنها در مکالمات استفاده کنید را باز می‌کنند. همچنین شانسی برای بردن خودرویی جدید، پول و لباس بدست می‌آورید. جدای از اینها، با پر کردن صفحه ی جدید Collections که تمام خودروهای بازی را به صورت کارت هایی قابل جمع آوری نمایش می‌دهد، اگر از یک سازنده ی خاص کارت های بیشتری جمع کنید، چیزهای اضافه ای هم بدست خواهید آورد.
برای همین هم جمع کردن خودروهای جدید بیشتر از اینکه برای بخاطر بدست آوردن خودروهای جدید و بهتر باشد، برای بدست آوردن انتخاب های بیشتری است. احتمالش زیاد است که یکی از خودورهای کلاس S2 که بهترین و سریعترین خودروهای بازی هستند را در همان ساعت ابتدایی بازی بدست آوردید. ولی با تشکر از محدودیت هایی که در ساختار بازی اعمال شده، مجبور می‌شوید که مدل ها و برندهای مختلفی را پیدا کنید.
قلب تپنده ی بازی Forza Horizon 5، مسابقات فصلی اش هستند. هر هفته در فصل متفاوتی رخ می‌دهد و با خودش چالش ها و رخدادهای متنوعی به همراه دارد که این چالش ها معمولا در مورد محدودیت کلاس خودرویی که می‌توانید استفاده کنید، نوع و سطح سختی بازی است. در حال حاضر در بازی شاهد فصل تابستان هستیم که یعنی شاهد بارشهای زیادی در مکزیک دنیای Horizon هستیم. در یکی از این مسابقات قهرمانی فصلی، من در باران شدید برای بدست آوردن یک فورد Hoonicorn V2 در کلاس خودروهای عضلانی کلاسیک جنگیدم، خودرویی که تبدیل به یکی از انتخاب های اصلی ام برای مسابقات Drift شده. در یکی دیگر از این رقابت ها هم برای بدست آوردن یک بوق مشتی قابل نصب روی خودرو، مجبور شدم در کلاس خودروهای اسپرت A-Class با دنیایی از گل بجنگم.
در مسابقات دیگر می‌توانید کلاس خود را انتخاب کنید و بازی هم شما را در مقابل حریفانی با کلاس مشابه قرار خواهد داد. اما مسابقات فصلی به این دلیل موفق است که شما را مجبور به ترک منطقه ی امن تان می‌کند تا وادار شوید به این فکر کنید که چطور از پس محدودیت ها بر بیایید. ما بازیهای Looter Shooter زیادی داشته ایم، اما Forza Horizon به تدریج در حال تبدیل شدن به اولین Looter Racer است و این کاملا با این سری بازی همخوانی دارد – به شما دلیلی برای فکر به محتوای گاراژتان و اینکه برای هدف بعدی به چه چیز نیاز دارید می‌دهد. بدون وجود محدودیت های فصلی، شاید هیچوقت در طول بررسی بازی Forza Horizon 5 به فکر تیونینگ خودروهایم نمی‌افتادم، چون با توجه به تعداد زیاد خودروهای موجود در بازی، دلیلی برای اینکه روی یک خودروی خاص تمرکز کرده و تغییرش دهید وجود ندارد. ولی بعد مسابقات فصلی مرا مجبور کرد که برای تکمیل یک پرش خاص از یک خودروی کلاس S1-Class اسپرت کلاسیک استفاده کنم – چنین کلاسی را در بازی نمی‌توانید بخرید. برای همین من یکی از خودروهای کلاس پایینم را انتخاب کردم و با کمی گشتن متوجه شدم که یک ارتقای مخصوص برای رسیدن به پیش نیازهای این کلاس وجود دارد.
طبیعتا مسابقات فصلی بازهم جوایز بیشتری برایتان خواهند داشت. با تکمیل رویدادها، در پیدا کردن خودروهای خاص و نایاب پیشروی می‌کنید – این خودروها هم به صورت فصلی و هم به صورت سری، که مانند چتری شامل تمام اتفاقات چهار فصل می‌شود، در دسترس هستند.
اگر بازی Forza Horizon 4 را چند ماه بعد از ارائه اش بازی کرده باشید، با این سیستم آشنا هستید – این سیستم دقیقا همان سیستم بازی Forza Horizon 4 است، با این تفاوت که در این نسخه از همان ابتدای ارائه وجود دارد. این موضوع برای خیلی از رخدادهای آنلاین Forza Horizon 5 هم صدق می‌کند، که شامل مسابقات Eliminator که مشابه بازیهای سبک Battle Royal بود و در Forza Horizon 4 معرفی شد و چالش های Super 7 می‌شود – هر دوی این حالت ها بعد از ارائه ی بازی Forza Horizon 4 به آن اضافه شدند، ولی در بازی Forza Horizon 5 از همان ابتدا حضور دارند.
احتمالا تا الان متوجه شده اید که تا اینجای مقاله ی بررسی بازی Forza Horizon 5 هیچ چیزی درباره ی قسمت های جدید این بازی نگفته ام، که البته دلیل خوبی هم دارد.
در بازی Forza Horizon 5 شاهد ارائه ی یک حالت جدید به نام Expedition هستیم. از این حالت برای بازکردن قفل مکان هایی به نام Outpost که حاوی انواع مختلف مسابقات بازی هستند، استفاده می‌شود. به این شکل که به یک مکان جدید می‌روید و با انجام یک سری اهداف خاص نقشه ی شما پر از راه ها، خیابان ها، جاده های خاکی یا بزرگراه ها می‌شود. با این حال اینکه این حالت را یک بخش جدید بدانیم کمی زیاده روی به نظر می‌رسد. با وجود این همه رخدادهای مختلفی که همین الان هم شاهدشان هستیم، هر تغییر کوچکی برای دیده شدن زحمت زیادی باید بکشد.
اما هیجان انگیزترین بخش جدیدی که به بازی Forza Horizon 5 اضافه شده، Event Labs است که احتمالا برای اینکه بین طرفدارن به آن اندازه که باید معروف شود، به کمی وقت نیاز دارد. این همان قسمتی است که بازیکنان می‌توانند در آن مسیر خودشان را ساخته و بعد با جامعه ی بازیکنان دیگر به اشتراک بگذارند. اما فقط یک سازنده ی مسابقه ی معمولی نیست، چیزی که در طول بررسی بازی Forza Horizon 5 متوجهش شدم این بود که قسمت Event Labs در هنگام ارائه به همراه انواع و اقسام قوانین و شروط پا به این سری بازی ها گذاشته. یعنی شما می‌توانید نه تنها مسیر مسابقه ی خودتان را طراحی کنید، که قوانین خاص خودتان را گذاشته و به کلی چالش های دلخواهتان را با این قوانین در مسابقه قرار دهید. همان مثال های محدودی که همین الان در بازی وجود دارند و توسط تیم Playground Games ساخته شده اند هم به خوبی انعطاف پذیری این قسمت را به نمایش می‌کشند – مخصوصا در آن مسابقه ی طولانی مدتی که ناگهان تبدیل به یک مسابقه ی هدف گیری می‌شود. اما باید صبر کرد و دید، گرچه من که بعد از بررسی بازی Forza Horizon 5 و تجربه ی Event Labs نمی‌توانم برای دیدن خلاقیت طرفدارن آن، بعد از اینکه کمی کار کردن با این بخش را یاد گرفتند، صبر کنم.
بعد از اینها، شاید بزرگترین تغییر بازی Forza Horizon 5، نقشه اش باشد. مکزیک در کل متنوع تر و زیباتر از انگلستانی است که در Forza Horizon 4 به تصویر کشیده شده بود. با آن جنگل های بارانی اش، شهرهایش، بیابان هایش و آن همه کاکتوس های بزرگی که منتظر نشسته اند تا با خودرو به آنها بکوبید. حتی وضعیت آب و هوایی هم جذاب تر است، مخصوصا مخصوصا حالا که طوفان های شن هم جلوه ی دیگری به بازی داده اند.
در تمام بازی، هر چیزی که می‌بینید شما را به یاد فرهنگ مکزیک میاندازد، گرچه همه چیز از فیلتر به شدت مثبت نگر بازی رد شده. سخت است که بتوان این دنیا را یک دنیای واقعی فرض کرد، نه بخاطر اینکه طراحی ظوتهر عناصرش غیر واقعی است – چون نیست – بلکه به این دلیل که در این دنیا هیچ چیز دی رخ نمی‌دهد. همه همیشه عاشق زندگی هستند – فستیوال بازی یک مهمانی همیشگی است، جایی که خرابکاری و تخریب را مهارت رانندگی می‌دانند و هیچکس هیچ چیز را سخت نمی‌گیرد. شاید بپرسید که پس آن راننده های دیگر که نتوانسته اند در مسابقه ی نهایی حضور داشته باشند چه؟ اصلا انها نسبت به شما که ستاره ی این بازی هستید حسی نشان می‌دهند؟ خیر، چون آنها هم بازیکنان دیگر همین بازی هستند که به صورت ارواح در بازی شما حضور داشته و آماده اند که با شما برای انجام رخدادها، همکاری کنند. اما آنها هم در بازی خودشان ستاره ی اصلی هستند. اینجا، همه خوشحالند.
اما سری بازی های Forza همیشه همین بوده اند و با اینکه ممکن است حتی فکر کردن به آن هم برایم احمقانه باشد، نمی‌توانم وانمود کنم که اتمسفرش برایم لذت بخش نیست. بله، انتقاد از این سری بخاطر تعهدش در نادیده گرفتن موضوعات منفی جایی که در آن رخ می‌دهد، کار عاقلانه و منطقی ای است – مسلما این جمله ی همیشگی که می‌گویند “پولدارها هم احساسات دارند” با گرفتن خانه های رایگان و خودروهای اسپرت پاگانی زوندا کمی مسخره می‌شود. ولی سخت است که بتوان تصورش را کرد که چطور می‌شود چنین اتمسفری را با رویکردی واقع گرایانه خلق کرد. صد البته که این رویکرد مزخرف است، ولی در عین حال خیلی سرگرم کننده هم هست. برای من که غرق شدن در این ماجرا در طول بررسی بازی Forza Horizon 5 غیر ممکن بود.
در نهایت هم وقتی بازی اش می‌کنم، یک لبخند بزرگ و احمقانه روی صورتم است؛ بله، Forza Horizon 5 واقعا چنین بازی ای است. مشابها، نمی‌توان از Forza Horizon 5 بخاطر اینکه تلاش نکرده که تغییر بزرگ و انقلابی ای داشته باشد، انتقاد کرد. چنین چیزی به راحتی قابل فراموش شدن است، مخصوصا وقتی ببینید که چقدر همه چیز رون و راحت در کنار هم کار می‌کند. اما چیزی که بیشتر از همه نظرم را در طول بررسی بازی Forza Horizon 5 جلب کرد، سطح جزئیاتی بود که در هر کدام از بیش از 500 خودروی موجود در بازی وجود داشت. Forza 5 یک بازی شبیه سازی نیست، صد البته، اما ساده هم نیست. هر خودرو شخصیت خودش را دارد و اگر کمک های پر تعداد بازی در کنترل خودروها را خاموش کنید، هرکدامشان به طریقی شما را به چالش می‌کشند. آنقدر واقعی هست که هر خودرو متفاوت از دیگی باشد و سطح جزئیاتی که در آنها هست انسان را دیوانه می‌کند – حتی داخل این خودرو ها برای حالت Forzavista با دقت تمام بازسازی شده.
در انتهای بررسی بازی Forza Horizon 5 باید بگویم که به نظر من این بازی دقیقا همان اتفاقی است که برای عنوانی بدون رقیب سرسخت رخ می‌دهد. اینجور وقت ها، عناوین بی رقیب فرصتش را پیدا می‌کنند که روی چیزهایی که واقعا به آن علاقمندند تمرکز کنند. این بازی موفقیتی که در طول عمر نسخه های قبلی اش بدست آمده را برداشته و قصد دارد حول آن یک بازی جدید بسازد. توانسته کنترل های رانندگی اش را بهتر کرده و گرافیکش را بالا ببرد – البته نه به شکل انقلابی، ولی آنقدر هست که قابل توجه باشد. با اینکه خیلی دوست دارم بدانم اگر این بازی یک رقیب جدی داشت به چه چیزی تبدیل می‌شد، اما در حال حاضر با تمایل تمام حاضرم بهترین و زیباترین بازی Forza Horizon ای که تا به حال ساخته شده را تجربه کنم.
اگر شما هم به خرید بازی Forza Horizon 5 علاقمندید، می‌توانید آن را از فروشگاه آرسان گیم تهیه کنید.
منبع: آرسان گیم.
