بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope

چهار دانش آموز و معلمشان که تازه از سفر خود برگشته اند، بر اثر تصادف اتوبوسشان وسط بزرگراه گیر می‌افتند. جستجوی شما در این مکان باعث کشف موارد عجیبی می‌شود و به زودی یکی از شهرهای New England، که غرق در عبادتگاه های عجیب و تاریک است، برایتان تبدیل به جهنم می‌شود. این کل چیزیست که در ابتدای بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope با آن مواجه شدیم، جدیدترین عنوان سری بازی های ترسناک استودیو Supermassive Games.
در طول بازی به تعداد زیادی صحنات ترسناک و شوکه کننده برمی‌خورید که باعث می‌شوند بازی از این نظر خاص و فراموش نشدنی باشد. با این حال، بازی دارای اشکالاتی هم هست که در طول این سالها تبدیل به نوعی از امضابرای این سری بازی ها شده.

بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope توسط آرسان گیم

از Man of Medan تا Little Hope

باید اعتراف کنم که بازی های ساخت استودیو Supermassive Games مرا جذب می‌کنند. بازی Until Dawn سال 2015 یکی از بازی های مورد علاقه ی من روی کنسول PS4 بود. بعد از آن هم که Man of Medan آمد و سال پیش تجربه اش کردم. با اینکه Man of Medan بازی بی اشکالی نبود، ولی هیجان این ژانر و سبک مختص به این سری را به خوبی حفظ کرده بود، ضمن اینکه داستان بازی جوری روایت می‌شد که اجازه گسترشش را از زوایای مختلف به توسعه دهندگان می‌داد تا به راحتی بتوانند به فکر داستان نسخه های بعدی هم باشند.
تمام اینها در مورد Little Hope هم درست است. دومین قسمت سری بازی های The Dark Pictures Anthology یعنی Little Hope اصلا قسمتی از این سری نیست، ولی تمام مکانیک ها و ایده های این سری را در خود دارد. در Man of Medan تعدادی دوست ماجراجو در یک کشتی متروکه گیر می‌کنند. و بعد شاهد ماجراهای ترسناکی هستیم که بر اساس داستان یک کشتی ارواح به نام SS Ourang Medan ساخته شده اند.
ولی داستان بازی Little Hope بیشتر از جادو و محاکمه های جادوگران در شهر Andover الهام گرفته است. شهر Salem در ماساچوست بخاطر ماجراهای شکار جادوگران در قرن هفدهم معروف است. با این حال، مطالعات و تحقیقات نشان می‌دهند که در شهر های دیگر، مخصوصا در شهر Andover تعداد خیلی بیشتری از این نوع موارد اتهام و اعدام وجود دارد.

پرونده های جادوگران Andover

این اتفاقات تاریخی پایه ی داستانی را تشکیل می‌دهند که شما در بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope تجربه کردیم. وقتی Andrew، Taylor، Daniel، Angela، و John وسط ناکجا آباد گم می‌شوند، با ظاهر شدن ترس هایشان، شما کار سختی در پیش خواهید داشت.
همینطور که بیشتر و بیشتر در جاده ها، فضاهای باز، و ساختمان های بازی Little Hope جستجو می‌کنید، با بقایای اتفاقات تاریخی بیشتری هم روبرو می‌شوید. مترسک ها و نوشته هایی را روی درخت ها می‌بینیم. عروسک های خیمه شب بازی، عروسک های جادوگران، و جایگاه های عجیب عبادت، نقشه ی بازی را پر کرده اند. حتی یک موزه ی هنر های جادویی با کلی چیزهای ترسناک هم وجود دارد.
بعد به صحنات ترسناک گذشته می‌رسیم. افرادی که به نظر به دوره ی دیگری تعلق دارند، قهرمانان داستان ما را شوکه کرده و برای آنها از مرگشان می‌گویند. در این قسمت ها شاهد محاکمه ها و اجرای احکام اعدام با بیشترین جزئیات، و وحشتناکترین شکل ممکن هستیم. آیا این مردم توسط چیزی شیطانی به این روز افتاده اند؟ یا چیزی خیلی بدتر هست که باید کشفش کنید؟

غرق شده در مه

اتمسفر حاکم بر فضا در طول بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope واقعا معرکه بود. از صداگذاری گرفته تا جزئیات بصری، انگار حس ترس و وحشت در هوا موج می‌زند. بازی چند صحنه ی شوک آور دارد که البته از نظر من به تجربه ی کاربر لطمه می‌زنند. با این حال اتمسفر کلی بازی و کارگردانی صحنات آنقدر خوب است که این چیزها را به راحتی فراموش می‌کنید. به نظرم این اتمسفر عالی را باید بیشتر بخاطر استفاده ی درست و عالی بازی Little Hope از نور و مه بدانیم.
همینطور که در شهر پرسه می‌زنید و چراغ قوه یا نور موبایلتان را می‌تابانید، ناخودآگاه ترسی سراغتان می‌آید که نکند چیزی در این تاریکی ها دارد مرا تماشا می‌کند. و در همین حال، بخاطر وجود همین تعداد کم منبع نوری که اجسام و سطوح را روشن می‌کنند، این حس وحشت هرگز ترکتان نخواهد کرد…مخصوصا وقتی تاریکی بیشتر هم می‌شود.

این مه غلیظ که اماکن مختلفی را در بازی Little Hope پوشانده، نقش بزرگی را هم بازی می‌کند، درست مثل همان حس ترسی که در بازی های Silent Hill حس می‌کردیم. در واقع راه رفتن در مه باعث می‌شود جهت حرکات کاراکترتان بهم بریزد، این مه جوری اینکار را انجام می‌دهد که کاراکترها به سر جای اولشان برمی‌گردند، انگار اصلا از جایشان تکان نخورده باشند. چند جای بازی از شدت ترس بخاطر اینکه متوجه چند اتفاق شده بودم، مو به تنم راست شد. مثلا یکبار بعد از چند ثانیه متوجه شدم که کسی که تا همین چند لحظه قبل همراهیم می‌کرد، فرد دیگری بوده! اینجور جزئیات نه تنها ترسناک و تکان دهنده اند، که یک نوع استفاده ی عالی از مکانیک بازی هم هستند.
همچنین بازی داری عملکردی قابل قبول است (البته در حد متوسط). با یک کارت گرافیک Nvidia GTX 1070 Ti و پردازنده ی Intel i7-7700k در رزلوشن 4K توانستم به نرخ فریم 30 تا 40 برسم، آنهم با سطح جزئیات High. خوشبختانه به هنگ یا خروج ناگهانی از بازی هم برنخوردم. ضمنا، بخاطر اینکه دیگر به آن حرکات خشک Man of Medan و زوایای عجیب دوربین آن بازی محدود نیستیم، تجربه ی Little Hope حس خیلی بهتری هم دارد (گرچه هنوز هم استفاده از گیم پد را برای کنترل بازی به موس و کیبورد ترجیح می‌دهم).

کاراکترها، انتخاب ها و برخوردها

مثل Until Dawn و Man of Medan، در طول بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope هم با تعداد زیادی انتخاب و برخورد روبرو شدیم. خیلی از اینها تعیین کننده ی سرنوشت کاراکتر شما هستند. در واقع بعضی از کارها (یا واکنش های شما) در ابتدای بازی، بعدا باعث وقوع رخدادهایی خاص می‌شوند. این مکانیک که باعث می‌شود انتخاب های شما نتایجی غیر قابل تغییر را ایجاد کنند هر چه بیشتر به بازی ادامه دهید بیشتر خودش را نشان می‌دهد، ولی بعضی جاها آنقدرها هم واضح نیست.
درباره ی کاراکترها باید بگویم که بازیگری و صداگذاری و دوبله ی آنها خیلی راضی کننده است. گروه توسط Andrew هدایت می‌شود، که توسط Will Poulter دوبله شده، و یک نگهبان مشکوک و جذاب با دوبلاژ Pip Torrens، این صدا پیشه ها و گفته شدن داستان به صورت قطره ای، همیشه عطش شما را برای درک بهتر ماجرا، و دنیای بازی Little Hope، زیاد و زیادتر خواهند کرد. مکانیک “ماجراجویی تان را خودتان انتخاب کنید” بازی Little Hope هم باعث می‌شود این ارائه ی سینمائی بازی، که بخاطرش باید از عملکرد خیره کننده ی بازیگران آن متشکر باشیم، بیشتر هم به چشم بیاید. البته بعضی جاها هم این بازی با عناوینی مثل The Omen، The Crucible و چندین عنوان دیگر تشابه دارد.

مثل همیشه، بازی از تکه بازی های “آرامشت را حفظ کن” استفاده می‌کند، همینطور از اتفاقات ناگهانی، و صحنات هدف گیری و شلیک. این یک بازی به سبک بازی ای مثل Resident Evil نیست، ولی شامل صحنات و قسمتهایی است که اتفاقات زیادی را در خود جای داده اند. یک انتخاب اشتباه، یک گام غلط، یا فشردن یک دکمه ی اشتباه می‌تواند به معنی مرگ یک کاراکتر باشد.
همچنین، در Little Hope شاهد تعداد زیادی بهینه سازی نسبت به نسخه های قبل هم هستیم. مثلا برای بخش اتفاقات ناگهانی می‌توانید فقط یک دکمه را فشار دهید، یا حتی بجای چند بار فشردن دکمه، فقط آن را نگه دارید. همچنین قبل از اینکه مجبور باشید یک سری دکمه را به ترتیب خاصی فشار دهید هم بازی در صفحه نمایش برایتان اخطاری را به نمایش می‌گذارد. در صحنات تعقیب و گریز هم شاهد ارائه ی چند دوربین برای دید به پشت و دید به جلو هستیم. این بازی در حالت تک نفره من را غافلگیر کرد، ولی فکر می‌کنم برای افرادی که بخواهند حالت آنلاین آن را تجربه کنند هم جذاب باشد.

سرگرمی، با دوستان یا تنهایی

حرف حالت چند نفره شد، بازی The Dark Picture Anthology: Little Hope همان سبک بخش چند نفره ی Man of Medan را ادامه می‌دهد. حالت آنلاین را داریم که می‌توانید با دوستانتان بازی کنید، به این شکل که کنترل هر کاراکتر را در موقع لزوم می‌توانید به دست بگیرید، همینطور می‌توانید بازی را در حالت چند نفره ی با یک سیستم هم تجربه کنید.
متاسفانه من نتوانستم در مدت این بررسی بازی Little Hope را در حالت چند نفره تجربه کنم. با این حال تجربه ی آن در حالت یک نفره واقعا سرگرم کننده بود. از گشتن به دنبال صحنات جدید، انتخاب های تعیین کننده، تفاوت های Curator’s Cut، و رازهای مختلف مثل پست کارت هایی که حکم مرگ و زندگی داشتند، خیلی لذت بردم.
با این حال نقد من نسبت به بازی های Supermassive Games تغییری نکرده. چه درباره ی Until Dawn صحبت کنیم و چه Man of Medan یا Little Hope، انیمیشن های بازی غیر قابل رد کردن هستند.اگر بخواهید داستان را از زوایای مختلف بروید و پایان های متفاوتش را ببینید، مجبورید تمام این انیمیشن ها را هر بار از اول تا آخر تماشا کنید. این امر بعد از مدتی به شدت خسته کننده و حتی آزار دهنده است، و با توجه به اینکه Little Hope سومین بازی این سری و سبک استودیو Supermassive Games است، واقعا لازم است فکری به حال آن انیمیشن ها بکنند. حتی قابلیت انتخاب صحنه هم کمکی به این مشکل نمی‌کند، چون مجبور می‌شوید یک قسمت را از اول بازی کنید.

پایان بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope

به هر حال، بازی The Dark Pictures Anthology شما را شگفت زده خواهد کرد، مخصوصا اگر از عناوین قبلی این سری لذت برده باشید. بدون اینکه بیشتر از این چیزی را لو بدهم، بگذارید فقط بگویم که این بازی، دوستداران سبک بازی های ترسناک را راضی خواهد کرد. اگر از Man of Medan بخاطر یک اشکال در داستان نویسی ناراضی هستید، بازی Little Hope احتمالا آن خاطره ی بد را به کل از ذهنتان پاک کند. در هر حال، آماده ی ورد به دنیایی با داستانی در هم پیچیده و جذاب باشید که در گوشه ای از شهر New England، غرق در مه ترسناک، منتظر شماست.
داستان، گرچه کمی کوتاه است (حدود پنج ساعت در حالت تک نفره)، عمق و معنایی بیشتر دارد، بیشتر از آن حدی که من از بازی های این سبک انتظار دارم. این داستان، با پیچیدگی ها و اتفاقاتش، و آن Curator’s Cut باعث می‌شود بازی Little Hope ارزش دوباره بازی کردن را داشته باشد. و البته در هر بار بازی، ترس، وحشت، اتمسفر خفقان آور، و صحنات شوکه کننده کاراکترتان را به زانو در خواهند آورد.
شما می توانید در صورت تمایل از فروشگاه آرسان گیم، سی دی کی بازی The Dark Pictures Anthology: Little Hope را خریداری کنید. یادآور می‌شود که این بازی در ریجن های مختلف برای پلتفرم استیم در فروشگاه آرسان گیم موجود است.
منبع : آرسان گیم