بررسی بازی Red Dead Online

در این بخش از وبلاگ آرسان گیم می‌خواهیم به عملکرد بازی Red Dead Online بپردازیم

حالت آنلاین بازی Red Dead Redemption 2 که Red Dead Online نام گذاری شده، در طول عمرش پس و پیش های جالبی را تجربه کرده است. بعضی وقت ها در حال انجام ماموریتی با همان سرعت کم حالت داستانی Red Dead Redemption 2 هستید، شاید روی یک زانو در کنار شعله آتش مشغول سرخ کردن گوشت هایی که با نعناع یا رُزماری مزه دار کرده اید باشید. یک دقیقه بعد، در عمق هرج و مرج حالت آنلاین…آنهم در حالی که مشغول انجام مبارزتی از نزدیک هستید و هر لحظه ممکن است برای چند میلیونمین بار در یکی از کوچه های کارخانه ی لوازم برقی Saint Denis’ Lanik  کشته شوید.

برای من که 420bong_rip با آن اسلحه اش به خوبی این کار را انجام داد. همانطور که در عناوین آنلاین دیگر هم دیده ایم ( مثل GTA V) دنیای یک بازی آنلاین، بخاطر وجود مردم واقعی در آن – و این واقعیت که خیلی هایشان کاری جز اذیت دیگران ندارند – دنیایی متفاوت از آن تجربه ای است که حالت داستانی همان بازی برایتان فراهم می‌کند، ولی این حالت ها وقتی با دوستانتان به مبارزه با چالش هایشان می‌روید است که روی جذاب و لذت بخششان را نشان می‌دهند.

حالت آنلاین Red Dead Redemption 2 که از این به بعد از آن به عنوان Red Dead Online نام خواهم برد، یک هیولای عظیم است که با کلی ماموریت های چند نفره و مرتبط به داستان پر شده. شاید بپرسید چرا فقط به این حالت بازی Red Dead Online می‌گویم؟ جوابش ساده است، همانطور که گفتم این حالت آنقدر بزرگ است که بیشتر شبیه یک هیولا شده پس اینکه آن را یک بازی جدا به حساب بیاوریم اصلا اغراق آمیز نیست. در واقع این حالت پر شده از انواع و اقاسم کارهای عجیب و ماموریت های جانبی، به علاوه ی تعداد زیادی مسابقات PVP در حالت Deathmatch و حتی مسابقات اسب دوانی، نا گفته پیداست که تمام اینها در دنیای عظیم و زیبای بازی Red Dead Redemption 2 جای داده شده اند.

در چند ساعتی که من در بازی Red Dead Online گذراندم بیشتر وقتم را صرف شلیک به NPC هایی کرده ام که یک بیوه – که علاقه ی زیادی هم به شلیک کردن دارد – از آنها شاکی بود، البته این ماموریت را به همراه دوستانم انجام دادم. بعد از آن هم که چندین ساعت دیگر را با بازیکن های ناآشنا پای بازی Texas Hold ’em گذاشتم.

با دوستانم در مهمان خانه ی شهر Blackwater دعوا راه انداختم … آنهم وقتی قرار بود پوست یک گوزن را بکنم، و آنقدر توسط بازیکنانی که جرآت یک مبارزه ی برابر و رو در رو را ندارند از پشت به من شلیک شده که دیگر تعداد دقیقش یادم نیست. هم به تنهایی در این دنیای عظیم سفر کرده ام و هم در کنار یک گروه، از تله های مختلف آن جان سالم بدر برده ام، هر جانوری که در بازی دیده باشید را شکار کرده ام، و ماهیگیری هم کرده ام … آنهم برای ساعت ها.

هرچه پیش آید خوش آید

بازی Red Dead Online در همان دنیای زیبای بازی Red Dead Redemption 2 رخ می‌دهد، با این تفاوت که تمام این نقشه از همان لحظه ی اول باز است (بله حتی آن قسمت هایی که در حالت داستانی به طور محدود قفل شده اند). بازی Red Dead Online که در زمانی درست قبل از ماجراهای Arthur و Van Der Linde Gang رخ می‌دهد، داستان خودش را دارد و ما را به عنوان جماعتی که در این داستان بر مبنای انتقام گیر افتاده اند وارد چندین مرحله ی داستانی می‌کند – البته Rockstar مطمئنا به ارائه ی محتوای جدید برای این بازی ادامه خواهد داد.

یک قطعه ی اولیه در داستان به ما اجازه ی ساخت یک کاراکتر از صفر را می‌دهد – این کاراکتر می‌تواند مرد یا زن باشد. البته این سیستم آنقدرها هم بی شباهت به سیستم ساخت کاراکتر بازی GTA V نیست، با این تفاوت که در حال حاضر فقط می‌توانید یک کاراکتر بسازید. ضمن اینکه اینجا انتخاب های زیادی برای ساخت صورت کاراکترتان و متمایز کردنش از بقیه دارید…مخصوصا با آن دندان ها که از زرد ذرت رنگ تا دندان های کشیده شده را در بر گرفته. من یک کاراکتر زن با موهای قرمز و هیکل بزرگ ساختم که اخلاقش هم بد است، من هم اگر اسمم انقدر خنده دار بود اخلاقم همین می‌شد.

قسمت های اولیه ی بازی شامل چند انیمیشن و ماموریت کوتاه می‌شود که زیمنه را برای خیلی چیزهایی که بعدا می‌بینید می‌چینند. ماجرا این است که کاراکتر شما – حالا اسمش هرچقدر خنده دادر هم که باشد – قرار است بخاطر قتلی که مرتکب نشده به دار آویخته شود – قتل همسر Jessica LeClerk – ولی به کمک LeClerk فراری داده شده و برای تعقیب، دستگیری و مجازات مسولان اصلی این قتل استخدام می‌شوید. این قسمت اولیه آنچنان طولانی نیست، و قبل از آنکه بفهمید چه شد آزاد شده و در دنیای بزرگ بازی Red Dead Online پرسه می‌زنید، از اینجا به بعد شما در اختیار کامل هستید و می‌توانید انتخاب کنید که چه رویکردی نسبت به این بازی و ماموریت هایش داشته باشید.

می‌خواهید سراغ ماموریت های داستانی آن بروید؟ چرا که نه. می‌خواهید با پرسه زدن در نقشه و گرفتن ماموریت از افراد غریبه ی موجود در آن پول و XP بدست بیاورید؟ مهمان ما باشید. می‌خواهید تمام زمانتان را صرف بازی های مهمان خانه ها بکنید؟ آن هم یکی از راه های وقت تلف کردن در بازی Red Dead Online است. یا شاید دوست دارید وقتتان را در جنگل ها و شکار خرس و انواع جانورها بگذرانید؟ هیچکس جلوی شما را نمی‌گیرد (البته هیچ چیز بجز همان خرس ها، و البته تا حدودی گرگ ها). تمام چیزهای حالت داستانی را اینجا پیدا نمی‌کنید ولی برای من که آنقدر محتوا وجود داشت که برای مدت ها سرگرم باشم.

گیم پلی بازی Red Dead Online دقیقا همانی است که در همزاد داستانی اش دیده بودید، از همان راه رفتن سنگین و کند گرفته تا مبارزات خشن و پر از جنازه اش، با آن کلاه هایی که وسط مبارزه به هوا پرت می‌شوند و بعد هم شاهد نمایش صحنه آهسته ی آن هد شات ها هستیم. Health، Stamina و Dead Eye چیزهایی هستند که باید با خوردن خوراکی های مناسب پر نگهشان دارید، باید از اسب هایتان مراقبت کنید، و اسلحه هایتان را تمیز کنید. شما که از این المان ها در حالت دستانی خسته شده اید احتمالا از این حالت هم لذت نخواهید برد، ولی من که عاشق همین رویکرد جنگیدن برای زنده ماندن بازی ام، رویکردی که فضا و قسمت های مختلف Red Dead Online به خوبی به خلق آن کمک می‌کنند.

ماموریت‌های بازی Red Dead Online

ماموریت های بازی Red Dead Online درست مانند حالت داستانی بازی، یک سری سوارکاری، تعقیب، و یا مبارزه هستند که بهم وصل شده اند و بینشان تعدادی انیمیشن عالی گذاشته شده. این ماموریت ها را نمی‌توانید تنهایی بازی کنید، برای انجام آنها به گروهی دو تا چهار نفره احتیاج است، پس یا با دوستانتان سراغشان بروید یا به سیستم یار چینی بازی اجازه بدهید شما را با بازیکن های نا آشنا راهی آنها کند. با اینکه من تنها بودن را به یک تیم پر از افراد غریبه ترجیح می‌دهم،

ولی سیستم یار چینی بازی خیلی سریع و بی دردسر است، برای همین هیچوقت لازم نبوده برای شروع یک ماموریت خیلی صبر کنم. ضمنا، بعضی از ماموریت ها باعث جدا شدن بازیکن ها از هم برای انجام چند کار به صورت همزمان می‌شوند، این ماموریت ها اصلا حالت یک نفره ندارند، پس بهتر است بگوییم شکل طراحی مرحله تعداد بازیکن های لازم را تعیین می‌کند و این سیستم جزیی بیخودی نیست.

تعداد زیادی ماموریت خاطره انگیز هم در بازی Red Dead Online وجود دارند، مثل نجات پیدا کردن از یک محاصره ی عظیم در Valentine، حمله به اسکله ی Fort Mercer در یک لباس زره ای که از روی Kelly Gang اقتباس شده، و سرقت از یک بانک در Saint Denis و فرار در خیابان های شهر، که چیزی شبیه به نسخه ی سال 1898 بازی GTA IV و ماموریت مشهور Three Leaf Clover آن است.

یکی از ماموریت هایی که بازی کردم – Kerosene, Tar, and Greed – برای یک بازیکن که برای بار اول انجامش می‌داد کمی خسته کننده بود، چون بازیکنان با تجربه ای که در تیم همراهم بودند قبل از اینکه بدانم باید چکار کنم به سمت نقاط موجود در نقشه تاختند و اصلا نفهمیدم که چطور ماموریت تمام شد. بغیر از آن در بقیه ی ماموریت های داستانی بازی به خوبی سرگرم شدم.

جالب است که چهار مرحله ی بازی برای بازیکنانی است که Honor بالایی دارند و چهارتا برای آنهایی که این عنصر در آنها پایین است. به نظرم چنین مکانیکی راه خوبی برای است که افرادی که خودشان را با شرف می‌دانند را از کارهایی مثل کشتن پلیس ها دور نگه دارید، ولی باعث می‌شود تعدادی از بازیکن ها چهار مرحله را به کل از دست بدهند – مگر اینکه برای پایین بردن Honor شان، ساعت ها در خیابان های شهر به کشتن افراد بی گناه بپردازند، یا برای بالا بردن آن مقدار زیادی طلا خرج کنند.

جدا از داستان اصلی بازی Red Dead Online، 20 نفر “Stranger” دور نقشه ی بازی هستند که هروقت بخواهید می‌توانید از آنها ماموریت بگیرید. ماموریت های این غریبه ها هم تمامی ندارد و شامل کارهایی مثل اسکورت، حمل و نقل محموله ها، قتل، گروگان گیری، پس گرفتن چیزی، سرقت، و خیلی کارهای دیگر می‌شود. ماموریت های این غریبه ها از کشتن افراد قانون شکن تا گروگان گیری، از دزدیدن کالسکه تا … تحویل کالسکه را شامل می‌شود و برای همین هم بعضی از آنها کمتر از بقیه هیجان آورند.

با این حال با رد شدن از روی نام یکی از این غریبه ها که قبلا با او صحبت کرده اید، ماموریت هایی که دارند برای شما نمایش داده می‌شوند، که این امر به شما کمک می‌کند که سراغ کسی که ماموریت هایش را نمی‌خواهید نروید. برخلاف ماموریت های داستانی بازی Red Dead Online، ماموریت های این غریبه ها را می‌توانید به صورت یک نفره هم بازی کنید – با این حال پیشنهاد می‌دهم حداقل یک دوست با خودتان بیاورید تا در حین انجام ماموریت کسی از شما محافظت کند و توسط بازیکن های دیگر کشته نشوید.

حقیقتش را بخواهید این اتفاق در این اواخر به ندرت برایم رخ داد، و من بدو نمزاحمت بازیکنان دیگر توانسته ام در چند هفته ی اخیر ماموریت های این غریبه ها را انجام دهم. دقیقا نمی‌دانم دلیل کم شدن آزار و اذیت های بازیکنان مزاحم در این چند هفته چیست، ولی فکر می‌کنم حالت Defensive Mode در این امر مواثر بوده. با فعال کردن این حالت بازیکنان دیگر دیگر نمی‌توانند به صورت خودکار شما را هدف بگیرند، ضمن اینکه شما هم می‌توانید جلوی گلوله های بیشتری بایستید و در کل دیرتر کشته می‌شوید.

همچنین یک سیستم شکایت در بازی وجود دارد که باعث می‌شود روی سر بازیکن قاتل جایزه ای گذاشته شود و او با هر قتل دیگر – و در نتیجه شکایت های دیگران – باعث بالاتر رفتن این جایزه هم خواهد شد. این سیستم به شکلی شبیه سیستمی است که قصد دارد جلوی بازیکنان مهاجم را گرفته و مانع کشته شدن دیگر بازیکنان شود.

با اینکه کشتن بازیکنان مختلف باعث بالا رفتن جایزه ی شما می‌شود، و قابلیت تعیین جایزه روی کسی که شما را کشته هم وجود دارد، ولی به نظر من این مقدار کم است. من چندین بار از این قابلیت استفاده کردم و به نظر می‌رسد بازیکنان مهاجم در صورت وجود جایزه روی سرشان، بیشتر به کشتن کسی که جایزه را گذاشته ترغیب می‌شوند. به نظرم باید سیستم طوری تغییر داده شود که کشتن یک بازیکن به صورت پشت سر هم باعث بالا رفتن تصاعدی جایزه شود، همچنین باید XP از کشتن بازیکن ها حذف شود.

خوب، بد، خونین

اوایل ارائه ی بازی Red Dead Online شاهد مشکلات زیادی از طرف سرور بازی بودیم، در آن چند روز اول به حدی پوست و XP از دست دادم که تقریبا به فکر ترک بازی بودم. ولی در یک حرکت انقلابی و دلنشین سرورها چنان تغییر کردند و مستحکم شدند که از آن موقع دیگر مشکلی در بازی ندیدم.

البته هنوز هم بعضی باگ ها وجود دارند و گرچه خراب شدن سرورها باعث نشده من پوست هایی که از حیوانات شکار شده کنده ام را از دست بدهم، ولی تا به حال به دفعات شده که بعد از استفاده از Fast Travel پوست هایی که پشت اسبم ذخیره کرده بودم ناپدید شده باشند. چند بار شده که بعد از قبول کردن مرحله ای از Stranger ها، نقطه ی مشخص کننده ی آن ماموریت از روی نقشه به کل حذف شده باشد، و تعداد دفعاتی که بخاطر “دزدین” اسب خودم در Saint Denis پلیس دنبالم افتاده را فراموش کرده ام. ولی در کل بازی Red Dead Online تجربه ای مستحکم و قابل اطمینان دارد.

یکی از مکانیک هایی که بین Red Dead Redemption 2 و بازی Red Dead Online پیدا می‌شود، طرز کار Dead Eye است. وقتی به حالت آنلاین بازی بروید، طبیعی است که نتوانید به حالت Dead Eye بروید، ولی یادگیری این قابلیت برای اینکه بتوانید در مبارزه با بازیکنان دیپر ذره ای امید داشته باشید واقعا حیاتی است.

آیکون مسابقات Deadthmatch را در گوشخ کنار نقشه می‌توانید پیدا کنید، ولی رفتن به آنها از Pause Menu خیلی راحت تر است. بازی های کوچک (با حداکثر 16 بازیکن) و بازی های بزرگ (با حداکثر 32 بازیکن) در دو دسته طبقه بندی شده اند و هرکدام شامل بازی های مختلفی می‌شوند، و به نظر می‌رسد جدیدترین بازی ها که طی هر آپدیت به بازی اضافه می‌شوند را می‌توانید از Pause Menu راحت تر پیدا کنید. حالت Overrun حالت مورد علاقه ی من در بازی Red Dead Online است.

در این حالت دو تیم باید سعی کنند در محیطی باریک بر یکدیگر غلبه کنند، که مرا به این فکر می‌اندازد که اگر در جنگ جهانی اول کل زمین نبرد فقط یک خیابان دو طرفه بود و طرفین برای پیروزی 2 دقیقه وقت داشتند چه اتفاقی می‌افتاد؟ احتمالا خیلی شبیه این حالت می‌شد. حالت Most Wanted هم خوب است، این یک حالت Deathmatch است که با کشتن هر بازیکن ارزش خودتان را بالاتر می‌برید، و در این حالت اگر کسی شما را بکشد هم امتیاز بیشتری می‌گیرد.

از لحاظ تئوری اینکه شما بتوانید با کشتن یک بازیکن پر ارزش به عنوان نفر اول مسابقه را تمام کنید غیر ممکن است، ولی تجربه ثابت کرده برنده شدن در این حالت به معنی این است که از دید بازیکن های بهتر ( یا حداقل بازیکن هایی که اسلحه، گلوله و قابلیت هایی بهتر از شما دارند که به آنها اجازه می‌دهد سخت جان تر باشند) دور مانده اید.

من در حالت های کوچکتر که شبیه بازی های Battle Royale هستند موفقت بیشتری داشتم، حالت هایی مثل Make it Count (در این حالت تمام بازیکن ها با اسلحه ای مشابه بازی را شروع می‌کنند و برنده کسی است که زنده بماند)، یا حالت Last Stand (که به بازیکن اجازه می‌دهد اسلحه های خودش را به بازی بیاورد، ولی نقشه خیلی کوچکتر است، و کسی که دوبار پشت سرهم برنده شود برنده ی نهایی خواهد بود).

با اینکه حالت های دیگر بازی Red Dead Online بیشتر شبیه یک قتل عام وحشیانه هستند و هرکدام قوانین جداگانه ی خودشان را دارند، ولی حالت های Battle Royale این بازی با سرعت بازی من بیشتر جور هستند. می‌توانم در این حالت ها پنهان شوم، مخفیانه رقبا را بکشم، و برای دیگران تله بگذارم.

در یکی از مدهای دیگر هم موفق بوده ام (مد Head for the Hills که یک تیم باید از یک خانه مراقبت کند و تیم دیگر باید از این تیم گذشته و به این خانه وارد شود) ولی بعد از مدتی بازی کردن در این حالت فهمیدم که کار مدافعان خیلی سخت تر است. در واقع وارد شدن مخفیانه به این خانه ها در این دنیای بزرگ تقریبا کار ساده ای است، و وقتی به پشت خانه رسیدید دیگر هیچکس نمی‌تواند به شما دست پیدا کند، چون مدافعان نمی‌توانند از جایشان تکان بخورند!

مسابقات اسب دوانی بازی Red Dead Online خیلی جالبند و در حقیقت خنده دار ترین حالت آن هم هستند (فکرش را بکنید دارید Road Rash 1899 بازی می‌کنید، و به آن بشکه هایی را اضافه کنید که با کوبیدن به آنها Stamina برای اسب و اسلحه برای خودتان گیرتان می‌آید) و با این حال بیش از بقیه ی حالت ها به مهارت نیاز دارند.

لزوم قابلیت‌ Auto Aim بازی Red Dead Online

قابلیت Auto Aim که خیلی در بازی لازم است، در این حالت وجود ندارد و با اینکه می‌توانید اسلحه پیدا کرده و از آنها استفاده کنید، ولی برایتان در هدف گرفتن دیگران آرزوی موفقیت می‌کنم (همانطور که در دنیای واقعی هم وقتی به گردن حیوانی 500 کیلویی که در حال دویدن با سرعت 40 کیلومتر بر ساعت است چنگ انداخته اید نمی‌توانید با اسلحه ای که قبل از اختراع لامپ ساخته شده شلیک کنید). من که به ندرت سراغ اسلحه ها می‌روم؛ تمرکز روی اینکه کسی که جلوی شماست را بزنید از سرعتتان خواهد کاست.

سه حالت مسابقه ی اسب دوانی هم داریم: مسابقات حول یک مسیر بسته، مسابقه از یک نقطه به نقطه ای دیگر و Open Race ها. آخرین مورد در واقع یک مسابقه ی گنج یابی است که بازیکنان باید به سرعت سراغ یک سری Checkpoint روی نقشه بروند و بعد به سمت یک خط پایان حمله کنند. من که از حالت مسیر بسته و نقطه به نقطه بیشتر لذت می‌برم، چون تقریبا همه ی بازیکنان در این بازی ها در یک سطح هستند.

همچنین در حالت Free Roam یا پرسه زدن در نقشه هم اتفاقاتی هست که می‌توانند رخ بدهند. در این اتفاقات یا Eventها برای هرکسی که در حالت Free Roam باشد یک دعوت فرستاده می‌شود و اگر بازیکن قبول کند، به داخل یک سری رقابت خواهد رفت. علاقه ای به Fool’s Gold ندارم، حالت Railroad Baron هم خسته کننده است.

از Master Archer بدم نمی‌آید (با تیر و کمان دور نقشه چرخیده و هدف هایی که در نقشه هستند را می‌زنید تا امتیاز جمع کنید) ولی بقیه ی بازیکنان معمولا این حالت را خراب می‌کنند، می‌پرسید چطور؟ خب آنها دنبال بازیکنان تاخته و با تفنگ به آنها شلیک می‌کنند. شاید اگر مبارزه ی PVP در این حالت غیر فعال شود بهتر باشد. ولی عاشق مسابقه های ماهیگیری بازی Red Dead Online هستم، شاید چون تنها حالتی هستند که در آنها مهارت دارم!

در کل، حالت های PVP بازی Red Dead Online دقیقا همان چیزهایی هستند که علاقه ای بهشان ندارم. اخیرا اصلا سراغشان هم نرفته ام و اگر بگوشم با حذف آنها به نظرم بازی ناقص می‌شود، دروغ گفته ام. به نظرم بهترین قسمت این بازی، ماموریت های چند نفره و یا ماموریت های PVE آن هستند که در حالت داستانی آن و ماموریت های Stranger پر از اینهاست.

بازی بر ضد بازیکنان دیگر به نظرم فقط وقت تلف کردن است، مخصوصا وقتی ضد کسی بازی می‌کنید که سطح، اسلحه و قابلیت های کاراکترش بهتر از شماست ( و اینها بالانس هر گونه مبارزه ای را بهم می‌ریزند). اصلا حوصله ی اینکه بخواهم مثل آنها تمام وقتم را صرف گرفتم انواع و اقسام آیتم ها برای تقویت کاراکترم و هم سطح شدن با آنها بکنم را ندارم، ترجیح می‌دهم در همان ماهیگیری با آنها روبرو شوم. و این دقیقا همان زیبایی وجود آزادی عمل در بازی Red Dead Online است، شما می‎‌توانید به کل بیخیال یک قسمت بازی شوید و در عین حال باز هم از آن لذت ببرید. این بازی واقعا عظیم است.

سخن آخر

یک بازی با سبک GTA Online ولی با سرعتی بسیار کمتر، بازی Red Dead Online پر شده از انواع و اقسام کارهای مختلف، طوری که احتمالا تا مدت ها باید شاهد حضور قدرتمندش بین بازی های Rockstar باشیم. حالت های PVp کمی خسته کننده اند ولی حالت های تیم چند نفره واقعا لذت بخشند، و این بازی آنقدر عظیم است که می‌توانید به کل بعضی قسمت های آن را فراموش کنید و باز هم بیش از حد ممکن کار برای انجام دادن داشته باشید. اگر هنوز تجربه اش نکرده اید، می‌توانید برای خرید بازی Red Dead Online از فروشگاه سایت آرسان گیم اقدام کرده و بعد از جمع کردن دوستانتان اوقات خوشی را سپری کنید

منبع: آرسان گیم