نقد و بررسی بازی The Surge 2

با انتشار The Surge 2 در واقع Deck13 به عنوان یک توسعه دهنده ۵ ساله بازی‌های ویدیویی در آن ساختار سخت و مشکل به خودشکوفایی نزدیک شده است. از صدای ضربه آهن بر استخوان وقتی که شما دشمنتان را با یک ابر سلاح به دو نیم تقسیم می کنید تا لذت یک جای خالی دادن یا یک دفاع عالی، The Surge 2 یک  بازی ویدیویی به صورت نقش آفرینی اکشن است که حس رضایت را در وجودتان شعله ور می کند.

این بازی در یک کلان شهر فلزی از جنس آینده به نام Jerich در جریان است، Defrag این شهر را توسط ماده‌ای به نام nanite مورد تهاجم قرار داده است که موجب شیوع بیماری‌ای دیوانه کننده است و انسان ها به طور احمقانه ای سعی دارن آن را با علم ناکافی شان کنترل کنند. شما در این بازی یک  فرد ناشناس ابله هستید که در میان این غوغا با هواپیما سقوط می‌کنید و دختری شبح مانند را که با این وقایع بی ارتباط نیست، دنبال می‌کنید.

اما از همان لحظه‌ای که اولین عضو از بدن دشمن خود را قطع کردم هر گونه اجبار و تعهدی که باید در رابطه با داستان بازی و کاراکترها رعایت می‌کردم مرا از آن رضایت آنی ای که پس از ارتقای سطح کاراکتر و مبارز حاصل می شد دور می کرد. مبارزه‌ای که در بازی The Surge است همانند اجدادش بر پایه مشاهده، مدیریتی با استقامت و زمان بندی جلو می رود. شما می‌بایست الگوی حمله دشمنتان را نگاه کنید و قسمتی خاص از بدن دشمن را به عنوان نقطه ضعف دشمن هدف گیری کنید سپس از آن قسمت ها برای ساختن بخش های مختلف gear استفاده کنید.

تجهیزات و آرایش زره و سلاح‌ها نمایانگر تغییر پذیری زیاد موجود در این بازی است. شما می‌توانید به مثابه یک موجود عظیم الجثه و غیر قابل حرکت باشید و مثل یک ترنسفورمر که در گورستان ماشین‌ها به سر می‌برد و چکش برقی را در آسمان تاب می‌دهد تا به دشمنان پرتاب کند، ظاهر شوید. یا شاید شما ترجیح می‌دهید که یک فرد از زیرک و فرز و سریع باشید که قبل از اینکه آسیب ببیند با ضربه‌های نیزه می‌پرد و فرار می کند.

XP در فرم tech scrap ظاهر می‌شود که در واقع شما از آن برای ارتقا و ساخت تجهیزات و یا برای ارتقا سطح سلامتی، استقامت و بازده باتری استفاده می‌کنید. برای حرکت آخر از ارتقا دهنده هایی به نام injector ها استفاده می شود. باتری‌تان با حمله به دشمن شارژ می‌شود و برای به دست آوردن boost های کوتاه مدت شما می‌بایست تهاجمی رفتار کنید. این هم نوعی سبک مبارزه رو در رو برگرفته از بازی Bloodborne است و مبارزها فرزتر و تهاجمی‌تر از قبل هستند.

خبر خوب این است که بدون نگرانی بابت stat های بازی های نقش آفرینی یا RPG ها که زحمت زیادی برای آنها کشیده شده و گزینه ای که که در بازی برای بازتوزیع Stat ها در هر زمانی وجود دارد، لازم نیست که برای اجرای جدید بازی برای تجربه ساختار و ساختمان های جدید صبر کنید.

زمانی که شما به اندام دشمنتان آسیبی وارد می کنید می توانید آن را با یک حرکت اسلو موشن قطع کنید.

سلاح هایی که طیفی از آستین های زرهی الکترونیکی پر سر و صدا تا تکه آهن هایی زاویه دار که همانند جرثقیل های یدکی به نظر می رسند، شامل می شود آنقدر قدرتمند و بی محابا به نظر می رسند که شما دلتان می خواهد همواره با آنها بازی خود را به اجرا در آورید و بازی به نحو احسن شما را به سمت رویارویی با انواع مختلف دشمن با الگو های متفاوت حمله سوق می دهد. در بازی یک مقدار کمی هم فارمینگ جهت جمع آوری اجزای لازم برای ارتقای سلاح و زره در بازی احتیاج است اما در اواسط بازی نیز می توانید با پرداخت هزینه هایی منصفانه، بطور کلی سبک بازیتان را عوض کنید.

سیستم ایمپلنت هم می تواند به انعطاف پذیری کمک کند. زمانی که level شما بالا می رود، شما slot هایی اضافی بدست می‌آورید که می‌توانید در آنها کاشت یا همان implant  انجام دهید که سبب ارتقا stat ها می‌شود و یا به شما injector هایی می‌دهد که سلول‌های باتریتان را برای سلامتی دوباره و یا در آسیب‌ها، دفاع‌ها و از این موارد به عنوان stat هایی کوچک اضافی خرج کند. این implant  ها در مسیرهای جذابی روی هم سوار می‌شوند و به شما در مواقع آسیب انرژی می‌دهند و یا سبب ارتقای شما برای دفع موفق حملات می‌شوند. شما می‌توانید implant ها را در هر زمان که خواستید تغییر دهید که در واقع این در بهبود ساختار و سبک بازیتان به شما کمک می‌کند.

همانند نسخه اصلی بازی، شما می‌توانید اندام‌هایی مشخص از دشمن را target_lock  کنید چه قسمت های غیر زرهی برای کشتن سریع‌تر، چه قسمت‌های زرهی برای بدست آوردن آلیاژها برای ساختن زره. این که چقدر شما نزدیک به ضربه زدن به اندام دشمن مقابلتان هستید چه به صورت تاب های عمودی چه به صورت تاب های افقی سلاح تان، اگر به اندامی آسیب وارد کنید می توانید با یک حرکت اسلو موشن در آخر آن را قطع کنید.

حتی بعد از اجرای صد باره ضربات آخر، تنوع انیمیشن ها برای هر سلاح و تنوع انیمیشن حرکات ظریف مبارز و تنوع انیمیشن ضربات آخر این را نشان می دهد که هرگز این بازی تکراری نمی شود. از بین بردن دشمن بد جنس با یک لگد قوس دار و از بیخ کندن سرش یا نصف کردن کمرش بوسیله یک اره چرخی مجهز یکی از آسان ترین بازی های مکانیکی ۲۰۱۹ برای من بوده است.

در رابطه با مبارز بازی هم سادگی هایی وجود دارد. بازی به طور زیرکانه ای مانع دلهره شما به هنگام button mashing می شود به گونه ای که اگر ضرباتتان را درست زمان بندی کنید استقامتتان را حفظ می کند و در حال حاضر یک سیستم دفاعی مجهز مستقیم هم در بازی وجود دارد که راه حمله متقابل را برای دشمنان باز نگه می دارد.

زمانی که Seriko در فضای سیستم کلاسیک مبارز دارک سول (dark soul) به میان آمد Deck13 تلاش کرد که با The Surge 2 عمق بیشتری به آن بدهد که اقدام موثری بود. The surge2 در واقع خصیصه های درنگ کردن، عجله کردن و خودرضایت مندی را به گونه ای مورد تنبیه قرار می دهد. مخصوصا، اخیرا هیچ مهلت و راه گریزی برای اشتباه در مقابل دشمن وجود ندارد و دشمن به سادگی شما را گیج می‌کند و دل خوشی زیاد به دفاع و حمله‌های سراسیمه برای شما استقامتی پایین و آسیب پذیری به جا می‌گذارد.

اما سختی کار غیر منصفانه هم می شود. تاخت و تاز و حمله من به نواحی اطراف بندرگاه در Port Nixon  و بعد ها در برهوتی به نام Gideon’s Rock که با گیاهان مصنوعی سبز شده سبب هزاران کشت وکشتار و له ولورده شدن گیم پدم شد که این حملات در مقابل دشمنان جدیدی در یک فضای به ظاهر آرام بود که شدیدا به مبارز من نزدیک شده بودند. با این حال بعدا با آن روشی که stat ها و implant ها را توزیع می کردم _ یعنی بطور جدی روی بازده باتری، تجدید انرژی و injector  های سلامتی مبارز تمرکز می کردم_  زمانی که به یک سوم پایانی بازی رسیدم دیگر غیر قابل توقف شدم و از لحاظ فیزیکی در حال تخلیه مبارز در نیمه های بازی بودم.

رویارویی اولیه با باس، بهترین حالت تنبیه کردن دشمن است که نتیجه اش کشت و کشتار زیاد، جایگیری ها و تسلط متعاقب بر قسمت های تحت سلطه من است. اما در level های پایانی که من به اصطلاح در دفعه اول رویارویی با باس‌ها همه چیزا را شخم می زدم، بدون شک ارتقای level من به همراه شهامت و این حقیقت که باس‌های بعدی بدون هیچ گونه الهامی، تکراری از باس‌های قبلی بودند، به این موضوع کمک می‌کرد.

شهر Jericho بسیار گسترده تر از مجموعه موجود در نسخه اصلی است. نواحی گسترده و متعددی در دنیا وجود دارد که رازهای بسیار، میانبرها و مسیرهای منشعب بسیاری را در خود جای داده است که افراد زیادی با فرقه‌های متفاوت جهت کنترل خیابان‌ها و سلطه بر بازارها و کلوب های شبانه در آن زندگی می‌کنند. در واقع جایی است که افراد صحبت می‌کنند، تفحص می‌کنند، تجارت می‌کنند و به بدگویی ها در رابطه با اکوکالیپس گوش می کنند.

زمانی که می میرید تمام tech scrap های خرج نکرده تان را از دست می دهید و شما می بایست برای رسیدن به آن level بدون اینکه تا آن نقطه بمیرید جلو بروید تا همه چیز را جبران کنید.

در شهر Jericho  آتش بازی soul ها با Medbays جایگزین شده است؛ امتیازاتی که به طور متناوب در محل respawning از scrap های جمع شده برای آپگرید و ارتقای سطح در مقابل دشمن ذخیره شده است. زمانی که می میرید تمام tech scrap  های خرج نکرده تان را از دست می دهید و شما می بایست برای رسیدن به آن level بدون اینکه تا آن نقطه بمیرید جلو بروید تا همه چیز را جبران کنید.

در واقع یک سیستم معلق وجود دارد ولی The Surge 2 هرگز به سمت غیر منصفانه بودن پیش نمی رود. یک حالت جذاب که در واقع Deck13 به واسطه اصلاحیاتش به بازی اضافه کرده قائل شدن یک محدودیت زمانی برای جبران scrap است که با کشتن دشمنان انجام می شود. انبوه scrap ها می تواند شما را در زمان نزدیک شدن به آن در بازی التیام ببخشد که در واقع یک هدف تدبیری بزرگ در مبارزات باس‌ها شمرده می شود.

بازی The surge 2 به خوبی به میل مخاطبان بازی در رابطه با بازکردن گذرگاه‌های پنهان بازی که با نواحی level های قبلی در ارتباط است و با مواردی هم چون طناب هایی که در ارتفاعات برای جابه‌جایی نصب شده بودند و میلیون ها حمله شکل گرفته که Metroidvania را با اجازه به بازگشت به مناطق از قبل باز شده بازی یادآوری می کند، پاسخ می دهد.

اگر چه خیلی از میانبرهای متصل به نواحی مختلف اصلا به مکانی که شما در حال حاضر در بازی در آن قرار دارید ربطی ندارند و خیلی از نواحی بازی بسیار خراب و آشفته و نامشخص به نظر می رسند به گونه ای که شما اصلا آنها را به یاد نمی آورید. من بارها این اتفاق برایم افتاده که به قصد رفتن به مرحله بعد یک منطقه در بازی را چندین بار پشت سر هم باز کرده ام تا این که به یک مسیر اصلی که دارای تابلو و علائم بود، رسیدم.

بازی های قبلی Deck13 همواره از لحاظ جلوه های هنری، داستان و اتمسفر بازی به گونه ای به سمت عام و عمومی بودن پیش می رفتند. مطابق انتظار شهر Jericho هم شهری نیست که به واسطه رمز و رموزش احاطه شود و افراد را این گونه جذب کند. سفرهایی که در جستو جوی ماجرای بازی شکل می‌گیرد به مراتب مخاطب را بسیار بیشتر از کنجکاوی در رابطه با شرح وضعیت آشفته ی داستان مشعول می‌کند و هر چه بیشتر در بازی جلو بروید انگار که بیشتر و بیشتر به راس یک قیف نزدیک می‌شوید و در واقع بازی شما را بیشتر به سمت پایان داستان سوق می‌دهد تا اینکه شما را به سمت راه های انتخابی و طبقه بندی شده هدایت کند.

یک هرج و مرج منطقی در شهر Jerich وجود دارد. در حالی که علائم نئونی به طور کنایه آمیزی آرمان های شهر گرایی را جار می‌زند. تیراندازها از خرابی ها و کمینگاه های خود شما را هدف قرار می‌دهند‌.

با این حال در بازی، دنیایی عاری از شخصیت‌ها می بینیم، The Surge 2 در طراحی level ها و ساختار دنیای بازی کمبود هایی را داراست مسایلی که می تواند در صورت داشتن کیفیت کاتالوگ نرم افزار را به یک شاهکار تبدیل کند. البته این تصمیم درستی است که یک بازی تا این حد صنعتی می بایست از جلوه های هنری اش به نفع مکانیکی بودنش بکاهد. بازی The Surge 2 از لحاظ مبارزان موجود در بازی و باز بودن سیستم تغییر مبارزان بازی به نوعی موفق به نایل شدن به سطح اول بازی های اکشن شده است.

سر و صدا و ضربات آهنی مبارزان آن چنان رضایتی به من می‌دهد که مرا به سمت ادامه بازی حتی تا ۲۰ ساعت سوق می‌دهد و مرا از فکر هر بازی جدیدی دور می‌کند. در واقع مرا مجبور می‌کند که نسبت به دنیای بی پایه و اساس بی توجه باشم و بر لحظه‌های با شکوهی تمرکز کنم که جرقه‌ها و اندام و تکه های آهنی موجودات چگونه وحشیانه به قصد فرار به پرواز در می‌آیند.

Deck13 راه طولانی ای را طی کرده و ساختار هایی مستحکم را به صورت soulslike به هم جوش داده که به صورت ماهرانه ای نمایش می دهد که چه چیزی سبب می شود این ژانر بخصوص شکل گیرد.

شما می توانید از فروشگاه سی دی کی اورجینال آرسان گیم بازی The Surge 2 Steam CD Key را خریداری کنید.

منبع: آرسان گیم