نقد و بررسی بازی Streets of Rage 4

بازی Streets of Rage به حدی ظاهر و ایده های دهه ی 90 میلادی را در خود دارد که حتی اسم کاراکترهای اصلی بازی هم Axel و Blaze است. این نوع اسم ها، اسم هایی هستند که یک بچه ی 12 ساله با دیدن آنها در یک فروشگاه بازی های کامپیوتری متوقف شده و جذب آنها میشود. حال می‌خواهیم بازی Streets of Rage 4 را بررسی کنیم.

بازی Streets of Rage 4 بازی ای است که این کودکان 12 ساله میساختند، البته وقتی که بزرگ شده و تبدیل به هنرمندان و سازندگان بازی های ویدئوییِ با استعدادی شوند، و بخواهند بازی ای که زمانی در یک فروشگاه بازی کامپیوتری دیده بودند و عاشقش شده بودند را بازسازی کنند. با بلاگ آرسان گیم و بررسی این بازی همراه شوید.

در بررسی بازی Streets of Rage 4 با آرسان گیم باشید

من هم وقتی بچه بودم 2 نسخه ی اول بازی Streets of Rage را، روی کنسول Sega Genesis، خیلی بازی میکردم. به حدی که برای بقیه ی بازی ها وقت کمی باقی میماند و من فقط بعضی اوقات سراغ بقیه ی عناوین میرفتم. بازی مورد علاقه ی دیگرم Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time بود، ولی بازی های Knights of the Round از Capcom و X-Men را هم دوست داشتم.

بازی Streets of Rage 4 نمیخواهد دست به کاری انقلابی زده و به قول معروف چرخ را دوباره اختراع کند. در این بازی شما به سمت راست حرکت میکنید، به دشمنانتان مشت میزنید و بعضی وقت ها برای تنوع هم که شده آنها را به سمتی پرتاب میکنید.

بازی Streets of Rage 4 این ساختار را پیچیده نمیکند، که این نکته خودش یک امتیاز مثبت برای بازی ای محسوب میشود که نسبت به نسخه ی قبلی اش 25 سال فاصله ی زمانی – از نظر تاریخ تولید – دارد. “اصالت” کلمه ای است که با دیدن این بازی به خاطر میاید. و شاید این زیباترین اصالتی است که تا به حال دیده ام، طراحان هنرمندی که در استودیو Lizardcube مشغول به کار هستند شاید بهترین طراحان دو بُعدی جهان باشند.

با این طراحی زیبا و اصالت دقیق، شاید این نقد و بررسیِ بازی Streets of Rage 4 بهتر بود فقط حاوی یک جمله ی “نگران نباشید، همه چیز خوب است” همراه با صدها عکس از دنیا و محیط این بازی باشد، با اینکار شاید بهتر متوجه مطلب میشدید.

انیمیشن های جذاب

بهترین دلیل برای خرید و سرگرم شدن با بازی Streets of Rage 4 این است که بتوانید حرکات و انیمیشن روان و زیبای حملات کاراکترها را تماشا کنید، هربار با هر مشت و لگد که با کمال زیبایی طراحی شده اند شوکه شوید و با هر نکته ی ریز و زیبا در طراحی محیط ها به وجد بیایید.

دلیل دوم هم این است که خودتان را در موسیقی بازی غرق کنید، موسیقی ای که از نظر من تا مدت ها جزو بهترین آثار در این زمینه خواهد ماند و شاید بتوان آن را جزو کاندیداهای بهترین موسیقی سال هم دانست. هنرمندان زیادی، از جمله سازنده ی معروف Streets of Rage به نام Yuzo Koshiro، برای این بازی موسیقی ساخته اند، که این Trackها توانسته اند ضمن حفظ آن حس موسیقی الکترونیک دهه 90 میلادی ریتم های Funk، Rock و حتی Dubstep امروزی را هم در موسیقی بازی ترکیب کنند.

سیستم مبارزات بازی

من هم از مشت و لگد زدن در خیابان های بازی Streets of Rage 4 لذت بردم، که برای آن باید از انیمیشن های عالی بازی و چند ارتقاء ساده و کوچک نسبت به نسخه های قبلی بازی متشکر باشم. سیستم مبارزات بازی کمی عمق بیشتر پیدا کرده. مثلاً هر کاراکتر یک حمله ی سبک دارد و یک حمله ی سنگین، یک حمله ی سریع که وقتی در حال حرکت به جلو هستید فعال میشود.

یک جفت حمله ی خاص که صدمه ی بیشتری میزنند ولی مقداری از جان کاراکتر را هم از بین میبرند. میتوانید با ضربه زدن به دشمنان، بدون آنکه ضربه‌ای بخورید، این جان از دست رفته را برگردانید، ولی کافیست یک مشت بخورید تا دوباره ناپدید شود.

با انجام این حرکات و ترکیبشان میتوانید انواع و اقسام رشته حرکات مختلف را در بازی Streets of Rage 4 بسازید و تمام راه های ممکن را امتحان کنید، این مکانیک یک مزیت بزرگ نسبت به بازی های مشابه محسوب میشود، که در آنها یا باید دکمه ی مشت زدن را بزنید یا اول پرش و بعد مشت زدن را و انتخاب کمی دارید.

هر کاراکتر حرکات و سبک بازی خاص خود را دارد. من که در ابتدا انتخابم Blaze بود که با آن حرکات سریعش و آن لگد چرخشی اش برای به هوا پرت کردن دشمنان و از بین بردنشان در هوا عالی است.

قدیمی اما جذاب

در ابتدای بازی Streets of Rage 4 برای فرار از دشمنان با کاراکترهای کند مثل Axel و کاراکتر جدید بازی به نام Floyd مشکل داشتم، ولی هرچه بیشتر بازی کردم، Floyd و آن دستان آهنی اش بیشتر برایم جذاب شد، تا آنجا که حالا فقط او را انتخاب میکنم. یکی از حرکات او این است که میتواند دشمنان را از راه دور در دست بگیرد. من از این کار برای کشیدن و پرت کردن دشمنان ضعیف روی دشمنان قوی تر برای باز کردن محیط خیلی استفاده میکنم.

با اینکه بازی Streets of Rage 4 چیز جدیدی اختراع نمیکند، با آن طراحی محیطش و مکانیک این محیط ها با ریزه کاری های طراحان در بعضی جاها، جذاب باقی میماند. مثلاً در یکی از مراحل که وارد محله ی چینی ها میشوید، باید با استفاده از نیزه با تعداد زیادی دشمن مبارزه کنید و در عین حال فاصله ی خودتان با آنها را هم حفظ کنید.

در مرحله ای دیگر باید راه خودتان را از میان دشمنان در محیطی که شبیه به فیلم Oldboy است باز کنید؛ این مرحله یک سونا است که زمینش هم خیس و لغزنده است و در نتیجه شما و دشمنان مدام در حال سُر خوردن و زمین خوردن هستید. یکی از غول های بازی که از نسخه های قبلی برگشته یک Dominatrix است.

وقتی او با شلاقش به زیردستانش میزند آنها به حالتی شبیه دیوانگی میروند که در این حالت ضربات شما آنها را روی زمین نمیاندازد و گیجشان نمیکند. در ژانری به این سادگی، چیزهائی به سادگی یک زمین لغزنده میتوانند باعث شوند یک مرحله همیشه به یاد بازیکنان بماند.

مراحل بازی Streets of Rage 4

هنگام بررسی بازی Streets of Rage متوجه شدم که تعداد زیادی سطوح مختلف سختی در این بازی وجود دارد و وقتی در یک مرحله در حالت داستانی شکست میخورید، بازی Streets of Rage 4 دست کمکش را با چیزهائی مثل یک تا 3 جان اضافه در ازای امتیازتان، به سمت شما دراز میکند.

البته برای من سیستم امتیازدهی بیشتر مواقع آزار دهنده بود، شما با استفاده از این سیستم باید کاراکترها را آزاد کنید و جان های اضافه را، که در طول مراحل خیلی هم به آنها نیاز دارید، بدست آورید. ولی بعد از ساعتها بازی، هنوز هم درست نمیدانم که این سیستم چطور کار میکند.

یک Combo سنج وجود دارد که وقتی ضربات متوالی به دشمنان بزنید پر میشود ولی وقتی یک مشت بخورید تمام امتیاز را از دست میدهید. ولی بعضی وقتها با وجود اینکه ضربه میخوردم امتیازم را از دست نمیدادم. مشخص نیست چه اتفاقی می افتد و بازی هم توضیحی درباره ی این امتیازات و Comboها نمیدهد.

با سطح سختی Normal در حالت تک نفره و با سطح سختی Hard در حالت چند نفره، به ندرت توانستم امتیاز خودم را از C بالاتر ببرم، حتی بعد از چندین ساعت وقت گذاشتن برای بازی Streets of Rage 4، هنوز هم احساس نمیکنم که دقیقاً میدانم چطور امتیازم را بالاتر ببرم. یاد گرفتم صبور باشم.

باس های جذاب بازی Streets of Rage 4

مخصوصاً درباره ی غول ها و در رفتن از ضرباتشان، ولی بیشتر مراحل دارای لحظاتی هستند که شما توسط تعداد زیادی دشمن محاصره میشوید و در این حالت بالا نگه داشتن امتیاز تقریباً غیرممکن است. اینکه یک سیستم امتیازدهی سخت گیر باشد اصلاً بد نیست، ولی این موضوع فقط وقتی میتواند خوب کار کند که بازی به شما طرز امتیازگیری را آموزش بدهد.

یا حداقل ابزار تمرین را در اختیارتان بگذارد تا بتوانید عملکرد خود را بهتر کنید. این یک نکته است که در بررسی بازی Streets of Rage 4 به آن برخوردیم، نکته ای که این عنوان میتوانست در آن بهتر عمل کند.

امکان پذیر نبودن بازگشت به مکان قبلی محیط هم میتواند اذیت کننده باشد، همانطور که 30 سال پیش بود. مخصوصاً وقتی برای برداشتن یک معجون به یک قسمت در سمت راست حرکت میکنید و بعد متوجه میشوید که راهی برای بازگشت به وسط صفحه وجود ندارد.

با وجود پیشرفت سخت افزارهای امروزی، وجود نداشتن این آزادی حرکتی کمی احمقانه به نظر میرسد. آخر من که نمیخواهم کل مرحله را به عقب برگردم و تمام محاسبات سازنده های بازی را بهم بریزم، فقط بگذارید 4 متر عقبتر بروم و آن مرغ بریان لعنتی را بردارم!

خیلی دلم میخواهد بدانم این سازندگان با یک بازی اکشن نوظهور و بدون سابقه ی چند ده ساله چطور کار میکنند – در بررسی بازی Streets of Rage 4 مشخص بود که این عنوان چقدر در ادامه دادن به سبک و اصالت خود به شدت عالی عمل میکند، ولی به وضوح میتوان دید که سازندگانش پتانسیل ساخت بازی های پیچیده تر را هم دارند.

حالت چند نفره

همان اول انجام بررسی بازی Streets of Rage 4 به این نتیجه رسیدم که وجود قابلیت انجام بازی به صورت 4 نفره اتفاق خوبی است، البته نمیتوانید روی یک سیستم همزمان 2 نفره در حال بازی باشید و همزمان آنلاین هم باشید، پس یا حالت 2 نفره و آفلاین در اختیار دارید یا حالت چند نفره ی آنلاین که در این حالت هرکس باید با سیستم خود به صورت جداگانه وارد بازی شود.

وقتی آنلاین نباشید یا همبازی شما کنار شما نشسته باشد و با یک سیستم بازی کنید، مشکلی نیست و همه چیز عالی کار میکند، ولی در حالت آنلاین و با وجود یک بازیکن اینجا و بازیکن دیگر در انگلیس بازی کمی کند به نظر میرسید. نه اینکه بازی تیک بزند، ولی احساس میکردم کاراکترم در حال راه رفتن در جوی آبی است و تا کمر در آب فرو رفته، و برای راه رفتن خیلی باید انرژی صرف کند.

در یک تجربه ی بازی آنلاین دیگر با همکارم که در منطقه ای نزدیک به من زندگی میکند در ابتدا بازی عالی اجرا میشد ولی بعد از کمی بازی کردن به همان حالت کند برگشت.

در این حالت هنوز هم قابل بازی کردن است ولی تفاوتش با حالت معمولی خیلی واضح است. هیچکدام از هم بازی هایم از این کندی حرفی نزدند و حتی گفتند متوجه چیزی نشدند، ولی احتمالاً این نکته به این دلیل است که آنها تجربه‌ی 7 ساعت بازی کردن Streets of Rage 4 را در حالت آفلاین و تک نفره نداشتند. در هر صورت میتوانید بازی Streets of Rage 4 را آنلاین بازی کنید ولی انتظار آن روان بودن حالت آفلاین را نداشته باشید.

حرف آخر

محدودیت طراحی فضای دهه 90 میلادی وقتی در حالت تک نفره در بازی Streets of Rage 4 وقت بگذرانید، آنهم به میزانی که من گذراندم، بیشتر به چشم میاید. وقتی با دوست هم اتاقی ام با کلی شلوغ کاری مشغول بازی بودم، بازی برایم خیلی جذابتر بود و خیلی بیشتر لذت میبردم.

میدانم خیلی ها پیدا میشوند که تک تک فریم های مناظر بازی را با دقت ثبت خواهند کرد یا تک تک مراحل را با امتیاز S یا حتی بالاتر تمام کنند ولی این سبک بازی ها وقتی برای من لذت بخش است که بیشتر مشت بزنم و کمتر فکر کنم.

تجربه ی این بازی در حالت 2 نفره دقیقاً این خواسته ی مرا برآورده کرد، 3 تا 4 ساعت گردش در بعضی از زیباترین، و نوآورانه ترین مراحل این سبک بازی با موسیقی ای که تا نسخه ی بعدی Streets of Rage هم به یادها خواهد ماند، حتی اگر نسخه ی بعدی 25 سال دیگر عرضه شود.

شما می توانید در صورت تمایل از فروشگاه آرسان گیم، سی دی کی بازی Streets of Rage 4 را خریداری کنید. یادآور می‌شود که این بازی در ریجن های مختلف برای پلتفرم استیم در فروشگاه آرسان گیم موجود است.

منبع : آرسان گیم