نقد و بررسی بازی GRID

بعد از شبیه ساز محبوب F1 2019  و بلای خوفناکی که از DIRT RALLY  نصیبمان شد، بالاخره می‌بینیم کهCodemasters در بازی GRID نوید بازگشت به  فضای نوستالژی ریسینگ‌های سال 2008 می دهد. بیخیال شدن از بازی شاید کمی اشتباه است البته  پشتیبانی ازاین بازی در این مقاله به معنی تشویق بازی نیست. در واقع GRID لذت یک مسابقه رانندگی فانتزی است و اصلا نمی‌خواهد برای شما یک بازی شبیه ساز به نمایش بگذارد.

GRID وعده‌‌های خود تا حدودی عمل کرده‌است. رانندگی هیجان انگیزتر است و تمرکز بازی کمتر درباره نحوه کنترل اتومبیل است و بیشتر به برخورد‌ اتومبیل‌ها می‌پردازد، باید راه خودتان را در میان انبوه جمعیت اتومبیل‌های که بین هم در حال پیچ و تاب خوردن هستند و به هم برخورد می‌کنند پیدا کنید اتومبیل‌هایی که رانندهای پرتکاپویی دارند که گاها هوش مصنوعی نه چندان باهوش کنترلشان می‌کند. در واقع GRID در بعضی از زمینه ها به خوبی عمل نمی‌کند و محکوم به داشتن‌ ایده های ناپخته ای می‌شود که به خوبی روی آن‌ها کار نکرده‌است.

احتمالا اول فکر می‌کنید که دلیل این ایراد گرفتن ها چیست؟ بعد از اینکه با سه کات سین کوتاه، بازی به شما معرفی می‌شود.GRID شما را مستقیم به گاراژ می‌برد جایی که با انواع  مسابقه‌های مختلف محاصره شده‌اید. سه دسته اصلی برای بازی وجود دارد که شامل مسابقات تور،‌مسابقات رالی و مسابقات ویژه فرناندو الانسو یعنی فرمول یک هستند، هر کدام حدود ۱۴ رویداد خاص خود و تقریبا تا ۴۰ الی ۵۰ مسابقه دارند. حتی این عدد برای مسابقاتی که شما به طور خاص به آن دعوت می‌شوید (Invitational) دوبرابر می‌شود تا جایی که به شما اجازه می‌دهد با هر ماشینی از مینی‌کوپر Mini Cooper گرفته تا فراری Ferari مسابقه دهید و حداقل سی ساعت سرگرم شوید.

 شروع بازی با تنوع چشمگیری همراه است. GIRD به شما اجازه انواع انتخاب ها را می‌دهد و با طیف گسترده‌ای از مکان ها و شرایط مسابقه روبرو می‌شوید. دراولین مسابقات تور،GRID  برای شما خاطرات بازی های ریسینگ ده نود را زنده می‌کند، به یاد گشت‌زدن‌های اطراف Silverstone و Brands Hatch در زیر آسمان خاکستری بریتانیا می‌افتید. حالا دیگر وقت آن است که سوار اتومبیل‌تان شوید و با صدای دلنشین موتور غول‌پیکر اتومبیل به سمت دره هلال ماه Crescent Valley  تخته گاز بروید و یا در گروه مسابقات GT  با پورشه 911 تان در کناره بندر هاوانا بگازید.

دو مکان در بازی وجود دارد که از بقیه مکان‌های بازی متمایز هستند. اولین مکان بارسلونا است، خیابان‌‌ها با جزئيات پر زرق و برق طراحی شده‌اند، می‌توانید در کنار اسکله Columbus Monument و یا در خیابان‌های قرون وسطی‌ای شهر مسابقه دهید یا به سرعت از محل گاوبازی شهر با فواره‌های درخشان Palau Nacional گذر کنید. ولی جذبه اصلی شانگهای است، در روز چیز خاصی وجود ندارد ولی در شب ‌آسمان شانگهای بر فراز مسیر جنگلی که با نور تیرهای چراغ‌ها دیده شدند یا گذر از کنار برج  Oriental Pearl که درحال درخشیدن است تجربه بازی GRID  را بی‌نظیر می‌کند تا اینکه شبیه به بازی های مشابه‌اش باشد.

در کنار فضای فانتزی GRID طراحی اتومبیل‌ها بسیار دقیق هسنمد. هر اتومبیل، در دست‌فرمان و حرکت متمایز از بقیه است. هنگامی که شما با یک اتومبیل Vantage در حال عبور از یک پیچ هستید، تفاوت فاحشی را نسبت به یک اتومبیل Ford Mustang برای کنترل اتومبیل در همان پیچ شاهد هستید. اتومبیل مورد علاقه من  BMW M1 Turbo است، یک اتومبیل افسانه‌ای البته از نظر من. رانندگی با هر کدام از این هیولاهای رنگارنگ، کمتر از نگه داشتن قدرت یک رعدوبرق در دستانتان نیست. مسابقه با ۱۶ اتومبیل کلاس TC1 در خیابان های بارسلونا باعث می‌شود که شما به صفحه نمایش خود خیره شوید، چون به طور حتم با یک صحنه کنسرت بزرگ تمام فلزی روبرو هستید.

لخت و عریان

در ۵ تا ۱۰ ساعت ابتدایی، بازی GRID عالی به نظر می‌رسد، اما بعد این مدت از خود می‌پرسیم که GRID  چه چیزی را برای ارائه در مشت خود دارد اما جز مشتی خالی چیزی نمی‌بینیم. غرق شدن در مکان‌های بازی شروع یک تور بزرگ نیست بلکه در هر یک از مکان‌های ‌مسابقه ما با جزئیات کمی از محیط واقعی روبرو می‌شویم که برای بیست ساعت بعدی بازی شروع به تکرار شدن می‌کنند. البته مسیر‌های مختلفی در GRID  وجود دارد، اما زمانی که شما برای پانزدهیم بار در حال  مسابقه دادن در مسیر Brands Hatch هستید حتی مسابقه در خلاف جهت پیست باعث نمی‌شود که این نکات منفی کمتر دیده شوند.

گاراژ بازی به طور اجمالی لخت است شاید لخت‌تر منوی انتخاب حالت‌های بازی. هیچ تلاشی مانند داشتن یک خط داستانی یا دادن جوایزی و یک نمودار درختی پیشرفت و یا باز شدن اتومبیل‌های خاص برای مشتاق کردن بازیکنان انجام نشده است. خارج از گاراژ هم امکانات GRID محدود مسابقات تک نفره و یا انلاین هستند و هیچ تجربه‌ای خاصی شبیه به یک داستان و یا کمپین مشاهده نمی‌کنید.

کافی است که یک ضربه شدید و برخوردهای مکرری را با یک اتومبیل دیگر داشته باشید، راننده تبدیل به کابوس می‌شود و بجای مسابقه دادن می‌خواهد شما را فقط از جاده خارج کند.

این موضوع برای GRID   تاسف برانگیز است زیرا که این بازی دارای توانایی‌های بالقوه‌ای است که به آن توجه نشده‌است. قابل توجه‌ترین این‌ها شاید هوش مصنوعی جدید بازی باشد، کافی است که یک ضربه شدید و برخوردهای مکرری را با یک اتومبیل دیگر داشته باشید، راننده تبدیل به کابوس می‌شود و بجای مسابقه دادن می‌خواهد شما را فقط از جاده خارج کند. البته در کنار این رقبا، دوستانی هم در بازی خواهید داشت که می‌توانید از آن‌ها درخواست کنید از شما در برابر برخوردها دفاع کنند و یا اینکه هوای شما از پشت داشته باشند تا بتوانید با سرعت گرفتن، فاصله را با رقبا بیشتر کنید.

این سیستم بازی می‌تواند به موقیعت‌های جالبی را نیز خلق کند. برای مثال یکبار باعث شدم یکی از هم تیمی‌های من تبدیل به یک کابوس برای من بشود دقیقا در نزدیکی گذشتن از خط پایان مسابقه بودم که خشمگینانه به من برخورد کرد و از مسیر منحرف شدم. باید اضافه کنم که در طول یک مسابقه در سانفرانسیسکو در قسمت پایانی مسیر، از چهار راننده جلو افتاده بودم، باید خیلی ماهرانه جلوی سبقت گرفتن آن ها از خودم در ادامه مسیر را می‌گرفتم درست مانند فیلم های تعقیب و گریز که آن انتقام وحشتناک رخ داد، متاسفانه نداشتن یک روحیه با ثبات در چنین راننده‌هایی باعث می‌شود، بازی را با بازی مسابقات Shadow of Mordor اشتباه بگیرند و پتاسنیل‌های بازی (از جمله خودم ?) حیف و میل شوند.

موضوعات جالب دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال ، می توانید یک هم تیمی برای خود استخدام کنید که البته در گاراژ هیچ اشاره‌ای به آن نمی‌شود. در واقع ، این گزینه در صفحه پروفایل شما انگار پنهان است. پیدا کردن یک مسابقه آنلاین هم فقط محدود به لابی‌های خصوصی ویا سیستم (مچ میکینگ) می‌شود، هیچ امکانی در GRID به نام لابی عمومی و یا جستجو در بین سرور‌ها وجود ندارد. کلیدهای کنترل کیبرد هم به طرز عجبی طراحی شده اند و در تمام کیبرد پخش هستند برای (مثال برای تعویض دنده از کلید Q باید استفاده کنید و برای کم کردن دنده باید از کلید LeftAlt  استفاده کنید.) انگار طراح کلید‌های بازی برای انتخاب کلیدها یک بار بر روی کیبرد عطسه کرده و هر کلیدی که خیس شده را برای یک عمل در بازی انتخاب کرده‌است. البته به این موضوع آگاه هستم که بازی کردن یک بازی ریسینگ با کیبرد عین آن است که با درب قابلمه بخواهیم پیانو بزنیم و چه نیازی است که این کار را سخت تر کنیم.

شما می توانید از فروشگاه سی دی کی اورجینال آرسان گیم سی دی کی بازی GRID را خریداری کنید. همچنین برای دوستان علاقمند به این بازی نسخه Ultimate سی دی کی بازی GRID نیز موجود می باشد.

منبع: آرسان گیم